واسه اینکه باور کنم خونه ای به این خونه هر روز سر میزنم
شبا قبل از اینکه درو وا کنم پر از بغض میشم در میزنم
واسه اینکه تنها یه شب حس کنم کسی رو تو این خونه دارم برم
هر صبح تا کی دم رفتنم چراغا رو روشن بذارم برم
واسه اینکه تنها نبینن منو چقدر میشه تنها خیابون نرفت
از این چار دیواری لعنتی بگو میشه چند سال بیرون نرفت
واسه اینکه تنها نبینن منو چقدر میشه تنها خیابون نرفت
از این چار دیواری لعنتی بگو میشه چند سال بیرون نرفت
واسه ساعت خونه برگشتنم همیشه نگاهم به مهتاب بود
دارم شب به شب دیرتر میرسم که فردا بگم با خودم خواب بود
یه روزایی از این درد بی کسی دلم از زمین و زمون عاصیه
تو تنها نبودی یه شب حس کنی که تنهایی من چه احساسیه
واسه اینکه تنها نبینن منو چقدر میشه تنها خیابون نرفت
از این چار دیواری لعنتی بگو میشه چند سال بیرون نرفت
واسه اینکه تنها نبینن منو چقدر میشه تنها خیابون نرفت
از این چار دیواری لعنتی بگو میشه چند سال بیرون نرفت