در حالی که ایام خرداد ماه و به ویژه نیمه اول آن، با نام و یاد حضرت امام(ره) پیوند خورده است، تاکید بر اندیشه ناب و عمل صواب امام در عرصه حکومتگری، در این ایام ضرورتی تام و تمام یافته است.
به گزارش «تابناک»، گر چه جمهوری اسلامی ایران به عنوان شکل نوینی از حکومت در ایران، عمری سی و چند ساله دارد و سال های سال لازم است که در درون خود تکامل یابد، با این حال در همین مدت کوتاه نیز تجربیاتی ارزشمند را به دست آورده است که دقت و تامل در هر کدام از این تجربیات راه را بر تکرار احتمالی تجربیات اشتباه خواهد بست.
بنا بر این گزارش، حضرت امام(ره) در چندین برهه تاریخی از حیات شکوهمند جمهوری اسلامی، آن چنان پایداری قاطعانه ای بر اجرای قانون از یک سو و انعطاف زایدالوصفی برای مصلحت نظام از سویی دیگر از خود نشان داده اند که شاید تاکنون هیچ رهبری در دنیا این دو خصوصیت را توأم با هم نداشته است.
بر این اساس یکی از این تجربیات گران بها به سال 1360 و در بحبوحه مباحث مربوط به بنی صدر رخ نمود، آن جایی که حضرت امام آن سال را سال قانون نام گذاری کرد و در خلال بحث های آن زمان از رئیس جمهور وقت ـ رییس جمهوری که با وقاحت تمام امت حزب الله را اقلیتی هوچی گر، چماقدار، آجیل خور و... خطاب می کند ـ خواست که مرزبندی شفافی با منافقین و گروه های معاند نظام داشته باشد تا بتواند همچنان در خدمت اسلام و نظام اسلامی بماند، حضرت امام(ره) بعدها در این باره فرمودند:
«کرارا من به این آقای ابوالحسن گفتم از این گروه های فاسد، از این منافقین تبری کن. در ملاء عام اینها را از خود بران، اینها تو را به تباهی می کشانند و این جوان جاهل و نادان که نتوانست بفهمد اسلام یعنی چه خود را به تباهی کشاند.»در واقع حضرت امام(ره) در تاکیدات خود به بنی صدر اختلاط و عدم مرزبندی شفاف با منافقین و دشمنان نظام را عامل تباهی معرفی می کند، هر چند که آن فرد، کسی چون بنی صدر باشد که در فرانسه در کنار امام بود و پس از آن هم یک پای مناظره با مخالفان جمهوری اسلامی بود.
به نظر می رسد در فضای فعلی هم مطالبه رهبر انقلاب از دوستان سابق انقلاب، همین خواسته امام است که خواص باید مرزبندی شفاف با دشمنان داشته باشند تا تباه نگردند، چنانکه مشاهده کردیم که تاریخ خیلی زود تکرار شد و امت حزب الله و صاحبان اصلی این انقلاب، البته این بار به جای آجیل خور، با عنوان کیک و ساندیس خور خطاب شدند ولی باز هم مرزبندی شفافی صورت نگرفت.
نکته مهم دیگر تاکید امام بر قانون پذیری ولو اینکه قانونی بد باشد یا خلاف میل افراد و اشخاص باشد، در اندیشه و عمل امام کلیدی است. در همان روزگار امام(ره) خطاب به بنی صدر می فرماید:
«نمی شود از شما پذیرفت که قانون را قبول نداریم، غلط می کنی قانون را قبول نداری، قانون تو را قبول ندارد. اگر می خواهید از صحنه بیرونتان نکنند، پیرو قانون باشید.» در این فراز از کلام نورانی امام(ره)، به صراحت بیان می شود که شاخص و ملاک عمل سیاسی قانون است و نه اشخاص. در واقع حاکمیت نمی تواند و نباید بر اساس سلایق اشخاص روندهای موجود در حکومت را تغییر داده یا دگرگون کند، بلکه این افراد هستند که باید خود را با قوانین وفق دهند و در چارچوب ساز و کارهای قانونی به اصلاح یا ارتقاء قانون بپردازند.
به بیان بهتر مگر می توان دیگران را به عدم رعایت قانون متهم نمود، اما خود نص صریح قانون اساسی را نقض کرد؟
علاوه بر موارد مذکور حضرت امام(ره) در مدت بسیار اندک باقی مانده از عمرشان پس از پایان جنگ، بارها و به ویژه در مورد انتقادات آیت الله منتظری به نحوه اداره کشور و جنگ، اظهاراتی را بیان نمودند. اظهاراتی که تندروهای امروز آن را نادیده می گیرند و با ناآگاهی و شاید غرض ورزی خاص خود، امام و سربازان او را در مورد جنگ و نحوه پذیرش قطعنامه زیر سئوال می برند.
امام در پاسخ به آن انتقادت فرمودند:
« هر روز ما در جنگ بركتي داشتهايم كه در همه صحنهها از آن بهره جستهايم. ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نموده ايم، ما مظلوميت خويش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نمودهايم، ما در جنگ پرده از چهره تزوير جهانخواران كنار زديم، ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناختهايم، ما در جنگ به اين نتيجه رسيدهايم كه بايد روي پاي خودمان بايستيم، ما در جنگ ابهت دو ابرقدرت شرق و غرب را شكستيم... من در اين جا از مادران و پدران و خواهران و برادران و همسران و فرزندان شهدا و جانبازان به خاطر تحليل هاي غلط اين روزها رسما معذرت مي خواهم و از خداوند مي خواهم مرا در كنار شهداي جنگ تحميلي بپذيرد. ما در جنگ براي يك لحظه هم نادم و پشيمان از عملكرد خود نيستيم.راستي مگر فراموش كردهايم كه ما براي اداي تكليف جنگيده ايم و نتيجه فرع آن بوده است. ملت ما تا آن روز كه احساس كرد كه توان و تكليف جنگ دارد به وظيفه خود عمل نمود و خوشا به حال آنان كه تا لحظه آخر هم ترديد ننمودند، آن ساعتي هم كه مصلحت بقاي انقلاب را در قبول قطعنامه ديد و گردن نهاد، باز به وظيفه خود عمل كرده است! آيا از اين كه به وظيفه خود عمل كرده است نگران باشد.نبايد براي رضايت چند ليبرال خودفروخته در اظهارنظرها و ابراز عقيده ها به گونه اي غلط عمل كنيم كه حزب الله عزيز احساس كند جمهوري اسلامي دارد از مواضع اصولي اش عدول مي كند. تحليل اين مطلب كه جمهوري اسلامي ايران چيزي به دست نياورده و یا ناموفق بوده است، آيا جز به سستي نظام و سلب اعتماد مردم منجر نمي شود! تاخير در رسيدن به همه اهداف دليل نمي شود كه ما از اصول خود عدول كنيم. همه ما مامور به اداي تكليف و وظيفه ايم نه مامور به نتيجه. اگر همه انبيا و معصومين ـ عليهم السلام ـ در زمان و مكان خود مكلف به نتيجه بودند، هرگز نمي بايست از فضاي بيشتر از توانايي عمل خود فراتر بروند و سخن بگويند و از اهداف كلي و بلندمدتي كه هرگز در حيات ظاهري آنان جامه عمل نپوشيده است ذكري به ميان آورند. در حالي كه به لطف خداوند بزرگ، ملت ما توانسته است در اكثر زمينه هايي كه شعار داده است به موفقيت نايل شود. ما شعار سرنگوني رژيم شاه را در عمل نظاره كرده ايم، ما شعار آزادي و استقلال را به عمل خود زينت بخشيده ايم، ما شعار مرگ بر آمريكا را در عمل جوانان پرشور و قهرمان و مسلمانان در تسخير لانه فساد و جاسوسي آمريكا تماشا كرده ايم، ما همه شعارهايمان را با عمل محك زده ايم.»این بخش از اظهارات روشن امام، البته هنوز هم آنچنان که باید رسانه ای نشده و اتفاقا در جهت خلاف آن حرکت می شود.
به هر حال به نظر می رسد شاخص فکری، گفتاری و رفتاری حضرت امام(ره) بیش از هر چیز نشان دهنده تاکید بر شفافیت، قانونمداری و اجرای قانون، مرزبندی با دشمن و عمل به وظیفه است که امروز نیز در کلام رهبری موج می زند و هر شخص و گروهی فراتر از ادعاهای دهان پر کن، باید در عمل به آن پایبند باشد.