بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیو‌ها عمدتاً متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.
برای مشاهده هر ویدیو بر روی تیتر هر ویدیو کلیک کنید.
تسویه حساب خونین صدام حسین در حزب بعث
صدام حسین در سال ۱۹۷۹ اعضای ارشد حزب بعث عراق را فرامی‌خواند و در جلسه‌ای اعلام می‌کند که توطئه‌ای علیه خود کشف کرده است و قصد دارد با آن مبارزه کند. رهبر این توطئه، مشهدی نام دارد و در برابر اعضای حاضر، شروع به خواندن نام همدستان خود می‌کند. نیروهای امنیتی عراق، که رهبری آن‌ها را برادرخوانده صدام به عهده داشت، تمام آن‌ها را از جلسه خارج کرده و نهایتا از بین ۶۶ متهم، یک سوم آن‌ها اعدام می‌شوند. بسیاری باور دارند که این لحظه‌ای است که عراق به یک دیکتاتوری واقعی تبدیل و سلطه صدام بر عراق تکمیل می‌شود. در این ویدیو، تصاویر این جلسه را که در آن صدام در کمال آرامش هر گونه مخالفت سیاسی را کامل سرکوب می‌کند، می‌بینید.
دستور مخوف شماره ۲۲۷ و ۲۷۰ استالین چه بود؟
در جریان جنگ جهانی دوم، استالین برای اینکه بتواند نیرو‌ها را منظم کرده و از تسلیم آن‌ها در برابر ارتش آلمان جلوگیری کند، دو دستور مخفی صادر کرد؛ دستور شماره ۲۲۷ و دستور شماره ۲۷۰. هدف این دو دستور، مجازات هر نوع ضعف و سستی در میدان نبرد بود. بر اساس دستور ۲۲۷ هر سربازی که بدون اجازه عقب نشینی می‌کرد، بلافاصله محکوم به اعدام بود و به او شلیک می‌شد و همچنین هرگونه رفتار غیرقانونی و تخلفات جزئی باعث می‌شد، سربازان به هنگ‌های تنبیهی اعزام شوند که سخت‌ترین و خطرناک‌ترین عملیات را به عهده داشت. بسیاری از این هنگ‌ها زنده بازنمی‌گشتند. دستور ۲۷۰ که پسر و عروس خود استالین نیز گرفتار آن شدند، تمام افسران و مقامات سیاسی را از تسلیم شدن در برابر دشمن منع می‌کرد. بر اساس این دستور، هر مقام سیاسی یا افسری که اسیر می‌شد، خائن تلقی می‌گشت و در صورت بازگشت به شوروی بازداشت و اعدام می‌شد. افزون بر آن، همسر و پسرش نیز در شوروی بازداشت و به اردوگاه کار اجباری فرستاده شدند. وقتی پسر خود استالین به اسارت نازی‌ها درآمد، استالین دو سال عروس خود را به اردوگاه کار در سیبری فرستاد. در این ویدیو تصاویری از اعمال دستور ۲۲۷ را همراه با حرف‌های نوه استالین در این باره با زیرنویس فارسی ببینید.
بزرگ‌ترین نبرد شهری در جنگ اقیانوس آرام
جنگ جهانی دوم به طور کلی به جنگ در اروپا و جنگ در اقیانوس آرام تقسیم می‌شود. پس از تسلیم شدن آلمان جنگ در اروپا تمام شد؛ اما ژاپن قصد تسلیم شدن نداشت و جنگ در اقیانوس آرام همچنان ادامه پیدا کرد. یکی از بزرگ‌ترین نبردهای شهری در این جنگ، بازپس گیری شهر مانیل از دست ژاپنی‌ها بود که در آن نیروهای آمریکایی با درگیری در جنگ چریکی این شهر را از دست ژاپن خارج کردند. تصاویر رنگی از این نبرد را با این توضیح در تابناک ببینید؛ این ویدیو شامل تصاویری است که ممکن است برای همه مخاطبان مناسب نباشد.
مک‌کارتیسم و تاریخ سیاه کمونیسم در آمریکا
در دهه ۴۰ و ۵۰ به دلیل آشکار شدن جاسوسی برخی کمونیست‌های آمریکایی برای شووری در جریان جنگ جهانی دوم و تشدید جنگ سرد، بازار اتهام زنی داغ شد و کمیته فعالیت‌های ضدآمریکایی مجلس شکل گرفت. وظیفه این کمیته رسیدگی به افرادی بود که مظنون به کمونیسم بودند. یکی از سیاست‌مدارانی که در این دوره با وارد کردن اتهامات بی اساس بدنام شد، مک‌کارتی بود. او با مطرح کردن اتهامات بسیاری به کارکنان وزارت خارجه آمریکا، سعی کرد از این شرایط برای حرکات حزبی استفاده کند و دموکرات‌ها را متهم به مسامحه با شوروی کرد. این اتهامات باعث شد زندگی و حرفه صد‌ها که نه، بلکه هزاران نفر در آمریکا نابود شود. دامنه این پاکسازی‌ها به هالیوود هم کشیده شد و مانند سازمان‌های خصوصی و دولتی بسیاری، در آنجا نیز تعداد بسیاری به خاطر ظن به کمونیست بودن اخراج و وارد لیست سیاه شدند و به این ترتیب، مک‌کارتیسم در آمریکا به وجود آمد. توضیحات بیشتر در مورد این جریان تاریخی را در ویدیو تابناک ببینید.
ملاقات محمد مصدق و هری ترومن
دکتر محمد مصدق، نخست وزیر ایران در جهت دفاع از حقوق ایران برای ملی‌کردن صنعت نفت در اکتبر سال ۱۹۵۱ مصادف با مهر ۱۳۳۰، به آمریکا سفر و در شورای امنیت سازمان ملل سخنرانی کرد. در همین سفر، او با ترومن رئیس‌جمهور آمریکا نیز دیداری داشت که ویدیو آن را می‌توانید در تابناک با زیرنویس فارسی ببینید. البته کمک‌های ترومن به ایران و مصدق کم کم کاهش پیدا کرد و تنها پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود که آمریکا کمک‌های نقدی خود به ایران را از سر گرفت. همچنین تصاویر کوتاه باقی مانده از گزارش خبری دیدار نخست وزیر وقت ایران با رئیس جمهور وقت آمریکا را در تابناک می‌بینید.
تجمع حکومتی در واپسین روزهای رژیم پهلوی
در واپسین روزهای حکومت پهلوی، که ساختار‌هایش از هم پاشیده و پشتوانه مردمی به حداقل رسیده بود، تجمع‌های حکومتی نیز بسیار کوچک شده بود. آن گونه که آسوشتیدپرس گزارش داده، نمونه این تجمعات در ششم بهمن ۱۳۵۷ در سالن سرپوشیده مجموعه ورزشی امجدیه (شیرودی) برپا شده که تصاویر نشان می‌دهد این سالن کوچک نیز در آن زمان پر نشده است! تصاویر کوتاهی از این تجمع فرمایشی را می‌بینید.
