مغز انسان دارای 100 میلیارد سلول عصبی است که همه آنها در بدو تولد وجود دارند اما ارتباط کمی بین آنها وجود دارد. مغز نوزادان به تدریج با ایجاد یک شبکه پیچیده بین این سلول های عصبی رشد می کند.
تحقیقات نشان می دهد که انواع خاصی از فعالیت ها وجود دارد که می تواند برای ایجاد ارتباطات پایدار بین سلول های مغزی به کار گرفته شود و خبر خوب این است که انجام همه آنها آسان است.
روش های کمک به رشد مغز نوزادان :
-
استفاده از نور کم هنگام بیداری
والدین یا پرستار کودک می توانند با تغییر تدریجی شدت نور به ایجاد ارتباط بین مغز و چشم نوزاد کمک کنند .
پس از 9 ماه در نور کم فضای رحم ، چشم های نوزاد چند هفته طول می کشد تا با نور شدیدتر سازگار شوند.
نوزادان در نور کم و هنگامی که بیدار هستند چشمان خود را باز کرده و برای چند لحظه به اطراف اتاق نگاه می کنند.
این نگاه های اولیه به آنها کمک می کند که هر دو چشم را با هم تمرین دهند و همچنین رفلکس مردمک خود را قوی تر سازند.
لازم است از در معرض قرار دادن نوزاد در نورهای شدید مانند خورشید مستقیم خودداری کنید.
-
محافظت در برابر صداهای شلوغ و آشفته
سیستم عصبی نوزادان واقعاً فیلتر ندارد: آنها نمی توانند هر چیزی را که چشم ها می بینند ، گوش هایشان می شنود یا پوستشان احساس می کند ، تحلیل نماید .
قرار گیری در معرض چندین منبع صوتی به طور همزمان مانند فضای معمولی کافی شاپ با موسیقی، صحبت کردن چند نفر، سر و صدای ترافیک می تواند کودک را بیش از حد تحریک کرده و او را گیج و کلافه نماید.
نوزاد تازه متولد شده ترجیح می دهد که صدای یک نفر را به صورت آرام و موزون بشنود.
ممکن است برای بعضی از والدین پر مشغله ایجاد ارتباط پوست به پوست گاهی ناراحت کننده و وقت گیر باشد ، اما ارزشش را دارد.
این کار مزایای زیادی را برای کودک فراهم می آرود از جمله : هضم بهتر ، تنظیم دما ، افزایش وزن ، بهبود ایمنی ، بهبود خواب و حتی رشد مغز. همچنین انجام این کار مزایایی برای والدین نیز دارد از جمله : هورمون های احساس خوب هنگامی که والدین و نوزاد با یکدیگر ارتباط پوست به پوست دارند ترشح می شود.
-
تصاویر پیچیده با کنتراست بالا
چندین دهه تحقیقات نشان می دهد که اختصاصی زمان کافی برای مشاهده تصاویر با کنتراست بالا برای رشد شناختی و مغز نوزاد مهم است.
تا حدود ماه پنجم ، نوزادان از چشم خود به عنوان منبع اصلی اطلاعات برای نحوه عملکرد جهان استفاده می کنند. هنگامی که چشم نوزاد شما شروع به هماهنگ شدن می کند ، به سمت تصاویر با کنتراست بالا کشیده می شود.
چند نکته برای رشد چشم نوزاد:
با تصاویر ساده در فاصله 12 اینچی از صورت نوزاد شروع کنید ( فاصله مچ دست تا آرنج). تصاویر را ثابت نگه دارید و سعی کنید آنها را تغییر ندهید تا زمانی که کودک شما به طرف دیگر نگاه می کند .
تغییر زاویه نگاه به این معنا است که او علاقه خود را از دست داده است. ممکن است متوجه شوید که نوزاد برای چند ثانیه یا چند دقیقه به تصاویر خیره شده است.
هنگامی که کودک علاقه خود را به یک تصویر از دست دهد ، تصویر جدیدی را در مقابل او قرار دهید و در نهایت با قوی شدن چشم آنها به تصاویر پیچیده روی آورید.
والدین و پرستار کودک می توانند با حرکت آهسته یک تصویر به تسهیل ردیابی بصری او کمک کنند تا او بتواند با چشم خود یک شی متحرک را تعقیب نماید . این مهارت مهمی برای هماهنگی چشم و دست است.
پس از اتمام زندگی در رحم ، برای نوزادان تازه متولده شده لازم است که بدن آنها از حالت جنینی خارج شود و از عضلات خود به روشهای جدید استفاده کنند.
قرار گیری در موقعیت های مختلف در طول روز می تواند به کودک کمک کند از قسمت های صاف روی سر خود اجتناب کند ، به مغز او کمک کند تا بفهمد بدنش در کجای فضا قرار دارد و در او قدرت فیزیکی ایجاد کند.
صندلی های کودک ، صندلی ماشین ، تاب کودک و کالسکه ها گاهی ضروری هستند ، اما سعی کنید هر روز زمانی را به کودک خود بدهید تا روی یک سطح صاف قرار گیرد.
متخصصان حرفه ای توصیه می کنند که سر نوزاد را از یک طرف به طرف دیگر بچرخانید تا از ایجاد یک نقطه صاف و سفت شدن عضلات گردن جلوگیری شود.
اکثر نوزادان نمی توانند سر خود را به جلو نگه دارند و سر به یک طرف یا آن طرف دیگر می افتد. نوزادان به طور کلی با تقلید از شرایطی که در رحم داشتند ترجیح میدهند که سر را به یک طرف بچرخانند بنابراین لازم است که والدین و پرستار کودک به او کمک کنند تا سرخود را به هر دو طرف بچرخاند.
همچنین دراز کشیدن به پهلو برای کودک مفید است و معمولاً کمتر از زمان قرار گیری روی شکم او را خسته می کند.
دراز کشیدن به پهلو به نوزاد کمک می کند تا در کمر و شکم خود قدرت ایجاد کند و همچنین او را تشویق می کند که دستان خود را به هم نزدیک کند و این یک گام مهم رشد است.
آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که زمان قرار گیری روی شکم برای نوزادان کامل بهتر است در هفته اول پس از تولد و به محض افتادن بند ناف شروع شود .
برخی از نوزادان این وضعیت را دوست دارند ، اما ممکن است این کار خوشایندی برای سایر نوزادان نباشد. لازم است والدین و پرستار کودک سعی کنند حتی اگر کودک قرار گیری روی شکم را دوست ندارد این کار را انجام دهند زیرا این کار برای ساختن ماهیچه ها و هماهنگی لازم برای چرخاندن ، خزیدن ، راه رفتن و بازی کردن ضروری است.
چند نکته برای لذت بردن از زمان قرار گیری روی شکم:
کودک را به آرامی روی شکم خود بچرخانید و بازوها را زیر شانه ها قرار دهید.
نوزادان تازه متولد شده دوست دارند سر خود را در حالی که روی شکم هستند به یک طرف داشته باشند و از موقعیت خود در رحم تقلید کنند. برخی از کارت های سیاه و سفید را در مقابل کودک قرار دهید.
به صورت دوره ای ، کودک را حرکت دهید تا سرش در طرف مقابل قرار دهد : چرخش سر از لکه های صاف و سفت شدن ماهیچه های گردن جلوگیری می کند.
وقتی کودک قوی تر می شود ، نگهدارنده کارت را در مقابل او قرار دهید تا هنگام بلند کردن چانه و در نهایت قفسه سینه ، تصاویر را ببیند.
برای نوزادان تازه متولد شده توصیه شده است که 3 تا 5 دقیقه در هر بار قرار گیری روی شکم ، 2 تا 3 بار در روز انجام شود . اگر به نظر برسد که کودک خسته شده یا گریه می کند ، وقت استراحت است.
با طرف صورت نوزاد ، خم شوید تا با او صحبت کنید و ببینید آیا سعی می کند سرش را بلند کند تا به شما نگاه کند.
نوزاد را از شکم روی ران های خود قرار دهید و به آرامی پشت او را بمالید.
نگه داشتن کودک به صورت عمودی بر روی شانه و در حالی که به آرامی از سر او حمایت می کنید ، ماهیچه های گردن و پشت او را نیز تقویت می کند.
اگر چه ممکن است برای تعدادی از والدین یا پرستار کودک صحبت با کسی که هنوز توانایی پاسخ دادن ندارد ناخوشایند باشد ، اما تحقیقات نشان داده است که بین هوش کودک و تعداد کلمات گفته شده با او ارتباط مستقیم وجود دارد.
در چند ماه اول ، کودک دائماً به لحن ، ریتم و الگوهای صدای اطرافیان گوش می دهد. اگرچه آنها هنوز نمی توانند آنچه دیگران می گویند را درک کنند ، اما مغز آنها زمینه را برای دستیابی به زبان آماده می کند.
چند نکته برای صحبت با کودک:
موقعیت مطالعه بالا را امتحان کنید - اگر کودک بتواند چهره والدین را ببیند ، احتمالاً به کتابی که می خوانید علاقه نشان می دهد! همچنین ، این موقعیت به شما کمک می کند تا کودک را در وضعیت مناسبی قرار دهید .
به "تور خانه گردی " بروید. هنگامی که کودک بیدار است ، او را در آغوش بگیرید و در خانه قدم بزنید و در مورد آنچه می بینید، صحبت کنید. تورهای خانه گردی اغلب یک فعالیت مورد علاقه در سال اول پس از تولد است.
با کودک خود در مورد کارهایی که با هم انجام می دهید با صدای بلند صحبت کنید - کارهای روز خود را روایت کنید.
با کودک تماس چشمی برقرار کرده و به نشانه های آنها پاسخ دهید. اگر شروع به زمزمه یا صدای بلند کردند ، با آنها صحبت کنید.
مرکز پرستاری سفیر آرامش با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.
کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.
https://safirearamesh.com
انتهای رپرتاژ آگهی/
