صالحی امیری بار دیگر درباره ماندن یا رفتنش از کمیته ملی المپیک صحبت کرد و البته حالا که انتخابات به مهره ماه سال آینده موکول شده، باز هم با لحنی دوپهلو جواب خبرنگاران را می‌دهد.
به گزارش تابناک ورزشی، رئیس کمیته ملی المپیک درباره تصمیمش پیرامون حضور در انتخابات کمیته گفت: من قبلاً اعلام کردم و اینجا هم تاکید می‌کنم آن چیزی که به عنوان اصول برنامه‌های پانزده‌گانه تعریف کرده بودم، نهایتاً آن را به 12 گام تبدیل کردم. من این گام‌ها را بر اساس جدول برنامه تعریف کردم و گفتم جزو آرزوها یا انگیزه‌هایم بود که ان‌شاءالله بعدی‌ها باید دنبال کنند. ساخت موزه، دهکده ورزشکاران المپیکی و بودجه با ثبات برنامه‌های من بود. در چنین شرایطی من احساس می‌کنم که وظیفه‌ام را در حد توانم در این 4 سال انجام دادم. ان‌شاءالله این پرچم را به دست فرد دیگری خواهم داد تا او بتواند با انرژی و برنامه و ایده‌های جدیدی این مسیر را دنبال کند. تا امروز که با شما صحبت می‌کنم، تصمیمی برای ثبت‌نام در انتخابات کمیته ملی المپیک ندارم.
بنای ثبت‌نام در شرایط فعلی ندارم
وی در مصاحبه با تسنیم با اشاره به اینکه هیچ جلسه‌ای با مقامات دولتی در این باره نداشته، ادامه داد: هیچ مسئولی از سوی دولت و در سطح دولت با من در خصوص کرسی کمیته المپیک صحبت نکرده است. البته طبیعی است که نباید این کار را انجام بدهند، چون ساختار کمیته المپیک تابع مجمعی خواهد بود که این مجمع انتخاباتش باید آزادانه برگزار شود و قطعاً نهادهای بین‌المللی این روندها را در ایران نظارت می‌کنند. با این وجود من به این جمع‌بندی رسیدم که با تغییر دولت، فضایی را ایجاد کنم که افراد صاحب صلاحیت با انگیزه جدید بیایند و این پرچم را در دست بگیرند. من بنای ثبت‌نام برای خودم تعریف نکرده‌ام.
رئیس کمیته ملی المپیک با بیان اینکه وزیر ورزش، محور ورزش کشور است، خاطرنشان کرد: تداوم حیات ورزش قهرمانی در ایران منوط به تداوم انسجام و وفاق میان نهادهای اصلی ورزش یعنی وزارت ورزش کمیته المپیک و پارالمپیک و 50 فدراسیون است. خیلی از دوستان اینگونه تحلیل می‌کردند که این وفاق به دلیل روابط دوستی من و مسعود سلطانی‌فر است و بعد از رفتن او دچار خدشه می‌شود، اما ثابت کردم که این ربطی به تداوم دوستی افراد ندارد. امروز هم با صراحت اعلام می‌کنم هر کسی که در کرسی وزارت ورزش بنشیند، به عنوان نماینده رسمی دولت، قانوناً محور ورزش کشور هست و هر کسی که در کرسی کمیته ملی المپیک بنشیند، باید با این باور کاندید بشود و از مجمع رای بگیرد که سمت صندلی ریاست می‌رود تا انسجام و وفاق کمک کند، نه به انشقاق. در غیر این صورت خسارت اصلی متوجه فدراسیون‌ها می‌شود.
در رفتن لذتی است که در ماندن نیست