رخت نوبهار است و جست، غنچه پرده از رخ گسست بوی گل که بلبل شنید قید جان زد و دل ببست کوه به کوه فروردین گل به باغ و صحرا نشست تو به بزم گل‌ها بین دلستان و دلدار مست