به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه اعتماد، سیاست وزارت خارجه دولت سیزدهم که مجری مذاکرات احیای برجام است، سکوت یا کلی‌گویی در پاسخ به تمام این پرسش‌هاست؛ سیاستی که حتی انتقاد چهره‌های سیاسی و تحلیلگران نزدیک به دولت را هم در پی داشته اما به نظر نمی‌رسد که نیتی برای تغییر آن وجود داشته باشد.
رییس‌جمهور، وزیر خارجه و سخنگوی وزارت خارجه تقریبا در پاسخ به پرسش‌ها درباره فرجام برجام، به جمله‌سازی با کلمات تکراری ادامه می‌دهند و خبری هم که از نتیجه نشست علی باقری، رییس هیات مذاکره‌کننده با اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس منتشر می‌شود بیشتر متمرکز بر سیاست‌های منطقه‌ای و دیپلماسی اقتصادی وزارت خارجه است تا اطلاع‌رسانی به مردم درباره برجام که اتفاقا بر هر دوی این مسائل سایه انداخته است.
در یک سال گذشته از عمر دولت سیزدهم هم خبری از نظم و ترتیب در ارایه گزارش برجامی وزارت خارجه به مجلس در صحن علنی نیست و به نظر می‌رسد که نمایندگان مجلس هم با زیر پا گذاشته شدن بخشی از مصوبه مورد حمایت خود مشکل چندانی ندارند.
در این میان خبرگزاری صدا و سیما نیز برخلاف سبک و سیاق جاری در دولت گذشته اصراری به گفت‌وگو با معاون سیاسی وزیر خارجه و رییس هیات مذاکره‌کننده درباره برجام ندارد و در پرسش‌هایی که با وزیر خارجه نیز مطرح می‌کند مساله برجام یا به تعبیر حسین امیرعبداللهیان مذاکره برای رفع تحریم، کمترین سهم را به خود اختصاص می‌دهد.
یک دیپلمات سابق درباره این سیاست رسانه‌ای وزارت خارجه به «اعتماد» می‌گوید: تصور اولیه در وزارت خارجه دولت سیزدهم این بود که با کمتر سخن گفتن از برجام و روند مذاکرات می‌توان حساسیت عمومی به این مذاکرات را کاهش داد و در نتیجه از تاثیر مذاکرات بر فراز و فرودهای اقتصادی در کشور کاست. برخی در وزارت خارجه سکوت در برابر جزییات مذاکرات را سیاستی راهبردی و در راستای شعار گره نزدن اقتصاد و معیشت به روند مذاکرات می‌دانستند. سکوتی که ظاهرا نتوانسته هدف اولیه را تامین کند و امروز می‌بینیم که مردم منتقد این عدم اطلاع‌رسانی شده‌اند.
جدا از مساله عدم اطلاع‌رسانی شفاف به افکار عمومی درباره مذاکراتی که اتفاقا نتیجه آن تاثیر مستقیم بر معیشت مردم دارد تکرار جملاتی یکسان درباره رویکرد مذاکراتی ایران بسیاری را به این فکر واداشته که نظام از تصمیم اولیه برای احیای برجام فاصله گرفته یا قید فوریت پیشین بر مساله رفع تحریم را برداشته و به همین دلیل در دولت فعلی مانند دولت قبل عباراتی نظیر رد مذاکرات فرسایشی شنیده نمی‌شود.
وای بحال کشوری که اقتصادش فقط به مذاکره ربط دارد