«ذخایر آبی پایتخت کشور تمام شد!» این تیتری است که ظاهرا تا منتشر نشود، کسی به خودش نمیآید و تغییری را شاهد نخواهیم بود!
به گزارش «تابناک»؛ دومین ماه از سال آبی ۱۴۰۱/۱۴۰۲ در حالی به پایان نزدیک میشود که وضعیت بارندگی در بسیاری از مناطق کشورمان بحرانی است و آن گونه که مسئولان تاکید دارند، بحران در یک قدمی بسیاری از شهرها و جمعیت بزرگی از هموطنان مان قرار دارد و در صورت تداوم وضعیت موجود، به زودی در ابعاد وسیع بروز و نمود خواهد یافت.
آن گونه که گزارشهای رسمی تاکید دارد، ذخیره آبی سدهای کشور به ۳۷ درصد رسیده و این سخن معنایی ندارد، جز به صدا درآمدن زنگ هشداری بزرگ برای کشور؛ هشداری که البته در برخی نقاط بسیار جدیتر است، از جمله در نزدیکی کانونهای بزرگ جمعیتی مانند کلانشهر پایتخت که تقریبا ۱۵ درصد جمعیت ایران را در خود جای داده است.
دورنمای کاهش بیشتر ذخایر آبی در تهران زمانی هراس آورتر میشود که بدانیم بر اساس محاسبات صورت گرفته، ذخایر آبی سدهای تهران در پایان سال آبی ۱۳۹۹/۱۴۰۰ حدود ۴۰ درصد بیشتر از ذخایر آبی این سدها در پایان سال آبی ۱۴۰۰/۱۴۰۱ بوده است و در سال آبی جدید هم (۱۴۰۱/۱۴۰۲) که از ابتدای مهرماه آغاز شده، بهبودی در اوضاع ایجاد نشده است.
وضعیتی که مهیبتر میشود اگر بدانیم کلانشهرهای پرجمعیت تبریز، اصفهان و مشهد هم با کمبود شدید آب مواجه هستند، اما تهران در راس همه استانهای کشور از نظر کمبود آب قرار دارد و به رغم واقع شدن در حاشیه رشته کوه مرتفع البرز، ذخایر آب در پشت ۵ سدی که تامین آبش را عهدهدار هستند، کفاف کمتر از ۳ ماه دیگر را میدهد!
درباره شهری سخن میگوییم که سوای پایتخت سیاسی، به نوعی پرچمدار همه امور در کشور است و هر فعل و انفعالی در آن، به سرعت در سراسر کشور بازتاب مییابد و سرلوحه امور قرار میگیرد؛ چه امور مثبت و چه غفلتها و اشتباهات! شهری که اگر شهرداری اش تصمیم بگیرد کرکره مغازه هایش را رنگ کند، موجی از رنگ آمیزی کرکرههای مغازهها در کشور به راه میافتد!
با این یادآوری نیاز به گفتن نیست که اگر بحران آب در تهران جدی گرفته شود، تا حد زیادی در بسیاری از نقاط کشور جدی گرفته میشود و برعکس، اگر مورد غفلت قرار گیرد، احتمال غفلت از این بحران در سراسر کشور زیاد است. وضعیتی که متاسفانه روی ناخوش آن در حال اجراست، به این صورت که ظاهرا هیچ نشانهای از کمبود آب در تهران دیده نمیشود.
اوضاع در پایتخت آنقدر عادی است که حتی آبیاری چمنهای اطراف بزرگراهها کاهش نیافته و پایان یافتن فصل گرم و از راه رسیدن موج سرما هم موجب نشده که آبیاری فضای سبز شهری کمتر شود، چه برسد به تدابیری ویژه برای دور کردن خطر بی آبی از این شهر پرجمعیت! گویی همه چیز مهیاست تا تیتر پایان آب در تهران مخابره شود و یکباره همه شوک زده شوند.
وضعیتی عجیب که حتی مانع میشود پیام قطع اشتراک آب مشترکان بسیار مصرف به گوش عموم شهروندان برسد، چون حتی جریان آب در جویهای شهر متوقف نشده و یافتن نشانهای از بحران پیش رو در تابلوهای شهری هم تقریبا راه به جایی نمیبرد. آن هم در شرایطی که میدانیم کمبود برق موجب شده بود ساعت کاری ادارات تغییر کند و استفاده از کولرها محدود شود.
پیامی ناخوش که به طور ویژه شهرداری در مخابره آن به عموم نقش به سزایی ایفا میکند؛ مجموعهای که سوای بهره مندی از منابع آب شهری به قیمت ارزان و بدون محاسبه دقیق، مصرف کننده منابع آب زیرزمینی هم هست و خطر رو به گسترش آب هم موجب نشده تکانی به خود دهد و اقداماتی در راستای کاهش مصرف را در دستور کار قرار دهد.
اقداماتی متنوع که میتواند از جلوگیری از برداشت آب و مصرف آن شامل شود تا تدابیری بنیادینتر مثل تغییر گیاهان فضای سبز شهری؛ تغییری از جنس حذف چمن کاری وسیع در گوشه گوشه شهر و جایگزینی آن با پوششی که با کم آبی این روزهای کشورمان تناسب دارد و به مردم این پیام را میدهد که آب کم است؛ آنقدر کم که نمیشود شهر را با چمن بزک کرد و چشم انتظار بحرانی بود که وسیع است و فاصله زیادی تا رسیدن ندارد!