به گزارش «تابناک» به نقل از انصاف نیوز، عبدلله عبداللهی، پدر سجاد، یکی از سرنشینان کشتی سانچی به خبرنگار انصاف نیوز گفت: از همان روز حادثه تا امروز، ابهامات بسیار زیادی درباره سرنوشت بچه‌ها وجود داشت که هیچ کدام هم حل نشد و مسئولان شرکت ملی نفتکش نتوانستند پاسخ مناسب و قانع‌کننده‌ای به ما بدهند. بنابراین چند نفر از خانواده‌هایی که عزیزانشان در کشتی بودهاند، جمع شدیم تا با هم این مساله را پیگیری کنیم.
بچه‌ها زنده از سانچی خارج شده‌اند
عبداللهی به روایت رسمی از حادثه اشاره کرد و ادامه داد: بر خلاف آن‌چه گفته شده که بچه‌ها در همان ثانیه‌های اول به دلیل تنفس گاز سمی از بین رفته‌اند، مدارکی وجود دارد که ثابت می‌کند سرنشینان کشتی حداقل ۱۵ دقیقه وقت داشته و در این مدت طبق دستورالعمل‌هایی که از قبل می‌دانستند، عمل کردند.
پدر سجاد عبداللهی با بیان این‌که خانواده‌ها توانسته‌اند به محتویات جعبه سیاه کشتی دست یابند اما نه از کانال شرکت ملی نفتکش، اضافه کرد: طبق آن‌چه ثبت شده، کاپیتان کشتی پس از تصادف بلافاصله دستورات لازم را صادر می‌کند. آژیر خطر به صدا درمی‌آید و سرنشینان هر کدام به اقداماتی دست می‌زنند که هر روز تمرین می‌شده است.
عبداللهی به اتفاقات کابین کاپیتان کشتی اشاره کرد و گفت: با وجود آن‌که سه چهار دقیقه از مکالمات کابین ضبط شده است، شرکت ملی نفتکش اصرار دارد که همه سرنشینان کشتی در همان لحظات ابتدایی فوت کره‌اند و برای این‌که ادعای خود را ثابت کنند، در گزارشی که به دادسرای بین‌المللی ارائه داده‌اند، بخش مهمی از مکالمات مانند دستور به صدا درآوردن آژیر خطر را حذف کرده‌اند.
او از نحوه برخورد دولت با این حادثه چنین انتقاد کرد: آقای ربیعی، وزیر وقت کار به همراه گروهی از شرکت ملی نفتکش به عنوان نماینده دولت ایران، بجای بررسی میدانی و حاضر شدن در محل، به شانگهای سفر کردند و از آن‌جا پیگیر حادثه بودند در حالی‌که محل حادثه با شانگهای ۳۰۰ کیلومتر فاصله دارد.
عبداللهی فیلم‌های منتشر شده از آتش‌سوزی سانچی را مربوط به ۱۲ ساعت پس از تصادف دانست و گفت: بچه‌ها برای نجات خود حداکثر ۱۵ دقیقه وقت نیاز داشته‌اند بنابراین در زمان آن آتش‌سوزی بزرگ، اصلا در کشتی حضور نداشته‌اند.
او ادامه داد: ما باور داریم که بچه‌های‌مان زنده از سانچی خارج شده‌اند. تعداد زیادی سند و مدرک هم وجود دارد که این حرف را ثابت می‌کند اما دولت اراده‌ای برای شنیدن این حرف ندارد.
عبداللهی به این پرسش خبرنگار انصاف نیوز که «اگر بچه‌ها زنده از کشتی خارج شده‌اند، کجا رفته اند و چرا اثری ازشان نیست» پاسخ داد: ما هم می‌خواهیم جواب این سوال را پیدا کنیم اما هم مطمئن هستیم بچه‌ها زنده از کشتی خارج شده‌اند اما به دلایلی که نمی‌توان درباره‌شان حرف زد، دچار مشکل شده‌اند. یعنی به نظر ما این قضیه ابعاد دیگری دارد.
عضو خانواده سانحه‌دیدگان سانچی یکی از بزرگ‌ترین ابهامات پرونده سانچی را ماجرای کشتی چینی عنوان کرد و افزود: این‌که برای خدمه کشتی کریستال هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد و آنان بعد از چند ساعت به مسیر خود ادامه می‌دهند یا این‌که دولت چین اجازه هیچ‌گونه صحبتی با خدمه این کشتی را نداده است، نشان می‌دهد مساله فراتر از تصادف عادی دو کشتی بوده است.
عبداللهی دولت چین را به کوتاهی در اطفای حریق سانچی هم متهم کرد و گفت: چینی‌ها در ساعت اداری می‌آمدند سراغ سانچی و بعد از تمام شدن ساعت کار‌شان هم محل را ترک می‌کردند و دوباره فردا صبح به محل می‌آمدند!
هیچ کاری برای خانواده‌ها نشده است
او مجددا تاکید کرد: ما باور داریم بچه‌ها با قایق نجات از سمت راست کشتی خارج شده‌اند اما نمی‌دانیم در ایران هستند، در چین هستند یا در کشور دیگری. شما باید از اعضای شورای امنیت ملی بپرسید که فرزندان ما کجا هستند.
عبداللهی ادامه داد: اسناد دیگری مانند تماس‌های تلفنی در اختیار داریم که زنده بودن بچه‌ها را اثبات می‌کند. در این مدت با شماره‌هایی تماس گرفته شده که جز بچه‌ها، هیچ‌کس از وجودش اطلاع نداشته است. مثلا فرض کنید فقط سجاد می‌دانسته که من یک خط دیگر هم دارم و با آن خط از خارج از کشور تماس گرفته شده است. همین‌طور با یکی از خانواده‌ها تماسی گرفته شده و اسم کوچکی را استفاده کرده‌اند که فقط فرزندشان می‌دانسته است.
او بار دیگر از نحوه برخورد دولت با حادثه گله کرد و گفت: در حالی‌که طبق قانون باید ۵ سال صبر می‌کردند، همان روز غرق شدن کشتی سانچی آقای ربیعی در یک کاغذ بدون سربرگ و مهر، می‌نویسد همه سرنشینان کشتی از بین رفته‌اند و باید جزء شهدای خدمت محسوب شوند. اما همین هم شعاری بود و در حد حرف باقی ماند. هیچ‌کاری برای خانواده‌ها نشد.
عبداللهی گفت: ما از همان روز حادثه قبول نکردیم که بچه‌ها کشته شده‌اند و بنابراین ۱۰ خانواده از سرنشینان سانچی به دادگاه شکایت کردیم. دادگاه هم از همه‌جا استعلام کرد اما هیچ‌کدام از سازمان‌ها و نهادها نتوانستند مدارکی دال بر فوت بچه‌ها به دادگاه ارائه کنند. بنابراین گواهی فوت ۹ نفر از سرنشینان سانچی باطل شد. شرکت ملی نفتکش به این رای اعتراض کرد اما در رسیدگی مجدد، باز هم رای قبلی تایید شد. الان از نظر ثبت احوال این ۹ نفر زنده‌اند و مثلا سهام عدالت‌شان را دریافت کرده‌اند. یعنی بخشی از دولت زنده بودن این بچه‌ها را پذیرفته اما بخش دیگری از دولت، از جمله شرکت ملی نفتکش آن را نپذیرفته‌اند.
سانچی را بیرون بکشند، هر چه بود می‌پذیریم
رضا عبداللهی، وکیل ۷ خانواده سانحه‌دیدگان سانچی نیز به خبرنگار انصاف نیوز گفت: پس از شکایت ما، دادگاه حکم به ابطال گواهی فوت ۹ نفر از سرنشینان کشتی سانچی داد اما متاسفانه شرکت ملی نفتکش در مقابل خانواده‌ها ایستاد و نسبت به این حکم شکایت کرد. در نهایت دادنامه‌ای که ۳ ماه پیش تهیه شده، مورد رسیدگی مجدد قرار گرفت و دادگاه به شکل قطعی، گواهی‌های فوت را ابطال کرد.
عبداللهی با بیان این‌که ۹ نفر از سرنشینان سانچی از نظر قانون زنده محسوب می‌شوند، ادامه داد: این حکم به معنای آن است که رابطه استخدامی و حقوق و دستمزدی این افراد با شرکت ملی نفتکش برقرار است و این شرکت باید مانند دیگر کارکنان خود، حقوق و مزایا و حق ماموریت و… این عده از سرنشینان سانچی را بپردازد. شرکت ملی نفتکش هم مجددا از پذیرش حکم دادگاه سر باز زد و بنابراین ما مجبور شدیم شکایتی را در دیوان عدالت اداری مطرح کنیم تا حکم الزام به پرداخت را صادر و به شرکت ملی نفتکش ابلاغ کند.
وکیل خانواده سانحه‌دیدگان سانچی گفت: شرکت ملی نفتکش حاضر به هیچ‌گونه همکاری‌ای با خانواده‌ها نیست و بنابراین ما هم دادخواستی را تنظیم کرده‌ایم تا به حکم قانون این شرکت ملزم شود کشتی را از زیر آب بیرون بکشد.
رضا عبداللهی ادامه داد: شرکت ملی نفتکش اصرار عجیبی دارد که همه بچه‌ها در کشتی بودهاند و در همان لحظات اول هم فوت کرده‌اند. قبول، کشتی را از آب بیرون بیاورند؛ اگر یک کیلو استخوان هم پیدا شد، ما می‌پذیریم که همه بچه‌های‌مان در کشتی فوت کرده‌اند.
او از تازه بودن طرح این شکایت خبر داد و افزود: منتظریم شعبه رسیدگی به این شکایت تعیین شود.
وکیل تعدادی از خانواده‌های سرنشینان سانچی درباره اقدامات دیگر برای تعیین تکلیف این موضوع گفت: به دلیل آن‌که در کشور هیچ پاسخی نگرفتیم، شکایتی را در دادگاه فدرال آمریکا ثبت کردیم.
او دلیل انتخاب کشور آمریکا برای ثبت شکایت را چنین عنوان کرد: کشورهای عضو کنوانسیون ۱۹۸۶، دادگاه فدرال آمریکا را به عنوان یک مرجع عالی قضایی پذیرفته‌اند. بنابراین اگر ظلمی به اتباع کشورهای عضو شود، می‌توانند در این دادگاه‌ها شکایت خود را مطرح کنند و این دادگاه هم صالح به رسیدگی است.
این حقوقدان افزود: یکی از دلایل مراجعه ما به دادگاه فدرال، این بود که نیروی دریایی ارتش آمریکا و وزارت امور خارجه این کشور اطلاعاتی از کشتی سانچی در اختیار داشتند. سانچی در لیست سیاه آمریکا بود و بنابراین همه تحرکاتش را زیر نظر داشته‌اند.
عبداللهی با بیان این‌که پرونده به جریان افتاده است، گفت: بیش از ۸۰ فایل از اطلاعات سانچی به دستور قاضی در اختیار دادگاه قرار گرفته است و به زودی بخشی از این اسناد و اطلاعات، منتشر خواهد شد.
از وکیل خانواده سانحه‌دیدگان سانچی پرسیده شد «انتظار دارید به چه نتیجه‌ای برسید؟» او در جواب گفت: ما انتظار هیچ نتیجه خاصی را نداریم و با هیچ‌کس و هیچ‌کجا خصومت و دشمنی نداریم. با نظام و حاکمیت هم مساله‌ای نداریم. فقط می‌خواهیم حقیقت روشن شود.
رضا عبداللهی ادامه داد: ما یک ادعا داریم. یا باید با دلایل روشن ادعای ما رد شود یا باید آن را بپذیرند.
هیچ مسئولی پذیرای خانواده ها نیست
او به جابه‌جایی سیم‌کارت‌های سرنشینان سانچی اشاره کرد و گفت: اگر طبق ادعای آقایان بچه‌ها در کشتی بودهاند و کشتی هم غرق شده است، چگونه سیم‌کارت‌های‌شان جابه‌جا می‌شود؟ من فایلی در اختیار دارم که تغییرات نقطه به نقطه سیم‌کارت بچه‌ها را نشان می‌دهد.
وکیل خانواده‌های سرنشینان سانچی افزود: ارتباطاتی که برقرار شده، هدفمند است اما به هر حال ما از پیگیری منصرف نمی‌شویم.
رضا عبداللهی با ابراز تعجب از بی‌پاسخ ماندن درخواست خانواده‌های سرنشینان سانچی برای ملاقات با سران قوا و دیگر مسئولان کشور، گفت: هیچ‌کدام از سران قوا، در دوره قبلی و دوره فعلی نیستند که درخواست رسمی ملاقات با ما را دریافت نکرده باشند. حتی مدیرعامل شرکت ملی نفتکش هم حاضر نیست با خانواده‌ها دیدار کند و حرف‌شان را بشنود.
این وکیل که با سه نفر از سرنشینان سانچی رابطه خونی نزدیکی دارد، در پایان گفت: ما چیزی جز روشن‌شدن حقیقت نمی‌خواهیم و امیدواریم مسئولان کشور به خود بیایند و حرف خانواده‌ها را بشنوند.
