سید جواد میری، جامعه شناس با استناد به پژوهش یک استاد دانشگاه آزاد مدعی شد: «4 هزار و 500 خانواده در ایران هستند که در مراتب بالای قدرت در ایران هستند. این درست است که یک انسجام ایجاد می‌کند اما در عین انسجام، یک نوع از انجماد را نیز ایجاد می‌کند. کادرسازی به این دلیل اتفاق نمی افتد که معیارهایی را برای خودی یا ناخودی بودن تعیین کرده ایم که رنگ و بوی جامعوی ندارد ولی رنگ و بوی خاندانی و خانواده‌ای دارد. به همین دلیل است که دایره‌اش تنگ‌تر می‌شود. این به اعتماد اجتماعی ضربه می‌زند که هر نظامی به این سرمایه اجتماعی نیاز دارد و بدون این سرمایه اجتماعی، هیچ نظامی نمی تواند برای خودش آینده‌ای متصور شود.» میری می‌گوید: «در انگلستان خاندان ها مهم هستند ولی در کشوری مثل سوئد خاندان‌ها نقش ندارند؛ ولی در همان انگلستان هم که عقبه خانواده ها خیلی اهمیت دارد، یک مورد دیگر بسیار مورد توجه است و آن این است که در این عالمیت جدید، باید درک کرده باشید. دانش، تکنولوژی و سرمایه از جمله مواردی است که می‌تواند در به جایگاه بالا رسیدن یک فرد تاثیر گذار باشد. اینطور نیست که در ایران اصلا به این مهم توجه نشود ولی یک سری فیلترها برای آن گذاشته می‌شود که خیلی به روز نیست. در این شرایط است که نقش دانشگاه مهم‌تر از قبل می‌شود.» او همچنین مصداق معناداری از نفوذ را می‌گوید. صحبت‌های میری را می‌بینید و می‌شنوید.
صدا نداره. 
