به گزارش تابناک سیاسی و مجلس، با موافقت نمایندگان مجلس شورای اسلامی با بند الحاقی یک ماده ۲۹، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان در طول اجرای برنامه هفتم توسعه تصویب شد. بنابراین یکی از اهداف برنامه توسعه در سال‌های آتی این است که حقوق بازنشستگان به ۹۰ درصد حقوق و فوق‌العاده‌های مستمر مشمول کشور شاغلان مشابه و هم‌تراز برسد.
به گفته یکی از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات، این اتفاق طی سه سال رخ خواهد داد تا در دو سال اول سالی ۳۰ درصد و در سال سوم ۴۰ درصد به حقوق بازنشستگان اضافه شود.
بندالحاقی یک ماده ۲۹ به این شرح است: به منظور عدالت در پرداخت حقوق شاغلان و بازنشستگان و نیز متناسب سازی حقوق بازنشستگان با ۹۰ درصدحقوق و فوق العاده های مستمر مشمول کشور شاغلان مشابه و هم‌تراز، دولت مکلف است تا پایان سال سوم برنامه، اقدام لازم را به عمل آورد. این افزایش از سال ۱۴۰۳ در سال اول معادل ۴۰درصد و در سال های دوم و سوم هر یک ۳۰ درصد ما به التفاوت ۹۰ درصد یاد شده خواهد بود. آیین نامه اجرایی این بند به تصویب هیات وزیران می رسد.
اینکه اجرای همسان‌سازی در آینده تا چه حد ضمانت اجرا داشته باشد در هاله‌ای از ابهام است، چون احکام برنامه هفتم توسعه عطف به آینده است و با توجه به سابقه اجرایی برنامه‌های توسعه در ایران چندان نمی‌توان به تحقق اهداف آن امید داشت.
به عنوان مثال در برنامه ششم توسعه موضوع همسان‌سازی حقوق بازنشستگان مطرح بود و براساس آن حقوق یک فرد بازنشسته باید ۸۵ درصد فرد شاغل هم‌تراز خود محاسبه می‌شد و طبق ماده ۳۰ قانون برنامه ششم توسعه، دولت باید طی پنج سال حقوق بازنشستگان را همسان‌سازی می‌کرد، اما این اتفاق رخ نداد و دولت رقم ناچیزی برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان در نظر گرفت.
دولت سقف و رقم ۹ هزار میلیارد تومان را برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان در قانون بودجه سال ۱۴۰۱ تعیین کرد اما به دلیل نداشتن نقدینگی، پرداخت آن را به در قالب سهام ارائه داد تا از طریق فروش آن در بورس نقدینگی را تامین کند. اما این روند اجرایی نگشت و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان عملا اجرایی نشد.
حتی رئیس مجلس شورای اسلامی هم در این باره اظهار داشت: با مروری بر مجموع شش برنامه توسعه و میزان تحقق اهداف آن‌ها می‌توان گفت، کشور در رشد اقتصاد کلان، وضعیت خوبی ندارد. مصداق بارز آن هم برنامه ششم توسعه به حساب می‌آید که تنها ۳۰ درصد از اهداف به مرحله اجرا رسیده است.
بنابراین هر چند در حال حاضر نمی‌توان قضاوتی درباره چشم‌انداز برنامه هفتم توسعه داشت. امید است که روند مسبوق به سابقه شش برنامه گذشته متوقف شود و شاهد تحولی در تحقق اهداف برنامه کنونی باشیم.
کشوری با اینهمه وسعت و منابع زیر زمینی و رو زمینی
همه این حرفها دروغ بیش نیست 