پرویز شیخ طادی، کارگردان سینما و تلویزیون در مراسم بزرگداشتش در جشنواره فیلم فجر، حرفهای منتظرهای زد. این کارگردان حزب اللهی با یک کراوات حاضر شد و گفت: «من امشب یک کراوات به عنوان هدیه برای آقای اسماعیلی آوردهام، کارمندان اول انقلاب همه کراوات میزدند، ارتشیها کراوات میزدند، پزشکان کراوات میزدند، خیلی مد و مرسوم بود. یک عدهای آمدند که الان جای دیگر هستند. بعضی شان اصلاً خارجند. آمدند و شروع کردند به قیچی کردن این کراواتها. پزشک را میگرفتند، قیچی میکردند... خساراتی بابت این کراوات وارد کردند، بدون آنکه بدانند این چیست... پزشک همین جور میزد برای زیباییاش... میگفتند آقا غرب زده است، با ما نیست. این نمیتواند در تشکیلات ما باشد» شیخ طادی افزود: «همان عدهای که نیستند از این آمدند و رسیدند به ویدیو. 10 سال ماجرای ویدیو طول کشید. ایست بازرسی، بازرسی کردن... زیر کُتشان قایم میکردند. اصلاً یک داستانی شده بود... بعد همه سازمان این دستگاه را خریدند و استفاده کردند. بعد این خسارتش عمدی بود.» شیخ طادی ادامه داد: «بعد نوبت ماهواره شد. دوباره خسارت. بریز ببند. از بالا پشت بام پرت کن پایین. دیشها را خراب کن... راپل کن... لو بده، مردم ببینید کی داره کی نداره، با غلتک از روی دیش ماهواره رد شدند که آهان له شد؛ فرهنگ دیگر پاکسازی شد. چقدر خسارت» او سپس یک روسری از جیبش درآورد و گفت: «الان من از دوستان فقط یک خواهش دارم که بیش از این خسارت نزنید. بیش از این خسارت نزنید به روسری. من فقط از این جوانها میتوانم درخواست کنم (با اشاره به وزارت ارشاد)، من از مردم نمیتوانم درخواست کنم... آخه چقدر خسارت؟... بابا این چهره حزب اللهی نیست. چهره بچه مسلمان این نیست... این اخلاق پیامبری نیست، به خدا نیست که بگیریم و ببندیم، ماشینها را توقیف کنیم... به خدا این چهره ما نیست، چهره تمدن هشت هزار ساله نیست... » حرکت و حرفهای غیرمنتظره شیخ طادی را میبینید و میشنوید.