کاخ چهل و دومین جشنواره فیلم فجر در دومین روز محل نمایش چهار فیلم است که این روزها به شلوغ ترین روز جشنواره تبدیل خواهد کرد. تمساح خونی اولین فیلم جواد عزتی در مقام کارگردان، تابستان همان سال اثر تازه محمود کلاری با بازی مهران مدیری و بی بدن کار یک فیلم اولی درباره پرونده قتل غزاله و آرمان سه فیلمی هستند که سالن‌های کاخ جشنواره را پر می‌کنند.
به گزارش «تابناک»؛ چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر از شامگاه یازده بهمن با برپایی افتتاحیه رسماً آغاز شد و نمایش فیلم‌ها از 12 بهمن تا 20 بهمن در چار سانس در کاخ جشنواره واقع در برج میلاد، سینماهای صنوف و همچنین اکران‌های مردمی جریان دارد. جدول برنامه نمایش سینماهای مردمی را از اینجا و جدول برنامه نمایش سینماهای صنف را از اینجا می‌توانید دانلود کنید. به واسطه ناتوانی متولیان جشنواره در طراحی مکانیزم عادلانه و شفاف برای رای گیری سیمرغ مردمی، در این دوره نیز همچون دو دوره پیشین شاهد حذف تنها جایزه‌ای هستیم که مردم مستقیماً در آن نقش داشتند.
۸ درام اجتماعی، ۶ فیلم در ژانر دفاع مقدس و جنگ، ۳ فیلم از تاریخ معاصر ایران و ۴ فیلم در ژانرهای کمدی، تاریخ اسلام، کودک و ورزشی ترکیب حال حاضر فیلم‌های جشنواره تا به اینجاست، ترکیب متفاوتی که نشان از رونق درام‌های اجتماعی نسبت به سایر ژانرها در فیلم‌های امسال جشنواره فیلم فجر دارد. از میان ۲۲ فیلم اعلام شده، ۶ فیلم به طور مشخص به سینمای جنگ اختصاص دارند؛ احمد، آسمان غرب و مجنون سه پرتره از شهیدان احمد کاظمی، شهید شیرودی و شهید مهدی زین الدین را روایت می‌کنند و قلب رقه و میرو نیز در ادامه همین ژانر قرار می‌گیرند.
نکته قابل تامل سهم اندک بخش خصوصی از جشنواره فجر چهل و دوم است. طبق اعلام رسمی روابط عمومی فارابی با 12 فیلم در سهم عمده‌ای از جشنواره 42 را به خود اختصاص داده است و پس از آن سازمان سینمایی سوره با 7، سازمان هنری رسانه ای اوج با 4، بنیاد شهید و امور ایثارگران با 3 و موسسه سینما شهر و بنیاد فرهنگی روایت فتح که هر کدام تنها با یک فیلم در رتبه‌های بعدی قرار دارند. «ساعت ۶ صبح» مهران مدیری، «زودپز» رامبد جوان، «هفتاد‌سی» بهرام افشاری، «عزیز» مجید توکلی، «خجالت نکش۲» رضا مقصودی، «رکسانا» پرویز شهبازی، «لاک‌پشت» بهمن کامیار، «بی سرو صدا» مجیدرضا مصطفوی و «کوکتل مولوتوف» حسین دوماری آثار بخش خصوصی بودند که غیبت شان در جشنواره فجر محسوس است.
فیلم‌های روز دوم
تمساح خونی
تهیه‌کننده: کامران حجازی
کارگردان: جواد عزتی
نویسنده: پدرام افشار
بازیگران: جواد عزتی، عباس جمشیدی فر، سعید آقاخانی، الناز حبیبی، بهزاد خلج، شبنم قربانی
مدیر فیلمبرداری: سامان لطفیان
خلاصه داستان: من یه تمساحم، یه تمساح خونی! یه آدم زخمی که کل زندگیش فقط باخته و چیزی برای از دست دادن نداره… ولی باز دلش ریسک‌های بزرگ می‌خواد!
نشست خبری «تمساح خونی» برگزار شد
«تمساح خونی» به دنبال آشتی مخاطبان با سینماست
نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «تمساح خونی» امروز ۱۳ بهمن ماه در دومین روز از چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر برگزار شد.
در این نشست جواد عزتی کارگردان، کامران حجازی تهیه‌کننده، عباس جمشیدی‌فر، شبنم قربانی، بهزاد خلج، الناز حبیبی از بازیگران فیلم، امیر عاشق حسینی صدابردار، مسعود سخاوت‌دوست آهنگساز، بابک کریمی طراح صحنه، آرتا ماهان طراح لباس و پدرام افشار نویسنده حضور داشتند.
در ابتدای این نشست، محمدرضا مقدسیان مجری نشست‌های خبری جشنواره فجر ۴۲، توضیح داد که هر روز جشنواره به یکی از بزرگان سینما که دیگر میان ما نیستند، تقدیم می‌شود و امروز جشنواره به نام فریماه فرجامی اختصاص دارد.
وی در ادامه از مجتبی امینی دبیر جشنواره دعوت کرد تا برای تجلیل از خانواده فرجامی روی سن بیاید. دبیر جشنواره فجر ۴۲ عنوان کرد: مجددا فصل جدید جشنواره فیلم فجر را تبریک عرض می‌کنم. هر روز جشنواره به یکی از بزرگان سینما اختصاص داده شده است و امروز هم یاد می‌کنیم از خانم فرجامی؛ بانوی عزیزی که سال‌ها برای سینمای ما زحمت کشیدند و جایشان در این جمع خالی است.
در ادامه یکی از اعضای خانواده فریماه فرجامی روی سن آمد و گفت: از دست‌اندرکاران این برنامه که یاد و خاطره هنرمندان از دست رفته را گرامی می‌دارند، تشکر می‌کنم.
کامران حجازی تهیه‌کننده در ابتدای این نشست عنوان کرد: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد و ممنونم که اینجا کنار ما هستید.
جواد عزتی کارگردان نیز در ادامه گفت: خیلی ممنون و دست‌بوس شما هستم که فیلم «تمساح خونی» را تماشا کردید.
وی در ابتدا و در پاسخ به اولین سوال درباره الگوهای تجاری در ساخت این فیلم مطرح کرد: من می‌خواستم یک فیلم تماشاگرپسند بسازم و در وهله دوم حتما بخش سینما بودن فیلم برایم مهم بود. یعنی وقتی فیلم را می‌بینم، بین پلان‌های این فیلم و پلان‌های یک سریال تفاوت قائل باشم.
عزتی ادامه داد: یادم است روز اول که دور هم جمع شدیم، گفتم من دوست دارم این فیلم را برای این بسازم که در هر بخش آن حتی یک پیشنهاد کوچک برای سینما داشته باشد. اولین بار بود که کامل این فیلم را در سینمای رسانه تماشا کردم و به نظرم قطعا پیشنهادهایی در فیلمبرداری، تدوین، طراحی صحنه و… داشته است.
الناز حبیبی بازیگر «تمساح خونی» نیز درباره تجربه همکاری با جواد عزتی به عنوان کارگردان توضیح داد: برای من چیز عجیبی نبود، زیرا تجربه همکاری با آقای عزتی را داشته‌ام و ایشان ۹۰ درصد حواسشان به پارتنرش است. به همه عوامل این کار خسته نباشید می‌گویم.
عباس جمشیدی فر دیگر بازیگر «تمساح خونی» درباره همکاری با جواد عزتی بیان کرد: من تجربه کارکردن با آقای عزتی را در جایگاه کارگردان داشتم. اولین نمایشی که در تئاتر بازی کردم به کارگردانی آقای عزتی بود در سال ۱۳۷۹ که در جشنواره تئاتر فجر حضور داشت و در آن سال جایزه اول بازیگری فجر را گرفتم. سه کار بازی کردم که کارگران آن جواد عزتی بود. شکر خدا در اولین فیلم سینمایی‌اش هم به من اعتماد کرد و با هم کار کردیم.
وی درباره اینکه چه ویژگی باعث می‌شود بازیگران حاضر به بازی کردن در کمدی‌های استاندارد نباشند، توضیح داد: در روندی که خیلی‌ها به کندی جلو می‌روند و به نظرم بد نیست، گاهی افراد بر مبنای نگاه و سلیقه خودشان اثری را خلق می‌کنند که کندی شریفی است. آقای عزتی چون همیشه شریف فکر می‌کند، براین اساس بسیار معتقدست و اکثر کارهایی که با آقای عزتی داشتم، همین طور بوده و اجازه نمی‌دادند منِ بازیگر، شوخی انجام دهم که خوب نباشد. این نگاه اوست و قابل احترام است.
شبنم قربانی بازیگر «تمساح خونی» در ادامه این نشست گفت: خوشحالم که در این گروه حضور داشتم. آقای عزتی مانند بازیگری در عرصه کارگردانی هم درخشان بودند و یکی از چالش‌های بزرگ من در این فیلم بازی کردن جلوی آقای جمشیدی‌فر بود.
در ادامه نیز، بهزاد خلج دیگر بازیگر فیلم اظهار کرد: دغدغه اول من برای بازی کردن در این فیلم مشق کردن برای جواد عزتی بود. در کار طنز بازی کردن، بسیار سخت است اما نگران بازی در این فیلم نبودم زیرا می‌دانستم جواد عزتی کار را هدایت می‌کند و به خودش دل سپردم.
جواد عزتی کارگردان اثر، درباره فاصله گرفتن از سینمای کمدی و ساخت فیلم کمدی عنوان کرد: من ذات سینمای ایران را دوست دارم و حیف است که این سینمای باشکوه در سرش بخورد و دائما بگوییم سینمای ایران عقب مانده است. قبل از هر چیزی دوست داشتم سعی کنم مخاطبان با سینما آشتی کنند. من دیدگاه خودم را از کمدی و سینمایی که بلد بودم، جلوی دوربین بردم و قصد مقایسه با کمدی‌های دیگر را نداشتم.
عزتی درباره سوالی درباره پیام فیلم برای مخاطب گفت: خوش باشید!
این کارگردان و بازیگر درباره معنای «تمساح خونی» و وجود فحاشی در فیلم توضیح داد: «تمساح خونی» یک اصطلاح و برای انسان‌هایی است که با جیب خالی ریسک‌های بزرگ می‌کنند. ما نخواستیم چنین چیزی باشد و فکر می‌کنم فحاشی وجود ندارد ولی اگر فحاشی هم در فیلم بوده است، من عذرخواهی می‌کنم.
پدرام افشار نویسنده این فیلم درباره پایبندی به سینمای ژانر در نوشتن فیلمنامه عنوان کرد: حضورم در این پروژه را مدیون اعتماد آقایان عزتی و حجازی هستم. این فیلم کاملا به ژانر وفادار و تلفیقی از اکشن و کمدی است. طبعا بخش عظیمی از کارهای اکشن منوط به اجرا است و آقای عزتی ایده‌هایی داشتند و با هم چک کردیم. صادقانه اینکه صددرصد فیلمنامه با اجرای آقای عزتی ارتقا یافت. فیلمنامه سکانس‌های سختی داشت که انگار کار یک کارگردان فیلم اولی نبود.
جواد عزتی کارگردان «تمساح خونی» درباره سوالی درباره ضعف فیلمنامه در یک سوم پایانی فیلم و اینکه آیا بعد از جشنواره تغییری در آن اتفاق می‌افتد یا خیر، خاطرنشان کرد: یک سال قبل از این فیلم، فیلمنامه دیگری را می‌خواستم جلوی دوربین ببرم که کمدی هم نبود. درباره اکران هم حقیقتا هر کسی دوست دارد تا دقیقه نود کارش را بهتر کند. شاید در نسخه اکران مردمی دوباره تدوین کنیم اما خیلی تغییر نمی‌کند.
وی ادامه داد: اگر احساس می‌شود که در یک سوم پایانی فیلم افت داشته است، باید دستی بر فیلم بکشیم. واقعیت امر این است که فیلمنامه غیرخطی نوشته شد و وقتی تصمیم بر کلید زدن فیلم گرفتیم، می‌خواستیم که فیلمنامه را خطی بسازیم.
افشار نویسنده فیلم نیز در پاسخ به همین سوال و درباره ضعف فیلمنامه در یک سوم پایانی توضیح داد: به نظر من ضرب‌آهنگ فیلم به صورت استاندارد حفظ شده است و در واقع ما به ژانر متعهد بودیم.
مسعود سخاوت‌دوست نیز درباره ساخت موسیقی اثر عنوان کرد: فکر نمی‌کردم در طول پروژه با کارگردانی مواجه هستم که کار اولش است زیرا تکلیفشان با کار مشخص بود. من نیز سعی کردم موسیقی جنبه خنده‌دار کار را تشدید نکند. ما دو رویکرد کمدی شخصیت و موقعیت را در فیلم داشتیم و اکشن بودن روی فیلم سوار بود. در نتیجه موسیقی باید ریتم خوبی می‌داشت. متاسفانه موسیقی در سالن با دیلی شنیده می‌شد و خود این مساله که آقای عزتی نمی‌خواستند فیلم را به سمت ابتذال ببرند، در آهنگسازی فیلم موثر بود.
آرتا ماهان طراح لباس این اثر نیز در ادامه این نشست بیان کرد: خوشحالم که عضوی از خانواده «تمساح خونی» بودم. نگاه‌ها به لباس در ژانر کمدی در زمان‌های دیگر متفاوت و سخت است. در کل بحث رئال بودن و رقم زدن اتفاقات جدید را در طراحی لباس فیلم در نظر داشتیم.
عزتی درباره استفاده از بازیگران مطرح در نقش‌های کوتاه عنوان کرد: به نظرم آن نقش‌ها مهم بودند.
کارگردان «تمساح خونی» در ادامه بیان کرد: سعید آقاخانی سر فیلمبرداری سریال بود و نتوانستند امروز اینجا باشد. فکر می‌کنم اولین باری که سال ۷۹ جلوی دوربین یک سریال رفتم، دوربین سعید آقاخانی بود. یک ارتباطی به این شکل بین من و سعید آقاخانی و عباس جمشیدی فر وجود داشت. دوست عزیزی نصیحتی کرد و گفت که حتما دوستانت را برای فیلم اول خود دور خودت جمع کن و من هم از این اتفاق جواب مثبتی گرفتم.
وی درباره دغدغه این فیلم و ارتباط آن با جامعه گفت: دغدغه همه ما امروزه صعود به قله در یک شب و گویا محیط اجتماعی در فضای مجازی به ما این باور را داده است.
عزتی در پاسخ به اینکه متاثر از کدام کارگردان بوده است، عنوان کرد: بیشترین تاثیر را از جواد عزتی گرفتم. این فیلم محصول همه عزیزان، بزرگان و گذشتگان بوده است که به ما چیزی یاد داده‌اند و نمی‌توانم کسی را نام ببرم. همه ما با چیزهایی که در سینما دیده‌ایم، رشد کرده‌ایم. ۹۹ درصد فیلم‌های بسیار خوب متاثر از گذشتگان خودشان است و باید از آنها یاد کنیم.
حجازی تهیه‌کننده اثر در پایان خاطرنشان کرد: بازخوردهای خوبی از شما گرفتیم و حالمان خوب شد. جای سامان لطفیان فیلمبردار و بابک کریمی طراح صحنه در اینجا خالی است. از علیرضا علویان صداگذار، گروه تولید، تدارکات و… نیز تشکر می‌کنم.
تابستان همان سال
تهیه‌کننده علی اوجی
کارگردان: محمود کلاری
نویسنده: محمود کلاری با همکاری باران جعفری
بازیگران: مهران مدیری، علی شادمان، فریبا نادری، سمیرا حسن پور، رویا جاوید نیا، مهرو نونهالی و با حضور صابر ابر، پژمان بازغی، نسیم ادبی، رایان سرلک، رونیکا بهرام زاده
مدیر فیلمبرداری: کوهیار کلاری
خلاصه داستان: یک کودک در رمالی چیزی می‌بینید که ندیده و زندگی‌هایی به هم می‌خورد
نشست رسانه‌ای «تابستان همان سال»
نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «تابستان همان سال» امروز ۱۳ بهمن ماه در دومین روز از چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برگزار شد.
در این نشست محمود کلاری کارگردان، علی اوجی تهیه‌کننده، سمیرا حسن‌پور، فریبا نادری، رایان سرلک، رونیکا بهرام‌زاده از بازیگران فیلم، کوهیار کلاری مدیر فیلمبرداری، کامیاب امین‌عشایری طراح صحنه حضور داشتند.
علی اوجی تهیه‌کننده این فیلم در ابتدای این نشست عنوان کرد: همیشه زحمت ما روی دوش اهالی رسانه است و از شما تشکر می‌کنم. امیدوارم فیلم را دوست داشته باشید.
محمود کلاری کارگردان این اثر عنوان کرد: من قبلا به نوعی آن طرف صحنه بودم، روزگاری عکاس بودم و در نشریات کار می‌کردم و اکنون این طرف صحنه هستم. در همین ابتدای برنامه از شما بابت صدای بد پخش فیلم در سالن عذرخواهی می‌کنم. امروز روز دوم جشنواره است و امیدوارم مجریان برگزاری جشنواره نظم بیشتری به این نمایش‌ها دهند تا فیلم‌ها درست‌تر دیده شوند. دقیقه ۲۰ فیلم هنوز افراد در سالن رفت و آمد می‌کردند. من حداقل در جشنواره‌های مختلف جهانی چنین چیزی ندیده‌ام و افراد پس از پخش فیلم دیگر حق ورود به سالن را ندارند.
این کارگردان بیان کرد: اگر افراد نریشن اول فیلم را نشوند، متوجه داستان نمی‌شوند. واقعیت امر این است که من سعی کردم در این فیلم قصه‌گو باشم؛ دقیقا مانند مادربزرگ خودم. همچنین تلاش کردم ۹۰ دقیقه برای مخاطبان قصه تعریف کنم زیرا در سینمای ما اکنون قصه‌گویی رنگ باخته است. و درنهایت باز از شما عذرخواهی می‌کنم البته شاید عذرخواهی وظیفه و کار من نباشد.
وی درباره ساخت تک‌پردگی و خاطره‌محور بودن فیلم و ریتم کند آن توضیح داد: هیچ تدبیری برای ریتم کند یا تند فیلم نداشتیم. براساس تجربه ۴ دهه ارتباط با افراد مختلف و آموختن از هر آنها، فکر کردم که در ارتباط با موضوع باید فیلم ساخت و ریتم تند و کند به برداشت مخاطب روز بستگی دارد. این را از من بشنوید که دست‌کاری در این مقوله به فیلم ضربه می‌زند. فیلمی که فطرت کندی دارد، هیچگونه تند نمی‌شود و فیلم با مضمون و محتوای هر سکانس ریتم می‌گیرد. درنهایت به نظرم فیلم ریتم متناسب با خودش را دارد.
کلاری درباره خراب شدن خانه مادری در پایان این فیلم مطرح کرد: بافت قدیمی شهر در حال خراب شدن است و جای خود را به یک معماری بی‌هویت می‌دهد. من متولد و بزرگ شده تهران هستم و ریشه خانوادگی‌ام به شمال تهران باز می‌گردد. نیما یوشیج با پدربزرگ من همشهری بودند و شعری از نیما درون‌مایه اصلی فیلم من بود.
وی افزود: الفت و مناسبات و آن جنس از روابط دیگر به شکل قابل توجهی رنگ باخته است و درس‌ها و روابط این فیلم جهانی را تصویر می‌کند که به سالیان رشد نسل ما بازمی‌گردد.
سمیرا حسن‌پور بازیگر این فیلم سینمایی عنوان کرد: دوست دارم در ابتدا این را عرض کنم که من آدم خوش‌شانسی هستم زیرا اولین بار در سینما جلوی دوربین آقای کلاری رفتم، جایزه‌ام را در جایی گرفتم که ایشان داور بودند و اکنون هم توانستم در فیلم ایشان بازی کنم.
وی ادامه داد: در این فیلم که در دهه گذشته روایت می‌شد، من نقش مادر «عطا» را داشتم؛ «آتی»ِ این فیلم در دوری شوهرش زندگی می‌کرد و ایفای نقش این شخصیت درون‌گرا باعث شد که از باقی نقش‌هایم جدا شوم.
فریبا نادری بازیگر «تابستان همان سال» گفت: زمان فیلم در گذشته است اما نمونه‌های امروزی چنین شخصیتی اکنون هم وجود دارند. زنانی که وضعیت مالی بهتری نسبت به دیگر افراد خانواده دارند و درعین مهربانی از ویژگی‌های دیگری هم برخوردارند. شخصیت این فیلم بلد نیست که راحت حرف بزند و عقده‌های دوران کودکی کم کم در وجودش ریشه دوانده است.
وی تاکید کرد: آقای کلاری یکی از بزرگ‌مردان تاریخ سینمای ایران هستند و از هر لحظه این فیلم لذت بردم.
در ادامه این نشست، رایان سرلک بازیگر خردسال این فیلم بیان کرد: برای من افتخار بزرگی بود که در فیلم آقای کلاری بازی کنم، به من خیلی خوش گذشت و از ایشان بسیار یاد گرفتم. همچینن خوشحالم که کنار بازیگران این فیلم بازی کردم.
وی درباره سخت‌ترین سکانس خود در این فیلم یادآور شد: تابستان همان سال در زمستان ضبط شد و در سرمای زمستان باید لباس تابستانی می‌پوشیدیم.
رونیکا بهرام‌زاده دیگر بازیگر خردسال «تابستان همان سال» مطرح کرد: خسته نباشید می‌گویم به آقای کلاری و اوجی و عوامل پشت صحنه و تمام بازیگران و از آقای کلاری تشکر می‌کنم که به من اعتماد کردند. امیدوارم از بازی من راضی بوده و مردم هم من را دوست داشته باشند.
کوهیار کلاری مدیر فیلمبرداری این اثر سینمایی بیان کرد: اکنون در سینما فیلمبرداران خوبی داریم. من این شانس را داشتم که ۲۲ سال با آقای کلاری کار می‌کنم اما جایگاه مدیر فیلمبردار بودن این فیلم بسیار متفاوت بود. خیلی شانس بزرگی است که کنار کارگردانی فعالیت کنید که خودش خدای فیلمبرداری و زیباترین تصاویر سینمای ایران را ثبت کرده است.
کامیاب امین‌عشایری طراح صحنه «تابستان همان سال» گفت: من به عنوان طراح صحنه با آقای کلاری در جایگاه فیلمبردار چند فیلم کار کردیم و در این فیلم شرایط فرق داشت. کار کردن با آقای کلاری اینگونه است که خودشان مسلط به مساله هستند و کار کردن با ایشان برای طراح مانند یک کلاس درس است. واقعیت امر این است که اگر کم و کاستی وجود داشته قطعا از سمت من بوده است.
حمید نجفی راد تدوینگر این فیلم عنوان کرد: برای من افتخار عجیبی بود که توسط آقای کلاری انتخاب شوم و همیشه آرزو داشتم که با کارگردانان بزرگ کار کنم. همه ارکان فیلم از کارگردانی، صدا و… فکر شده بود. ما درباره همه جزییات فیلم صحبت می‌کردیم تا چالش های زندگی این خانواده درست روایت و مخاطب با کلیت داستان درگیر شود. آقای کلاری با وسواس نریشن ابتدایی را نوشتند تا مخاطب به درستی در قصه فیلم هدایت شود و اگر دوستان احساس کردند ریتم فیلم کُند است، یک بار دیگر فیلم را در یک سالن خوب تماشا کنند. متاسفانه فیلم‌ها در این سالن ذبح می‌شوند.
وی افزود: ما ۲ ماه و نیم با حضور آقای کلاری این فیلم را تدوین و اساسا زندگی کردیم تا زندگی این فیلم درست از آب دربیاید.
علی اوجی تهیه کننده «تابستان همان سال» درباره دلیل همکاری و همراهی چنین فیلمی خاظرنشان کرد: من در سینمای تجاری رشد کردم اما سلیقه‌ام مرا را به این سمت سوق داد. من یک کاراکتر بازیگر دارم که گاهی خودش را فدای یک شخصیت دیگر می‌کند تا چنینی فیلمی بسازد. گاهی برای اینکه پول چنین پروزه ای را مهیا کنم حتی در یک رئالیتی‌شو هم بازی کرده‌ام.
وی ادامه داد: هر لحظه حضور کنار آقای کلاری برای تمام گروه مانند یک کلاس درس بود. هر فریم این فیلم حساب شده است و ایشان با وسواس دیالوگ‌ها را جلو می‌برد. این را هم بگویم که آقای کلاری کارگردان و آقای کلاری فیلمبردار دو شخصیت متفاوت و هر دو بی‌نظیر هستند.
کلاری کارگردان «تابستان همان سال» در پایان خاطرنشان کرد: من در این فیلم بسیار خوش‌شانس بودم و افرادی که کنار من حضور داشتند با تمام وجودشان کار کردند و همه داشته‌شان را گذاشتند تا این فیلم شکل بگیرد. ما در این فیلم یک خانه را به طور کامل ساختیم زیرا به دلایل مختلف در لوکیشن‌های دیگر امکان کار نداشتیم. قرار بود ما اواخر تابستان فیلم را شروع کنیم اما به دلیل مشکلاتی که پیش آمد مجبور شدیم در زمستان فیلمبرداری کنیم. در طول فیلم هم عاشق این دو بازیگر کوچک شدم که همه شرایط و سختی‌ها را در طول فیلمبرداری تحمل کردند.
بی بدن
تهیه کننده: سیدمصطفی احمدی
کارگردان: مرتضی حسینعلی زاده
نویسنده: کاظم دانشی
بازیگران: الناز شاکردوست، نوید پورفرج
مدیر فیلمبرداری: -
خلاصه داستان: ناپدید شدن یک جنازه یک جوان را در نقطه خطرناکی قرار می‌دهد
نشست خبری «بی‌بدن» برگزار شد/ فیلمی با اقتباس از چند پرونده جنایی
نشست خبری فیلم «بی بدن» امروز ۱۳ بهمن در دومین روز این دوره از جشنواره با حضور سید مصطفی احمدی تهیه کننده، کاظم دانشی نویسنده، حبیب خزایی فر موسیقی، مهدی صیاد چهره پرداز، مرتضی علیزاده کارگردان، مهدی سعدی تدوینگر، مهران ممدوح مدیرفیلمبرداری، امیر زاغری طراح صحنه و اصحاب رسانه در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این نشست، مصطفی احمدی تهیه‌کننده درباره حضور در این جشنواره گفت: بسیار خوشحال هستم که اصحاب رسانه را بار دیگر می‌بینم و امیدوار هستم که فیلم را دیده و آن را دوست داشته باشید.
کاظم دانشی نویسنده فیلم «بی‌بدن» خاطر نشان کرد: من هم امیدوار هستم که فیلم را پسندیده باشید. «بی بدن» از چند پرونده مشابه این چنینی نوشته شده و شایعه‌هایی وجود دارد که از یک پرونده خاص نوشته شده؛ اما این طور نیست و همچون فیلمنامه «علفزار» از چند پرونده نوشته شده است.
احمدی تهیه‌کننده در بخش دیگری گفت: سازمان سینمایی برای ساخت این پروژه بسیار با ما همکاری کرد و خیلی زود وارد پروسه تولید شدیم.
مرتضی علیزاده کارگردان این فیلم سینمایی در پاسخ به این سوال که چرا منکر اقتباس از پرونده غزاله و آرمان هستید، اظهار کرد: ما فیلمی اجتماعی ساختیم که در آن مسئله‌ای جنایی اتفاق می‌افتد. بدون جانب‌داری در همه ارگان‌ها فیلم را پی گرفتیم و باید بگویم که قرار نیست درباره کنش کاراکترهای قصه قضاوت کنیم؛ بلکه هر آن چه که در جامعه بوده را عنوان کردیم.
وی افزود: ما درباره موضع گیری نه به اعدام و طرفداری از قصاص فیلم نساخته‌ایم. «بی‌بدن» بیشتر در مورد روابط اجتماعی آدم‌ها و همچنین اتفاقی جنایی در دل این جامعه است.
در بخش دیگری از این نشست خبری، حبیب خزایی‌فر آهنگساز این فیلم بیان کرد: ساخت موسیقی «بی‌بدن» سخت و پرچالش بود؛ چرا که بستر فیلم تم جنایی داشت و غم یک خانواده هم در فیلم جاری بود. در نتیجه این مسائل ساختن موسیقی فیلم را هم متمایز کرده بود.
در ادامه، مهران ممدوح مدیر فیلمبرداری «بی‌بدن» درباره سختی‌های تولید این اثر گفت: زمان فیلمبرداری ما برای این فیلم محدود بود و باید حداقل ۶۰ جلسه فیلمبرداری می‌داشتیم اما محدودتر شد. این فیلم، فضای مستندگونه داشت و در صحبت‌ها با کارگردان و تهیه‌کننده هم سعی کردیم برای روایت قصه، دوربین حرکت خاصی و یا نورپردازی خاصی نداشته باشد.
وی اضافه کرد: همچنین ما ساعات طولانی کار کردیم و در نهایت با ۴۲ جلسه کار تولید را تمام کردیم.
این مدیر فیلمبرداری عنوان کرد: سکانس اعدام را با چهار چراغ گرفتیم و مجبور شدیم در کسری از ثانیه، کار را انجام دهیم. اگر در هنگام پیش‌تولید و تولید زمان بیشتری داشتیم، قطعا فیلم کیفیت بیشتری داشت.
کاظم دانشی نویسنده و مجری طرح این فیلم در ادامه تاکید کرد: ما خواستیم اصالت این فیلم را روی روایت گذاشته باشیم و می‌خواستیم اثری خلق کنیم که برای مخاطب جذاب باشد. اکنون سینمای اجتماعی به مرحله‌ای رسیده که هر چه می‌خواهی بگویی و زمانی هم که گیر می‌کنیم، طبیعتا به دنبال احقاق حق می‌رویم.
وی افزود: من هر اعتراضی که کردم به فیلم‌هایم کردم. من بچه این سینما هستم و سال‌ها در صف جشنواره ایستادم و برای فیلمم جنگیدم تا به اینجا برسم. از کسی هم جز خداوند نمی‌ترسم. ما در اواخر آذر این فیلم را کلید زدیم و اکنون اثری شسته و رفته برای شما پخش کردیم.
این نویسنده در ادامه اضافه کرد: سوال من این است که چرا باید فیلمنامه ما را قبل از اکران منتشر کنید؟ به چه حقی این اتفاق افتاده؟ خیلی از فیلم‌ها که یک سال در صف جشنواره هستند، اکنون با پرده سبز اکران می‌شوند! شاهد و ناظر این ماجراها خانم شاکردوست است. دیروز پس از تماشای این فیلم به قدری متاثر شده بود که نمی دانستیم به ایشان چه بگوییم. ایران و این مملکت برای ما مهم است.
نویسنده فیلم سینمایی «بی بدن» خاطر نشان کرد: مدیون تک تک شما هستم اگر برای خودم حرف بزنم، اما از این فیلم دفاع می‌کنم که ما فیلم آبرودار ساخته‌ایم.
دانشی حضار را مورد خطاب قرار داد و گفت: آیا این فیلم لایق این نبود که در بخش اصلی و سودای سیمرغ باشد؟
وی افزود: ما فکر می‌کنیم جواب را در اکران و مردم می‌گیریم. تاکید می‌کنم که «بی بدن» انتخاب هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر بوده است.
دانشی در پاسخ به این سوال که آیا فردی از قوه قضاییه فیلم را دیده و نظر این قوه چه بوده، گفت: کارگروه قوه قضاییه فیلمنامه را مطالعه کردند و نکته‌هایی مطرح کردند که برخی نقطه نظرات هم اعمال شده است.
علیزاده درباره نظر مخاطبان تشریح کرد: از دیروز که اکران فیلم در جشنواره آغاز شده، مخاطبان تا این لحظه بازخورد مثبت دادند و با فیلم همذات‌پنداری کردند.
وی ادامه داد: قطعا غرض ما از سبک فیلمبرداری گرفته تا میزانس‌ها این بوده که می‌خواستیم یک واقعیت‌گرایی داشته باشیم و تعمدی بود که اوج و فرود قصه‌مان سینمایی نباشد و به مستند نزدیک‌تر شود.
احمدی تهیه‌کننده این اثر تاکید کرد: از عوامل فیلم و بازیگران فیلم مثل سروش صحت و الناز شاکردوست، پژمان جمشیدی و… که شبانه‌روز تلاش کردند تشکر می‌کنم و دست تک تک عوامل را می‌بوسم.
پرواز ۱۷۵
تهیه کننده: سعید شرفی کیا
کارگردان: محمدحسین حقیقت
نویسنده: محمدحسین حقیقت
بازیگران: جمشید هاشم‌پور، ثریا قاسمی، جعفر دهقان، رضا توکلی، اسماعیل خلج، اتابک نادری
مدیر فیلمبرداری: بهروز بادروج
خلاصه داستان: قصه فیلم پرواز ۱۷۵ از آنجا آغاز می‌شود که کودکی جنوبی یک ماهی صید می‌کند. در داخل شکم این ماهی، انگشتری است که مشخص می‌شود به شهیدی مفقودالاثر تعلق دارد. در ادامه حوادثی رخ می‌دهد تا این انگشتر به دست مادر آن شهید که سال‌ها چشم‌به‌راه خبری از فرزندش است، برسد.
«پرواز ۱۷۵» نشست پایانی دومین روز جشنواره فیلم فجر
در آخرین برنامه از روز دوم جشنواره فجر ۴۲، نشست خبری فیلم سینمایی «پرواز ۱۷۵» با حضور محمدحسین حقیقت کارگردان، سعید شرفی کیا تهیه کننده، جعفر دهقان، اتابک نادری، رضا توکلی، یاسین مسعودی، شاهین باباپور و مجید پتکی بازیگران و سید علی زرآبادی مدیر تولید و رضا انصارین سرپرست جلوه های بصری برگزار شد.
در ابتدای این نشست سعید شرفی‌کیا تهیه‌کننده این فیلم گفت: فیلم سینمایی «پرواز ۱۷۵» با بودجه کاملا شخصی ساخته شده و هیچ ارگان دولتی برای ساخت آن حمایت نکرده است. فکر می‌کنم موضوع شهدای دفاع مقدس دغدغه همه ما باشد چون این شهدا با فداکاری خود باعث شدند ما امروز اینجا بنشینیم و اگر این افراد نبودند ما این امنیت و آسایش را نداشتیم. همینطور جانبازان که ما به خاطر ساخت این فیلم با مشکلاتشان از نزدیک مواجه شدیم.
این تهیه کننده افزود: این کار سفارش هیچ ارگانی نبود و علاقه شخصی کارگردان بود. شهدای غواص هم که جای خود را دارند.
محمدحسین حقیقت کارگردان کار گفت: مسئله دفاع مقدس صرفا بخشی از تاریخ ما نبوده که باید فراموشش کرد. ما باید قدردان آن باشیم. ما تلاش کردیم از شعاری بودن دور باشیم و تلاش کردیم واقعیت‌ها را بگوییم. اگر فکر می‌کنیم چیزی واقعیت است باید آن را عنوان کنیم.
وی افزود: از کسانی که به جشنواره نمی‌آیند خواهش می‌کنم از این تریبون استفاده کنند و فضای جشنواره باید به همدلی نزدیک شود.
در بخش دیگر این نشست جعفر دهقان از بازیگران این فیلم درخصوص شخصیتی که در این فیلم به تصویر کشیده است، گفت: من همیشه دغدغه این را داشتم که سینمای جنگ نباید تمام شود. خوشحالم که هنوز هستند جوانانی که برای فیلم اول اثر دفاع مقدسی میسازند. برای خیلی‌ها فیلم دفاع مقدس فقط در توپ و تانک و فشنگ خلاصه شده اما مهم حرف دفاع مقدس است که هنوز حرف های زیادی برای گفتن دارد. من احساس می‌کنم کارگردان این اثر می‌توانست با هزینه تولید این فیلم یک اثر تجاری بسازد و شبیه به بسیاری از فیلمسازانی که به دنبال درآمد و گیشه هستند، فیلم بسازد. به همین دلیل هم طول نقش برای من اصلا مهم نبود و اثرگذاری آن اهمیت بیشتری داشت.
اتابک نادری بیان کرد: خوشحالم که ادای دینی به شهدایی کردیم که حتی اسم آنها سر کوچه‌ها نیست. تجربه دلی بود و ربطی به هیچ تکنیک و تجربه‌ای نداشت.
جعفر دهقان گفت: یک سری به آسایشگاه های جانبازهای ما بزنید تازه با مفهوم اینکه ما چرا به این افراد بدهکار هستیم آشنا و متوجه خواهید شد.
رضا توکلی نیز گفت: محمدحسین حقیقت کارگردان خلاقی بود. پیشکسوتان عرصه هنر ما کمتر در این مدل کارها دیده می‌شوند. نکته اساسی من این است که چرا اصل اساس می آیند برای رابرت دنیرو ۸۰ ساله فیلم می‌نویسند و برای آن چیزی میسازند؟ نویسنده ها باید برای بزرگ ترهای سینمای ما بنویسند. اتفاقا جای آقای هاشم پور اینجا خالی است. آثار عجیب و غریبی درباره جنگ داریم که نتوانستیم هیچ کدام از آنها را به تصویر بکشیم. دستمریزاد به آقای حقیقت که با پول خود چنین فیلمی ساخته است. سینمای ما باید همه ژانری داشته باشد ولی این هزینه ها را به چه کسانی می دهند؟ چرا به باتجربه ها کار نمی دهند؟
یاسین مسعودی بازیگر دیگر این فیلم گفت: قرار بود که یاسین یک رگه هایی از طنز داشته باشد. بدون یک دکور در آبادان می توان فیلم جنگی در آنجا ساخت. امیدوارم آبادی به آبادان بازگردد.
رضا انصارین سرپرست جلوه های بصری نیز در بخش دیگری گفت: درباره بخش فنی فیلم، نخ تسبیح فیلم را سعی کردیم به صورت جلوه های بصری آماده کنیم. در خدمت فیلم هر کجا که نیاز بود از این قابلیت استفاده کردیم.
زرآبادی مدیر تولید گفت: کار سختی بود و تعدد لوکیشن داشت. محمدحسین حقیقت جوان ترین فیلمساز جشنواره است ولی آدم بسیار بزرگی است.
محمدحسین حقیقت بیان کرد: طبیعتا کار اول در حوزه دفاع مقدس سختی های خود را دارد و تلاس کردیم از فضای مرسوم فاصله بگیریم و از کسانی که بخشی از خود را در جنگ جای گذاشتند، بپردازیم. ما با هر عقیده و آرمان و سلیقه ای باید یک نکته مشترکی داشته باشیم که برای همه قابل احترام باشد. واقعا از شهدا گفتن ترس ندارد.
حقیقت درباره الگوبرداری از یک نمایش گفت: من نمایشی را ندیدم و از جایی الگو گرفته نشده و داستانی بود که شکل گرفته است. به اسم شعار واقعیت ها را انکار نکنیم.
این کارگردان گفت: تمام داستان و زنجیرواره‌های داستان چیزی نبود که بخواهیم به جایی اشاره کنیم. این مفهوم مادرانه یک مفهوم کلی است.
حقیقت مطرح کرد: فیلمنامه یک پروسه ۲ ساله را طی کرده است و ما به جاهای مختلف سفر کردیم و خیلی از موارد را به عینه دیدیم.
محمدحسین حقیقت در پایان گفت: بعضی از دوستان نسبت به این فیلم کم لطفی کردند و بیان کردند که مشخص است این فیلم مستقل نیست و به جایی وصل است. ولی این را اینجا می گویم که این کار بدون ریالی بودجه دولتی و با سرمایه شخصی ساخته شده است. این امر کاملا متداول است که ردیف های بودجه برای نهادهای مختلف وجود دارد که باید در فیلمسازی هزینه شود ولی اگر دغدغه ها درست بررسی نمی شود، باید آنها را بررسی کرد.
حاشیه های روز دوم جشنواره فجر
- کم‌مهمان‌ترین نشست رسانه‌ای جشنواره فجر ۴۲ برای فیلم پر حاشیه «بی‌بدن» اجرا شد؛ بدون حضور بازیگران فیلم. فیلمی که با تصمیمی عجیب، بیرون از بخش اصلی جشنواره است و بازیگرانش به خانه جشنواره نیامدند. فتوکال هم برای این فیلم برگزار نشد.
- شلوغ‌ترین نشست رسانه‌ای هم برای فیلم «تمساح خونی» در روز دوم جشنواره اتفاق افتاد؛ هم از نظر مهمانان و هم خبرنگاران.
- در روز دوم، فیلم‌ها در سالن اصلی برج میلاد، با یک دقیقه تاخیر پخش شدند. مشکل اینجا بود که فقط ۳-۴ دقیقه قبل از پخش، درهای سالن برای ورود مهمانان باز می‌شد!
چرا جو می دید . داشتیم گذری رد میشدیم همینجوری دیدیم کسی نیومده بود . دروغ نگید . 
تمام سینماگران را باید ممنوع الکار و ممنوع الخروج و ممنوع الهمه چی کرد 