به گزارش تابناک، علیرضا پناهیان، متولد ۲۸ فروردین ۱۳۴۴ و دارای تحصیلات حوزوی و رشته روانشناسی، منبری و سخنران معروف که در بین جامعه حزب اللهی مخاطب خاص خود را دارد و در بین هواداران به دیدگاهای متفاوتش نسبت به مبانی دینی معروف است. دیدگاه های او درباره علت خلقت و هدف زندگی انسان و همچنین نگاه او به مسائلی مانند زن در اسلام پنجره متفاوتی به روی مخاطبانش مخصوصا جوانان و نوجوانان باز کرده است.
در رزومه کاری او بیشتر فعالیت در حوزه های فرهنگی به چشم می آید اما در زمینه سیاست هم ورود کرده است. از جمله سوابق او می توان به معاونت فرهنگی لشگر 27 محمد رسول الله «ص» در دوران دفاع مقدس، معاونت فرهنگی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها و سابقه بیش از ده سال تدریس در دانشگاه هنر اشاره کرد؛ او در هیئت های مختلف دانشجویی از جمله دانشگاه هنر و تهران و مراسمات بیت رهبری و همچنین هیئت میثاق با شهدای میثم مطیعی حضور فعال دارد.
اظهارات او بعضا باعث التهاب در جامعه می شود. از انتقاد شدید به فیلم «مارمولک» گرفته تا آخرین آن که درباره اخلاق و رفتار پیامبر اکرم«ص» و حضرت علی «ع» بود که صدای وعاظ و مادحین مشهور مانند منصور ارضی و حسین انصاریان را هم درآورد ولی او در آخر مجبور به عذرخواهی تلویحی شد.
او گاهاً با استفاده از مجالس مذهبی و منبرهای خود انتقادهای تندی به سیاسیون داشته است. از جمله آنها می توان به داستان حمله شدید لحن او به نمایندگان مجلس در سال 1398 و بحث شفافیت آرا نمایندگان اشاره کرد. ولی او خود را جزو هیچ یک از گروه های سیاسی مخصوصا پایداری ها نمی داند زیرا اعتقاد دارد آنها از دل مردم نیستند.
ولی اوج اظهارات سیاسی او در زمان دولت یازدهم و دوازدهم بود؛ او که از مخالفان شدید روحانی و برجام بود در بعضی از صحبت های خود در هیئات و شبکه های اجتماعی درست مانند بعضی از اعضای جبهه پایداری به مخالفت با سیاست های دولت برخواست و تا جایی پیش رفت که در توئیتی اعلام کرد پایان این دولت را باید جشن گرفت.
اما کنش سیاسی او بعد از شهادت شهید رئیسی و در انتخابات ریاست جمهوری اخیر دست خوش تغییر قرار گرفت. او برخلاف سلیقه مخاطبان خود و طرفداری از سعید جلیلی در سال 1392 اینبار از محمدباقر قالیباف حمایت کرد و رای دهندگان به او را عواملی دانست که از "دو قطبی" شدن جامعه جلوگیری کرده اند.
ولی بعد از اینکه قالیباف موفق به کسب رای حداکثری نشد در دور دوم انتخابات از جلیلی حمایت کرد ولی شاید از روی اجبار!
درست پس از ماجرای کسب رای اعتماد حداکثری و قاطعانه وزرای پزشکیان از مجلس و در کش مکش های سیاسی بود که او با حضورش در یک مراسم عزاداری به دعوت محمد باقر قالیباف، رئیس وقت مجلس و مداحی حمیدرضا علیمی که شاید بدلیل انتقادهایش از دولت شهید رئیسی در بین جمعیت انقلابی خیلی مقبولیت نداشته باشد مورد توجه قرار گرفت.
ولی موضوعی که بشدت رسانه ها را به خود جذب کرد حمایت او از دولت پزشکیان و انتقاد از روزنامه کیهان و برائت از جمعیتی بود که آنها را عامل دو قطبی سازی جامعه می دانست بود.
اظهاراتی که هر دوقشر سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا را شوکه کرده بود!
تعجب و غیر قابل باور بودن این موضوع برای اصلاحطلبان از آنجایی بود که پناهیان در زمان ریاست جمهوری روحانی و استقرار دولت اصلاحات شمشیر را از رو برای آنها بسته بود اما حالا در حمایت از دولت اصلاح طلب در مراسمی که قالیباف متولی آن است صدای خود را بالا می برد.
و تعجب برخی چهره ها شاید بخاطر این بود که با ایجاد شرایط جدید در کشور ذهنیت و خط قرمزهای سیاسی پناهیان تغییر کرده است و رسما از جریان نوانقلابی ها و پایداری ها اعلام برائت کرد و خود را موافق جریان وفاق ملی خواند.
نکته جالب این است که پناهیان نفر اول این تغییر فاز نیست، دو هفته قبل مجتبی ذوالنوری که پیش از این از چهره های اصلی و افراطی جریان نو انقلابی / پایداری بود رویه سیاسی خود را تغییر داد، سئوال این است نفر بعدی کیست؟ آیا شخصیت محوری و با نفوذ این جریان یعنی حجت الاسلام آقاتهرانی، نفر بعدی خواهد بود؟
محمدعلی سلیمیان
بودجه فرهنگی درافتی بعضی ها نیازمند به حمایت از دولت وقت است 
شخصا بهیچ وجهی نمیتوانم به پناهیان و اخوی و اغازاده اش، اعتماد کنم