«به کجا چنین شتابان؟»
گَوَن از نسیم پرسید
«دلِ من گرفته زینجا
هوس سفر نداری
ز غبار این بیابان؟»
«همه آرزویم، اما
چه کنم که بسته پایم...»
«به کجا چنین شتابان؟»
«به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم»
«سفرت به خیر! اما، تو و دوستی، خدا را
چو ازین کویرِ وحشت به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها به باران
برسان سلامِ ما را»
خیلی بازیش را دوست دارم،با وقار و بی ادعا،مخصوصا ان بخش که داشت تعریف بهبود رو جلوی هما می کرد که چنان مردی با ابهت از لند روور پیاده می شد ...وهما پوزخند می زد...با آرزوی سلامتی وموفقیت برای خودش وخانوادش.همتی ۴۲ ساله از تهران
صورت گرد این حالت چهره به هرکسی نمیاد به کسی میاد که خودش همین حالت چهره رو داشته هزارتا عمل و... نکرده از نظر من اصلا این حالت چهره بهش نمیاد اونجوری چهره خودش خیلی خوشگل تر بود