وی ادامه داد: در عین حال سیاستهای قانونگذار و دولت طی ماههای اخیر به نحوی بوده است که بخش عرضه مسکن در بازار اجاره ضعیف شده و این موضوع عامل دیگری برای رشد اجارهبها است. وضع قانون اعمال سقف قیمت 25 درصدی در بازار اجارهبها، با ایجاد محدودیت در حق مالکیت افراد از تمایل صاحبان خانه برای اجاره ملک خود کاسته و این موضوع نیز به بازار اجاره ضربه وارد کرده است
این اقتصاددان افزود: در کنار موارد یاد شده و با نگاه بلندمدتتر به بازار اجاره میتوان از سیاستهای ضد تولید مسکن در کشور بهعنوان عامل فزاینده قیمت اجارهبها یاد کرد. تعداد صدور پروانههای ساختمانی در کشور رکود در بخش ساختوساز کشور طی سالهای اخیر را نمایان میکند، این موضوع با کاهش عرضه مسکن زمینهساز رشد اجارهبها شده است. بخشی از کاهش ساختوساز خانه در کشور طی سالهای اخیر متاثر از سیاستگذاری نادرست است؛ اطلاق سوداگری به فعالان بازار مسکن، وضع قوانین مالیاتی در بازار اجاره، و ... از جمله این موارد است. در عین حال همچنان قانونگذار تشدید سیاستهای تضعیفکننده بخش ساخت مسکن را با جدیت دنبال میکند؛ قانون مالیات بر عایدی سرمایه، حذف معافیت مالیات اجارهبها و ... از این دست طرحهای پیشنهادی است. این قوانین کسبوکار اجارهداری را تضعیف کرده و به شکل همزمان که به مالک و فعالان بازار مسکن آسیب وارد میکند به مستاجران نیز آسیب میزند.
سلامی در ادامه گفت: وزیر راه و شهرسازی برای رفع این چالش در گام ابتدایی باید قانون سقف دستوری در بازار اجاره را منحل کرده یا سقف آن را مطابق شرایط بازار تغییر دهد.
وی ادامه داد: اما حل ریشهای چالش اجارهبها در کشور نیاز به تحریک ساخت مسکن در کشور دارد؛ به جای تضعیف بخش ساخت و اطلاق سوداگر به فعالان بازار مسکن، باید این بخش مورد حمایت قرار گیرد. در تمام دنیا بخش مسکن بهعنوان بازار ثانویه پذیرفته شده است. همانگونه که مردم برای حضور در بازار سرمایه کشور تشویق میشوند؛ لازم است که مانعزایی در مسیر ورود سرمایه به بخش ساختوساز انجام نشود. در عین حال صنعت اجارهداری به عنوان یک فعالیت رسمی پذیرفته شود. به انبوهسازان اجازه ساخت واحدهای به صرفه با متراژ کوچک به شرط اجاره دادن اعطا شود و در صورت حمایت دولتی از این ساختوسازها، آنها موظف به اجاره طولانی مدت ملک به مستاجرانی شوند که دولت معرفی میکند و در ادامه نیز این مستاجران صاحبان خانه شوند.