اقتصاد مقاومتی راهی برای تحقق چشم‌انداز

علی آقامحمدی در گفتاری که در khamenei.ir منتشر شده آورده است:

نظام جهانی سلطه تاكنون در اجرای تحریم‌ها برای جلوگیری و كُندسازی روند توسعه‌ی كشور كه یكی از لوازم اساسی آن، تأمین مالی و قسمت دیگرش تكنولوژی است، سعی كرده كه در این دو محور برای نظام مانع‌تراشی كند و آن را با مشكلات عدیده روبه‌رو سازد. آن‌ها در روند اجرای تحریم‌ها ابتدا بخش مهم همت‌شان را بر این قرار دادند كه سرمایه‌گذاری در حوزه‌ی نفت كشور را تحت فشار قرار دهند. از این رو كوشیدند تا از سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه‌های نفت، با تهدید و استفاده از قدرت سیاسی جلوگیری كنند. در مرحله‌ی بعد نیز سعی كردند كه گردش پولی و مالی كشور را تحت تأثیر قرار دهند كه خوشبختانه در هر دو مورد شكست خوردند.

امسال ما در حوزه‌ی نفت و گاز شاید بهترین دوره را می‌گذرانیم، زیرا سرمایه‌گذاری‌های وسیعی در نفت و گاز صورت گرفته و خوشبختانه توانایی‌های داخلی كشور و آنچه كه توسط كارشناسان داخلی به آن رسیده‌ایم، شرایط بسیار مطلوبی را برای ما مهیا كرده است.

به لحاظ سرمایه‌گذاری‌ها اكنون كشور از ذخیره‌ی كاملی برخوردار است. برآوردهای كلی این است كه به نسبت سال گذشته از وضعیت بهتری برخورداریم و این نشان می‌دهد كه نیل به سند چشم‌انداز روند معمول خود را طی می‌كند و ما در این مسیر مشكلی نداریم.

پیش‌بینی ما این است كه مجموعه‌ی كارهایی كه در اولویت‌های اصلی برنامه‌ی پنجم وجود دارد نیز كاملاً محقق شود، زیرا ما آثار تعیین‌كننده‌ای از تحریم‌ها را در تحقق چشم‌انداز نمی‌بینیم. حتی اگر در بخش‌هایی مشكلاتی جزئی به‌وجود بیاید، از قبل گزینه‌های احتمالی را برگزیده‌ایم.

مثلاً در سال جاری كشور از لحاظ برنامه و بودجه هیچ عقب‌ماندگی را احساس نمی‌كند. همچنین در سطح واردات كه از مهم‌ترین نقاط اتكای تحریم‌ها است، كشور با هیچ مشكلی مواجه نیست. به نظر می‌رسد اگر تحریم می‌خواست اثری داشته باشد، در همین دو مسأله، یعنی سرمایه‌گذاری‌ها و واردات خودش را نشان می‌داد كه هیچ اثر جدی مشاهده نمی‌شود.

دلایل این موفقیت‌ها نیز در چند نكته‌ی مهم نهفته است. نظام طبیعتاً در مقابل هر نوع اقدامی تدابیر مناسب خودش را اتخاذ می‌كند و با توجه به تجارب طولانی كه در این زمینه دارد، موفق شده است كه با هماهنگی همه‌جانبه‌ای كه اكنون در قوای مختلف وجود دارد، به‌راحتی بتواند این مسأله را ساماندهی و مدیریت كند و بتواند آثار آن را رفع كند و با ساماندهی روابط، روند كار را به نحو مطلوبی جلو ببرد.

یعنی از یك سو تجربیات قبلی كشور و از سوی دیگر هماهنگی‌های درونی كشور، از جمله محورهای مهم و تعیین‌كننده است و از سوی دیگر مسأله‌ی مهم‌تر، اعتقادی است كه در مجموعه‌ی قوای درونی نظام وجود دارد؛ این اعتقاد كه در این زمینه تنها راه چاره مقاومت است.

دشمن نباید جای دوست را بگیرد

در حقیقت نظام به سمت طراحی «اقتصاد مقاومتی» در حال حركت است، چون دشمن نشان ‌داده كه هر چه را در توان دارد، برای مقابله با ملت ایران هزینه می‌كند. حتی آن‌هایی كه در درون نظام قبلاً خوشبین به دشمن بودند، الان متوجه شده‌اند كه دشمن وقتی كه می‌خواهد اقدام كند، از هیچ كوششی حتی علیه مردم كشور نیز فروگذار نمی‌كند. برای همین پایه‌گذاری اقتصاد مقاومت بر پایه‌ی اصول خودش سبب شده كه این توفیق حاصل شود.

در ویژگی‌های تعریف شده‌ی اقتصاد مقاومتی،‌ جایگاه دوست و دشمن به‌دقت تعریف می‌شود. بنابراین دشمن جای دوست را نمی‌گیرد و همچنین بالعكس. در این حوزه آمریكا و اسرائیل به عنوان مركزیت و محوریت دشمنی‌ها با نظام جمهوری اسلامی ایران شناخته می‌شوند. اگر كسان دیگری در اروپا یا جای دیگر حركاتی دارند، به دلیل تحریكات آن‌ها است و دیگر كشورها معمولاً در دشمنی‌های با نظام تابع آنها هستند.

بنابراین جایگاه دشمن در این اقتصاد كاملاً شناخته شده است و تكیه بر دشمن در این اقتصاد صورت نمی‌گیرد. از جهتی نیز در این اقتصاد، منابع وسیع ملی و توان ملی جدی گرفته می‌شود، نیروهای داخلی ‌جدّاً مورد توجه قرار می‌گیرند، روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود و ریسك‌های این سرمایه‌گذاری به‌راحتی پذیرفته می‌شود.

همچنین در این اقتصاد، دانش و پژوهش جایگاه ویژه‌ی خودش را دارد، برای این‌كه رسیدن به آن جایگاهی كه نرسیدن به آن قبلاً توسط دشمن به عنوان نقطه‌ی ضعف استفاده می‌شد، باید از طریق دانش و پژوهش طی شود.

در این اقتصاد تأمین مالی به نحوی طراحی می‌شود كه شاهراه‌های آن خارج از ید قدرت دشمن باشد و در نهایت همه‌ی تلاش‌ها نیز به سویی است كه راه‌های مطمئن تأمین نیازهای ملی را فراهم كند. بنابراین یك مجموعه از نهادهایی كه توان مقاومت دارند، ولی پراكنده‌اند، دور هم جمع می‌شوند و از توان همدیگر استفاده می‌كنند تا این قدرت را شكل بدهند.

اصل اساسی این اقتصاد از بُعد داخلی عبارت است از به‌كارگیری همه‌ی توان نیروهای داخلی كشور بر مبنای دانش و تحقیقات و پژوهش و از بُعد بیرونی، به‌كارگیری و همراهی و حركت بلندمدت با همه‌ی كشورها و توان‌هایی كه در خارج وجود دارد و در جبهه‌ی دشمن نیستند. یك محور كلی هم كه قبلاً به آن اشاره شد و در پایان نیز مورد تأكید قرار می‌گیرد، این است كه خط قرمز اقتصاد مقاومتی عدم تكیه بر دشمن و عوامل دشمن است، زیرا اساس آن بر اساس اتكای بر خود شكل گرفته است.