اينجا سياه چادريه که به نوعي مدرسه بچه‌هاي عشاير محسوب مي‌شه. اسم يکي از اين بچه‌ها محمد هست. بهش مي‌گم مي‌توني اسم منطقه‌اي که زندگي مي‌کني رو روي تخته سياه بنويسي؟ جواب ميده: بله و شروع به نوشتن مي‌كنه:
«عشاير غيور چاه علي فسا».
بله «عشاير غيور»، عشايري که دام آنها به علت خشکسالي و فقر از تعداد 500 و 1000 راس به 30 الي 50 راس رسيده و بيشترشون مجبور شدن در دامنه کوه‌ها تعدادي آلونک بسازن و با يه زندگي سخت دست و پنجه نرم كنن.
متاسفانه تعدادي از خانواده‌ها از داشتن حتي يه گوسفند هم محرومند و فقط دلشون به همون آلونک خوشه و مجبورن به خاطر نون شب، مسير چند كيلومتري کوهستاني رو با موتورسيکلتي قراضه طي کنن تا به شهر برسن و به ميدون کارگري برن. تا اگه شانس بيارن کاري گيرشون بياد وگرنه بايد دست از پا درازتر به خونه برگردن. خيلي از وقتا هم به دليل سرماي شديد صبح از خير رفتن به شهر و كار كردن مي‌گذرن و توي خونه مي مونن.خونه‌اي که از سر شب تا صبح باد سرد آدم رو جون به لب مي‌کنه و به قول خودشون بايد از سر شب تا صبح بلرزن.
يکي از اونا که اسمش اسماعيله، مي‌گه انگار ما فراموش شديم و کسي از بدبختي‌هاي ما خبر نداره. نه کمکي و نه تسهيلاتي. مصطفي هم مي‌گه قرار بود به ما 500 هزار تومان وام بدن که به دليل نداشتن ضامن کارمند، شاملمون نشد.
سرما دست و صورت اونا رو زمخت کرده، چون مجبورن بيشتر کارهاشون، مثل شستن لباس‌ها رو با آب سرد انجام بدن. زن‌ها و دخترها در اين شرايط سخت بايد زندگي رو سامان بدن. دخترها معمولا بيشتر از دوره ابتدايي شانس ادامه تحصيل ندارن و بعد از اون بايد درگير کار و کمک به خانواده بشن. گاهي اين درگيري چنان سرشون رو گرم مي‌کنه که سنشون به بالاي 30 سال مي‌رسه و بعضي هاشون مجبورن با مردهاي سن بالا ازدواج کنن. مثلا دختر 30 ساله با مرد 70 ساله ازدواج کنه.
اين عشاير به صورت گروه‌هاي 20 تا 30 خانواري زندگي مي‌کنن و از نعمت آب و برق و گاز و تلفن محرومند. اونا آرزو دارن که يه روزي از اين وضعيت رهايي پيدا کنن. گرچه گروه هايي که سال‌هاي پيش اسکان پيدا کردن هم اين روزها وضعيت خوبي ندارن و خيلي‌هاشون با اعتياد و فقر دست و پنجه نرم كردند. بيشتر زنهايي که توي باغ‌ها و مزارع سخت کار مي‌کنن و خيلي از چتربازها که جونشون رو کف دستشون مي‌ذارن و به کار قاچاق جنس مي پردازن رو همين عشاير اسکان يافته تشکيل مي‌دن كه به دليل نداشتن شغل مناسب به كارهاي پرخطر مي پردازن.
به گزارش ايسنا، عشاير مستقر در اطراف شهرستان فسا به دليل خشکسالي با بسياري مشکلات از جمله نبود علوفه و عدم دسترسي به تسهيلات بانکي و… روبرو هستند و مجبور به فروش دام‌ها با قيمت بسيار كم و يك‌جانشيني شده‌اند. علاوه بر آن، عشاير اسکان يافته در اطراف شهرستان نيز درگير معضلاتي چون وضعيت مالي نابسامان، اعتياد و معضلات اجتماعي مي‌باشند.
تنها فسا نیست که بلکه اکثر مناطق ایران دچار خشکسالی شده 
وقتی جائی خشکسالی میشه علتش این نیست که همه اونجا گناه کردن. 
