در حالی که در ماه های اخیر بحث آلودگی هوای تهران و برخی دیگر از کلان شهرها در رسانه ها و سایر محافل عمومی به کرات مطرح شده است، عدم شفاف سازی از سوی مسئولان شایعات متعددی را میان مردم درباره منشا و علت این آلودگی دامن زده است.
به گزارش «تابناک»، یکی از مهم ترین شایعاتی که به مدد شیطنت رسانه های خارجی درباره منشاء این آلودگی ها به ویژه در بین مردم تهران رواج پیدا کرده است، مصرف بنزین تولید داخل توسط خودروهای شهری است.
بر اساس این شایعه، بنزین ساخت داخل به دلیل اینکه کیفیت لازم را ندارد، باعث آلودگی هوای تهران و دیگر کلان شهرهای کشور شده است. به ویژه آنکه مردم معتقدند سال های پیش نیز کشور با کاهش بارندگی و نزولات جوی روبرو بوده، اما هرگز چنین آلودگی را به خود ندیده است.
بر این مبنا این شایعه اگر چه در ذهن مردم در حد یک فرضیه باقی مانده و به صورت مستند اثبات نشده است و مردم به صرف وجود برخی قرائن این مساله را علت تامه آلودگی هوا می دانند اما اینکه تاکنون هیچ دلیل متقن و مستندی در رد آن از سوی هیچ نهاد مسئولی ارائه نشده است، قطعا موجبات گسترش این مسئله را بیشتر فراهم خواهد آورد.
از این رو لازم است مسئولین جهت جلوگیری از هرگونه شایعه ای که مردم را نگران کرده و آنها را نسبت به خادمین خود بدبین می کند، کارشناسانه و متعهدانه در این زمینه با مردم سخن بگویند و با شفاف سازی مسئله راه را بر هرگونه سوء استفاده ببندند.
در واقع درباره این موضوع مجهولات زیادی وجود ندارد؛ یا بنزین تولید داخل به صورت موثر نقشی در این آلودگی ها دارد یا سهم موثری ندارد.
بر این اساس، اگر فرض را بر این بگذاریم که بنزین تولید داخل سهم موثری در این آلودگی ها داشته، لازم است مسئولین با نگاهی متعهدانه آن را با مردم در میان گذاشته و تاثیر استفاده از این بنزین را به آگاهی مردم رسانده تا مردم آگاهانه و با توجه به تاثیرات سوء این محصول به استفاده از آن و در نتیجه کمتر مصرف کردن آن بپردازند.
فرض یقینی در این مساله این است که اگر مسئولین به صورت شفاف و با نگاهی متعهدانه محدودیت های موجود و تلاش برای استانداردسازی این محصول را به آگاهی مردم برسانند، مردم با فهم و شعور بالای خویش و با درک محدودیت ها و زمان لازم برای استانداردسازی بنزین تولید داخل، در رفتار مصرفی خود به خاطر منافع عمومی تجدید نظر خواهند کرد تا در موعد مناسب بتوانند با فراغ بال از بنزین تولید داخل استفاده کنند.
اگر هم فرض دوم صادق باشد که آلودگی های اخیر ناشی از بنزین تولید داخل نیست، باز می توان با نگاهی کارشناسانه و البته متعهدانه مردم را قانع نمود که این آلودگی ها با مصرف بنزین تولید داخل ارتباطی ندارد و بدین گونه می توان از ترویج شایعاتی که به سست کردن اعتماد مردم به دستگاه های دولتی، دولتمردان و حتی متخصصان دامن می زند جلوگیری نمود.
طبیعی است که در یک زمامداری خوب، صداقت با مردم و پنهان نکردن حقایقی که به صورت مستقیم با زندگی آنها مرتبط است، عامل بقا و کارآمدی یک حکومت است. علاوه بر این توجه به افکار عمومی و نادیده نگرفتن آنان نیز اعتماد را به حاکمان افزایش خواهد داد.
پس لازم است مسئولان به آنچه در بین مردم می گذرد حساس بوده و خود را موظف بدانند به آنچه در بین مردم به صورت فراگیر منتشر می شود، پاسخگو باشند و بتوانند آنان را قانع کنند تا مقبولیت و کارآمدی خود را روز به روز تثبیت کنند و از سویی حقوق مردم را در مورد مسائلی که مستقیما با زندگی آنان مرتبط است رعایت نمایند.