رياست جمهوري بني صدر، اختلاف وي با مجلس و نيروهاي انقلابي و در نهايت اختلافات وي با امام و مطرح شدن طرح عدم كفايت رئيس جمهور در مجلس شوراي اسلامي و بركناري وي از رياست جمهوري، از جمله مسائلي است كه بررسي آن در هر برهه اي از حيات جمهوري اسلامي ايران، نكات عبرت آموزي را در دل خود دارد.
به دليل اهميت اين موضوع و به مناسبت سالروز آن رخدادها، «تابناك» در دو بخش، شرح كلي ماجرا و مديريت حضرت امام(ره) در اين ماجرا را بررسي می کند.
تبلیغات انتخاباتی اولین دوره ریاست جمهوریبه گزارش «تابناک»، در نخستين انتخابات رياست جمهوري در نظام تازه تأسيس جمهوري اسلامي ايران، با توجه به كنار رفتن جلال الدين فارسي كانديداي حزب جمهوري اسلامی به دليل اشكالي كه در تابعيت وي بود و تأييد نشدن كانديداتوري دكتر سید حسن آيت از حزب مزبور و كناره گيري وي، ميدان مبارزه انتخاباتي به صورت انحصاري در اختيار ابوالحسن بني صدر ـ که در واقع نامزد جناح لیبرال بود ـ قرار گرفت.
پوستر تبلیغاتی بنی صدر پس از اينكه بني صدر توانست با رأي بالايي در انتخابات رياست جمهوري به پيروزي برسد، حزب جمهوري اسلامی، همه توان خود را براي به دست آوردن كرسي هاي مجلس به كار برد و توانست اكثريت مجلس را در اختيار بگيرد. از اين زمان به بعد با توجه به رخدادهای متعددي كه ايجاد مي شود، درگيري و اختلاف عمده بين رئيس جمهور و مجلس شكل مي گيرد.
مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوریمهمترين اختلافات مجلس و رئيس جمهور اول درباره انتخاب نخست وزير بود كه با وجود تأييد تلويحي امام و نظر مجلس، بني صدر زير بار نمي رفت. بعدا كه حل مسأله گروگان ها از سوي امام به مجلس سپرده شد، بني صدر با اين مسأله هم كنار نيامد و بر این باور بود كه دولت بايد مسأله را حل كند.
وي همچنين با انقلاب فرهنگي مخالف بود و پس از اينكه هواپيماهاي آمريكايي در طبس سقوط كردند، وي دستور داد كه بقاياي تجهيزات ساقط شده آمريكايي در طبس بمباران شود، مسأله اي كه مجلس را به اين نتيجه رساند كه بني صدر تعمدا و به خاطر اينكه اسناد تجاوز آمريكايي ها به دست سپاه نيفتد، اين كار را كرده است، اين مسأله هم حساسيت مجلس را به شدت برانگيخت.
مراسم تحلیف بنی صدر در مجلسافزون بر اين مسأله كودتای نوژه هم كه قرار بود بر پایه آن خانه امام در جماران توسط كودتاگران بمباران شود از ديگر مسائل مورد اختلاف بود چرا كه بني صدر نرمش زيادي در برخورد با عوامل اين كودتا نشان داد.
سرانجام نیز آغاز جنگ تحمیلی عراق عليه ايران در شهريور سال 59 و مخالفت بني صدر با استفاده از نيروهاي مردمي و جنگ براي بهره برداري هاي سياسي خود، اختلافات را به اوج خود رساند. در اين ميان، حضرت امام(ره) همچون دیدبانی امین و دلسوز، به هر دو طرف درگير به صورت دایم توصيه هايي را براي پرهيز از تنش ارایه مي دادند.
بنی صدر و مرحوم بازرگان در یک سخنرانیاما ظاهرا اين توصيه ها كارگر واقع نمي شد. در اسفند سال 59، مجلس طرحي دوفوريتي را تصويب كرد كه بر پایه آن قرار بود نخست وزير سرپرستي وزارتخانه هاي بدون سرپرست را در اختيار بگيرد. در همين زمان، غایله چهاردهم اسفند و سركوب نيروهاي مذهبي به دست سازمان مجاهدين خلق به دستور بني صدر در دانشگاه تهران رخ مي دهد و امام ديگر در اين مرحله، مستقيم بني صدر را مخاطب قرار مي دهد و لحن ايشان در مقابل بني صدر هم تغيير مي كند تا اينكه سرانجام حضرت امام در بیستم فروردين سال 60، بني صدر را از فرماندهي كل قوا عزل کرده و در پایان، طرح عدم كفايت سياسي رئيس جمهور در 30 و 31 خرداد ماه در مجلس طرح شده و مورد تصويب نمايندگان ملت قرار مي گيرد و بني صدر از كار بركنار مي شود...
بنی صدر در کنار مسئولیننکته آنکه شاید آن چیزی که بیش از همه در کوران اتفاقات این بازه یک و نیم ساله باید مورد توجه و عبرت آموزی باشد ـ که البته نظام نوپای جمهوری اسلامی با الطاف الهی، عنایات خاص حضرت ولیعصر(عج)، رهبری داهیانه حضرت روح الله(ره) و وحدت کلمه مردم به سلامت از آن عبور کرد ـ از یک سو، سقوط گام به گام بنی صدر از رهگذر توهم محبوبیت و مقبولیت بود و از سوی دیگر، التزام مردم به وحدت کلمه و اتکاء و اعتماد آنان به درایت و هوشمندی رهبرشان که نه لحظه ای از اصول نظام ـ حرکت بر پایه رأی اکثریت و تن دادن به قانون ـ کوتاه آمد و نه لحظه ای اجازه بدعت و انحراف در مسیر انقلاب را به کسی داد، چنانکه به حکم رأی اکثریت، حکم بنی صدر را تنفیذ نمود و صد البته به حکم نگهبانی از آرمان های مردم و شهدا، جلوی انحراف، قانون شکنی، فتنه گری و بدعت گذاری از سوی وی و حامیانش را گرفت.
ادامه دارد....
بدون کوچکترین دخل و تصرفی در نوشته شما و یا رد یا تائید آنها ؛ یادآور میشوم که یکی از مشکلات بنی صدر ( کیش شخصیت ) وی یود . این موضوع را بطور رودر رو به خود ایشان هم گفته ام . در روزهای گرم انقلاب زود رس که بفکر هیچکدام از ما نمیرسید که رژیم تا دندان مسلح شاه ؛ به آن زودی ها سقوط کند ؛ بنی صدر هم از همان شور و هیجان انقلابی استفاده کرده و علی رغم داشتن کوچکترین تجربه اجرائی ناگهان خود را در کرسی ریاست جمهوری یافت . ایشان تئوریسن و توجیه گر خوبی بود و هست ولی ردای ریاست جمهوری چندین سایز بر تنش گشاد بود .
