سرویس سیاست
خارجی ـ دکتر سید صادق خرازی در مصاحبه ای اختصاصی با «تابناک» به
پرسش هایی درباره مسائل مرتبط با سیاست خارجی و امور بین الملل پاسخ داد.
به
گزارش «تابناک»،
قسمت
اول این مصاحبه چند روز پیش منتشر شد و اینک بخش دوم این مصاحبه و اهم
اظهارات سفیر سابق ایران در فرانسه که درباره سیاست خارجی کشورمان در دوره
وزارت منوچهر متکی است، هم در اختیار بینندگان قرار می گیرد:
ـــ ما هیچ گاه
ما با نظام و انقلاب قهر نكرده و نخواهيم كرد. تجربه كار در نظام؛ چه در
زمان جنگ، انقلاب، سازندگی، دوره اصلاحات و البته باید بگویم که در همین
دوره نیز نه تنها همکاری بلكه كلي تلاش داشتیم، اما در دولت نهم نه آنان ما
را می پسندیدند و نه ما آنان را. بالاخره هر كسي از ظن خود شد يار من و
دوره وزیر پیشین، بسیاری از بهترين و مجرب ترين نیروهای وزارت خارجه، حذف
شدند و معيارها و رفتار گروهي و حزبي دیگری در وزارت خارجه پدید آمد؛
بيشترين تذكار رهبري به مديران دولت، ريس جمهور و وزرا اين بود که شتاب زده
عمل نكنند كه متأسفانه با برخی شتاب زدگي ها خزان نيروهاي كارآمد پديد
آمد.
ـــ
انقلاب، نظام و ايران متعلق به آحاد ملت است. باید در يك جامعه چند صدايي
پژواك انديشه ها و نظرات گوناگون را كه در چهارچوب نظام و قانون اساسي و
اصول مدون و مورد نظر رهبري تلاش می کنند پذیرفت؛ بنابراین، ما لازم دیدم
که برای حفظ هویت خود، صدایی داشته باشیم.
ـــ حضرت آقا
همیشه به من لطف داشتند و البته این گونه نبوده است که نقدی بر عملکرد ما
نداشته باشند. ایشان همیشه رفتاری خیرخواهانه و پدرانه همراه با هدایت و
اصلاح و رهنمود را به امثال ما داشتند؛ مثلا در جاهایی تشویق می کردند و در
جای دیگر تذكر مي دادند. این مسايل تازگي نداشته و این در حالی است که
همان گونه که می دانیم، بیشتر دیپلمات های كارامد و زبده کشور، هم اکنون
محذوفند.
ـــ هنگامی که
ماجرای حذف من پیش آمده بود، بنده پیش از آن که آقای احمدی نژاد بخواهند به
چنین تصمیمی برسند، در نامه ای به وزیر خارجه از ایشان خواهش کردم که
استعفای بنده را بپذیرند، با بيت مقام معظم رهبري تماس داشتم و آن دوستان و
عزيزان را مطلع كردم.
ـــ آقای رئیس جمهور می خواهد که عده ای را فله ای
حذف کنند و البته باید گفت که من در رأس محذوفین بودم و گویا پس از حذف
من، رهبری به ایشان تذکر می دهند. خلاصه آن که چون بنده دارای سوابق و
تجربیاتی بودم، رهبری بزرگواری کرده بودند و در این باره با آقای احمدی
نژاد صحبت کرده بودند، ولی آقای احمدی نژاد راه خودشان را رفتند، چون می
دانستند که ما نمی توانیم با هم کار کنیم ولی با این حال، رهبری چنین
دیدگاهی داشتند و این دید رهبری از سه تا چهار کانال به من منتقل شد.
ـــ بنده هم
شایسته نمی دانم که برای کار شخصی و با توجه به ارتباط های که با ایشان
دارم، مزاحم ایشان یا بیتشان شوم. من همیشه استقلال خودم را داشته ام و در
عین حال، خودم را متعهد به نظر رهبری می دانم و هر جایی هم که ما ببینیم
نظر رهبری چیز دیگری است چون رهبری علاوه بر مسوليت بزرگ و سترگشان در عرصه
سیاست خارجی، یکی از مهمترین و برجسته ترین صاحب نظران سیاست خارجی ایران
هستند، نظر ایشان را بر نظر خودمان ترجیح می دهیم، هرچند دیدگاه ما چیز
دیگری باشد.
ـــ ماجرای من با آقای متکی از جایی آغاز شد که من با انتشار
مقاله ای عملکرد ایشان را نقد کردم. وی هنگامی که مقاله ما را دید، در
شورای معاونين وزارت خارجه، دستورهای عجیب و غریب و خلاف مدیریت وزارت
خارجه ابلاغ کردند که بنده وارد آن نمی شوم، ولی اسناد مذاکرات ایشان موجود
است و اگر روزی قرار بر ارایه این اسناد باشد، قابل ارایه به هر محکمه ای
است.
ـــ
افزون بر این که ما نیز در بسیاری از جاها به دليل وضعيت مملكت در شرایطی
که دشمن خارجی هست، مصلحت نمی دیدیم خرده گیری شود و سکوت می کردیم، در
حالی که اگر قرار بود نسبت به عملکردها داوری شود، هم درباره عملکردهای
اجرایی و هم جابجایی های گوناگونی که در درون وزارت خارجه بوده است، اعم از
مسائل سیاسی، مدیریتی و... واقعا حرف بسیار است و باید روزی به این پرسش
ها پاسخ داده شود.
ـــ آقای متکی
در آن جلسه بر خلاف اخلاق گفت که من خلاف نظام صحبت کرده ام، اگر این گونه
است سند آن را بیاورد. متأسفانه، قدرت و سياست اخلاق ستان است و... ما
انتقاد به عملکرد ایشان داشتیم حال آن که شخص من را هدف قرار دادند که
البته بعدا به ظاهر ایشان ترجیح دادند برای اشتباهی که کردند، سکوت کنند.
در این باره باید بگویم که اگر زمانی لازم باشد، می توان عملکرد ایشان را
مستندا مورد نقادی قرار داد.
ـــ نمی شود اکنون درباره آقای صالحی داوری
و قضاوت کرد، ولی من در ایشان یکسری حرکاتی می بینم که اگر مجموعا نظام و
دولت کمک کنند، شاید بتواند موفقیت هایی را در اندازه و توان خودش به دست
آورد. سفر ایشان به منطقه خلیج فارس، به نظر سفر خوبی بود و توانست عربستان
سعودی را آچمز کند. عربستان در ماجرای بحرین، به دنبال این بود که دنیای
اسلام و دنیای عرب و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس را در برابر ایران
قرار دهد و ایران را به یک سیاست انزوا و بحران در منطقه بکشاند.
ـــ امروز
عربستان سعودی که وارد خاک بحرین شده و در یمن در حال دخالت آشکار است،
بازنده اصلی مناسبات در درون بحرین است و بازنده اصلی مسائل سیاسی در
منطقه. این را همه تحلیلگران سیاسی در درون و بیرون منطقه، تأکید می کنند.
حتی خود عربستان سعودی هم بر این امر آگاه است و می خواهد در وضع موجود
اصلاحاتی انجام دهد، ولی باید گفت که نمی شود با سياست يك بام و دو هوا راه
اصلاح را پیمود.