تهران امروز: يك خانم 30 ساله موفق شده است معلولي را از مرگ حتمي نجات دهد. صندلي چرخداراين فرد معلول كه قصد داشت از ريلهاي قطار عبور كند واژگون شد در حالي كه قطاري به او نزديك ميشد.
استفان 39ساله مثل هر روز بر صندلي چرخدارش نشست و براي رسيدن به محل كارش، مسير هر روزهاش را در پيش گرفت. استفان كه در منطقه «بوگونه» در شمال نانت زندگي ميكند در حال عبور از ريلها بود كه ناگهان زنگ هشدار به صدا درآمد و ميلههاي حفاظ به نشانه رسيدن قريب الوقوع يك قطار پايين آمدند. اما تلاش استفان براي بازگشت يا جلو رفتن سودي نداشت و به دليلي كه هنوز نامشخص است صندلي چرخدار او در ريلها گير كرد و واژگون شد.
«در برابر قطاري كه به سمت من ميآمد اسير شده بودم.» استفان در حالي اين جمله را به يكي از روزنامههاي محلي ميگويد كه هنوز ميتوان ترس را در چشمان او ديد. اما تقدير چنين بود كه استفان در محل حادثه تنها نباشد.
يكي از همسايههاي او با اتومبيل خود پشت ميلههاي حفاظ توقف كرده بود. خانم «كورين بروسو» 30 ساله، از پشت فرمان تصور كرد «دستهايي را در حال تكان خوردن» ميبيند. با وجود خطري كه جان او را تهديد ميكرد، زن بلافاصله از اتومبيل خود پياده شد و به سمت استفان دويد: «زير بازوهاي او را گرفتم. چقدر سنگين بود! او را ميكشيدم و هل ميدادم...»
كورين ابتدا موفق نميشود اما براي دومين بار تلاش ميكند و موفق ميشود استفان را از مسير قطار بيرون بكشد. چند ثانيه بعد قطار عبور و صندلي چرخدار را له ميكند. يكي از روزنامههاي فرانسوي نوشته است كه قطار از 20 سانتي متري آنها رد شده است، اما استفان به خبرگزاري فرانسه گفته قطار 2 متر با آنها فاصله داشته است.
استفان ميگويد: «راستش نميدانم چطور اين خانم لاغر و سبك وزن توانست چنين كاري را انجام بدهد، اما او موفق شد من را از دهان قطار بيرون بكشد.»
كورين ميگويد: «وقتي زندگي كسي در خطر است، آدم فكر نميكند بلكه از روي غريزهاش عمل ميكند. آدم در يك لحظه به خودش ميگويد من نميتوانم دست روي دست بگذارم.»
و در آخر ميافزايد: «اما اگر موفق نميشدم، اين لحظه وحشتناك براي هميشه در زندگي من باقي ميماند.»