سخنرانی رهبر انقلاب در شهر مرزی پاوه و به دنبال آن حضور ایشان در خیابان
های این شهر و گفتگو با مردم، نه تنها از علاقه متقابل مردم و رهبری حکایت
دارد، بلکه در واقع نمایشی از اقتدار و وجود امنیت به ویژه در نقاطی است که
مخالفان نظام اسلامی می کوشند آن مناطق را به دلیل وجود تنوع مذهبی و
قومیتی، ناامن جلوه دهند.
به گزارش «تابناک»، امنیت یکی از مهم ترین شاخص های ثبات و استواری در نظام
های سیاسی تلقی می شود به طوری که برخی همه فعالیت های یک دولت را در
تامین امنیت شهروندان خلاصه می کنند.
این در حالی است که حصول و تامین امنیت در جوامعی که از نظر نژادی، قومیتی
و گویشی تنوع بیشتری دارند، به مراتب دشوارتر از جوامع یکدست و بدون تنوع
های این چنینی است، با این وجود آنچه از حضور رهبر انقلاب در شهری هم چون
پاوه مشاهده شد، درجه بالای امنیت در این شهر و همبستگی و پیوستگی شهروندان
این منطقه از کشورمان با آرمان های بلند انقلاب و جمهوری اسلامی بود که در
نمایشی اقتدار آمیز به سراسر جهان مخابره شد.
اهمیت این نکته آنجا بیشتر خودنمایی می کند که در کشورهایی که مدعی ثبات و
امنیت هستند به ندرت مشاهده می شود که بالاترین مقام آن کشورها به میان
مردم در خیابان ها رفته و با آنان صحبت و گفتگو کنند.
در واقع وجود امنیت چنان اهمیتی دارد که نبود آن پاشنه آشیل نظام های سیاسی
و نقطه ضعف ملت ها و بودن و قوت آن نشانه استواری و ثبات نظام سیاسی و
مردم یک کشور است لذا بیگانگان و کسانی که خیر و سعادت ایران اسلامی را نمی
خواهند هیچگاه از پا نخواهند نشست و اگر بهانه مذهبی و قومیتی نداشته
باشند، بهانه سیاسی و جناحی و اگر این را نداشته باشند، بهانه های سرزمینی
و... را دستاویز خواهند کرد تا امنیت را از این مردم و نظام بستانند و در
این میان اهداف و منفعت های شوم خود را کسب کنند.
این همان خواب پریشانی است که تاکنون در کشور اسلامی ایران تعبیر نشده و
مزدورانی همچون پژاک یا گروهک ریگی که به استخدام اجانب هم در آمده اند،
راه به جایی نبرده تبدیل به گروهک های منفوری شده اند که به دامان بیگانه
پناه برده اند.
بر این اساس، به نظر می رسد امنیتی که امروز در شهری چون پاوه دیده می شود
نتیجه روشن بینی مردمی است که می دانند با وجود تنوعات مذهبی و گویشی،
متعلق به کلیتی به نام ایران هستند و هر حرکتی برای نامنی این شهر را ناامن
کردن کشور و زندگی همه شهروندان ایران می دانند.
در پایان باید بر این نکته تاکید کرد که بنا بر همین درک بالای شهروندی است
که باید گفت امنیت در ایران، امنیتی مردم ساخته است و این مردمند که با
گوشت و خون و استخوان خود ثبات را در دنیای بی ثبات کنونی، در ایران به
وجود آورده اند.