سايه مرگ بر بازي كودكانه امير علي كوچولو
کد خبر: ۲۵۶۸۲۹
| ۲۰ تير ۱۳۹۱ - ۰۹:۳۲ 10 July 2012
| 4917 بازدید
بازي كودكانه پسربچه مشهدي در پارك وقتي دست روي دكل برق گذاشت رنگ مرگ گرفت.
به گزارش ايران «اميرعلي» در برابر ديدگان پدر و مادرش بالا و پائين مي‌پريد كه با برق‌گرفتگي ناشي از اتصالي در دكل برق نوري روي زمين افتاد و براي هميشه آرميد.
امیر علی لباس های قشنگی به تن داشت و مشغول بازی بود . اما وي در آن شب گرم تابستانی حسرت آخرین بوسه را بر دل پدر و مادر خود گذاشت و حادثه ای غم انگیزدر بوستان حجاب مشهد، دفتر زندگی اش را برای همیشه بست.
لحظه‌ای که پدراین کودک دوسال و یک ماهه پیکر بی جان بچه‌اش را روی دستان خود گرفته بود و به سمت در خروجی پارک می دوید و مادرش شيون کنان آنها را همراهی می‌کرد اشک بر دیدگان جمعیت زیادی که تماشاچي این صحنه وحشتناک بودند نشست و همه آنها غم را در وجودشان احساس كردند.
پدرعزادار امیرعلی درحالی که از نظر روحی وضعیت بسیارآشفته‌ای دارد به شوک گفت: فرهنگی هستم و شب سه‌شنبه هفته پيش همراه خانواده ام برای استراحت و تفریح به پارک حجاب واقع در بلوار هدایت مشهد رفتیم. امیرعلی خیلی خوشحال بود و در اطراف ما بازی می‌کرد. با خنده های شیرین خود به این طرف و آن طرف می دوید و هر بار که به سوی من و همسرم می آمد با بوسه‌ای دلنشین طعم شیرین خوشبختی و شادی را به دل ما می‌نشاند.
ساعت حدود 10 شب بود که بچه‌ام به چشمانم نگاهی کرد و گفت: باباجون ، آماده باش تا برگردم و همدیگر را بغل کنیم. او به سمت دکل برق که در نزدیکی ما قرار داشت دوید اما در حالی که دستش را روی دکل گذاشته بود به زمین افتاد.
با دیدن این صحنه فوری بلند شدم و به سمت بچه‌ام دویدم. لحظه‌ای که امیر علی را روی زمین به حالت خشک شده دیدم فکر کردم میله‌ای در بدنش فرو رفته است. من می خواستم وي را در آغوش بگیرم که متوجه شدم بچه‌ام دچار برق گرفتگی شده و پاشنه‌های هر دوپای او به لوله دکل برق که اتصالی داشت چسبیده است. پدر داغدار با چشمانی اشکبار افزود: دست و پایم را گم کرده بودم و بلافاصله پیراهنش را گرفتم وبچه را به عقب کشیدم. من امیر علی را بغل کردم و به سمت در خروجی پارک دویدم . همسرم نیز که باورش نمی شد چه اتفاقی افتاده باشد دنبالم می دوید. ما یک تاکسی کرایه کردیم و بچه را به بیمارستان شهید هاشمی نژاد مشهد رساندیم. اما پزشکان در معاینات اولیه اعلام کردند که عزیزدل مان جانش را ازدست داده است.
ما پس از انجام تشریفات قانونی، جسد کوچولوی میوه زندگی مان را به آغوش خاک سرد سپردیم و لباس عزا به تن کردیم. این حادثه کمر من و همسرم را شکست و ما تنها بچه خود را از دست دادیم. اما من به عنوان یک پدر داغدیده می خواهم بگویم چرا باید دکل نوری پارک حجاب مشهد که هرشب جمعیت بسیار زیادی برای استراحت و تفریح و فرار از قفس آپارتمان نشینی به آن می‌روند اتصالی برق داشته باشد؟
آیا نظارت و کنترل و احساس مسئولیتی درباره استاندارد سازی فضاهای تفریحی که محل استراحت مردم و خانواده ها است وجود دارد؟
چه کسی پاسخگوی مرگ امیر علی و مصیبتی که به من و همسرم وارد شد خواهد بود؟
به گزارش ايران «اميرعلي» در برابر ديدگان پدر و مادرش بالا و پائين مي‌پريد كه با برق‌گرفتگي ناشي از اتصالي در دكل برق نوري روي زمين افتاد و براي هميشه آرميد.
امیر علی لباس های قشنگی به تن داشت و مشغول بازی بود . اما وي در آن شب گرم تابستانی حسرت آخرین بوسه را بر دل پدر و مادر خود گذاشت و حادثه ای غم انگیزدر بوستان حجاب مشهد، دفتر زندگی اش را برای همیشه بست.
لحظه‌ای که پدراین کودک دوسال و یک ماهه پیکر بی جان بچه‌اش را روی دستان خود گرفته بود و به سمت در خروجی پارک می دوید و مادرش شيون کنان آنها را همراهی می‌کرد اشک بر دیدگان جمعیت زیادی که تماشاچي این صحنه وحشتناک بودند نشست و همه آنها غم را در وجودشان احساس كردند.
پدرعزادار امیرعلی درحالی که از نظر روحی وضعیت بسیارآشفته‌ای دارد به شوک گفت: فرهنگی هستم و شب سه‌شنبه هفته پيش همراه خانواده ام برای استراحت و تفریح به پارک حجاب واقع در بلوار هدایت مشهد رفتیم. امیرعلی خیلی خوشحال بود و در اطراف ما بازی می‌کرد. با خنده های شیرین خود به این طرف و آن طرف می دوید و هر بار که به سوی من و همسرم می آمد با بوسه‌ای دلنشین طعم شیرین خوشبختی و شادی را به دل ما می‌نشاند.
ساعت حدود 10 شب بود که بچه‌ام به چشمانم نگاهی کرد و گفت: باباجون ، آماده باش تا برگردم و همدیگر را بغل کنیم. او به سمت دکل برق که در نزدیکی ما قرار داشت دوید اما در حالی که دستش را روی دکل گذاشته بود به زمین افتاد.
با دیدن این صحنه فوری بلند شدم و به سمت بچه‌ام دویدم. لحظه‌ای که امیر علی را روی زمین به حالت خشک شده دیدم فکر کردم میله‌ای در بدنش فرو رفته است. من می خواستم وي را در آغوش بگیرم که متوجه شدم بچه‌ام دچار برق گرفتگی شده و پاشنه‌های هر دوپای او به لوله دکل برق که اتصالی داشت چسبیده است. پدر داغدار با چشمانی اشکبار افزود: دست و پایم را گم کرده بودم و بلافاصله پیراهنش را گرفتم وبچه را به عقب کشیدم. من امیر علی را بغل کردم و به سمت در خروجی پارک دویدم . همسرم نیز که باورش نمی شد چه اتفاقی افتاده باشد دنبالم می دوید. ما یک تاکسی کرایه کردیم و بچه را به بیمارستان شهید هاشمی نژاد مشهد رساندیم. اما پزشکان در معاینات اولیه اعلام کردند که عزیزدل مان جانش را ازدست داده است.
ما پس از انجام تشریفات قانونی، جسد کوچولوی میوه زندگی مان را به آغوش خاک سرد سپردیم و لباس عزا به تن کردیم. این حادثه کمر من و همسرم را شکست و ما تنها بچه خود را از دست دادیم. اما من به عنوان یک پدر داغدیده می خواهم بگویم چرا باید دکل نوری پارک حجاب مشهد که هرشب جمعیت بسیار زیادی برای استراحت و تفریح و فرار از قفس آپارتمان نشینی به آن می‌روند اتصالی برق داشته باشد؟
آیا نظارت و کنترل و احساس مسئولیتی درباره استاندارد سازی فضاهای تفریحی که محل استراحت مردم و خانواده ها است وجود دارد؟
چه کسی پاسخگوی مرگ امیر علی و مصیبتی که به من و همسرم وارد شد خواهد بود؟
نظرسنجی
چه حسی به آتش سوزی مهیب لس‌آنجلس دارید؟