برخي دانشمندان عقيده دارند که در زمان شکل گيري، زمين در معرض تشعشعات راديو اکتيو سياره اورانوس قرار گرفت. اين تشعشعات گفته شده، باعث تشکيل ايزوتوپ هايي شدند که هنوز نيز موجودند.
به گزارش آریا، به جز زمين، نشانه هاي طلا در شهاب سنگ ها و بر روي ماه که به احتمال زياد به آن زمان شکل گيري بر مي گردند، نيز وجود دارد.
مواد سنگين تر مانند طلا نسبت به مواد سبکتر، در نقطه عميق تري از زمين قرار دارند که به صورت مواد مذاب در درون زمين هستند.
به دليل وجود نيروي گريز از مرکز که توسط گردش زمين به دست مي آيد، مواد سبکتر به سمت سطح زمين حرکت مي کنند و به صورت مواد مذاب آتش فشاني از داخل زمين، سر برمي آورند.
سرد شدن مواد آلي زمين و فشار عظيمي که توسط اين فرآيند توليد مي شود، سبب تشکيل مواد صخره اي و کاني هاي زمين در کمترين زمان ممکن مي گردد.
طلا بر خلاف ديگر فلزات که با مواد کاني ديگر ترکيب شيميايي پيدا کردند، ماهيت شيميايي خود را حفظ کرد. البته در پاره اي مواقع طلا با تلوريوم، سلنيوم و نمک ترکيب پيدا کرد.
اگرچه طلا در بين کاني يافت مي شود. اما مي تواند در مس، سنگ چخماق و يا رسوبات کوارتز نيز آن را يافت. طلا معمولا با ديگر فلزات ترکيب مي شود. اين فلزات شامل، نقره، مس، پلاتين، آهن، سرب و گهگاه با جيوه و بيسموت است. البته اين ترکيبات شيميايي نيستند.
روش استخراج طلا چه زماني که به صورت کوه طلا از آن ياد و چه هنگامي که با نوع معدني آن که غالبا در رگه هاي کاني کوارتز يافت مي شود و وقتي که در مواد رسوبي به صورت ته نشين شده وجود دارد، متفاوت است.
در زمان رسوبي، طلا را مي توا ن در رگه ها، پوسته ها يا ذرات خاک که با فرسايش به دست مي آيد، جستجو کرد. دو دانشمند آلماني به نام هاي ربنو و رائو اخيرا يک نظريه جديدي در رابطه با اساس پيدايش طلا به دست آوردند. آنها توسط انجام آزمايشات کنترل شده به اين نظريه رسيدند.
اين دو دانشمند، تصديق کردند که معمولا طلا به سهولت قابل حل نيست، و در برخي مواد که داراي دماي بالايي هستند، حل مي شوند. اين دما در حدود 480 تا 500 درجه سانتي گراد متغير است. طلاي حل شده از ناحيه سردتر به ناحيه گرم تر منتقل مي شود.
اين آزمايش ثابت کرد که ماده حلال مورد قبول يودوکلوراميک اسيد همراه با عامل ترکيب شده با اکسيژن مانند خود اکسيژن است. در دماي پايين، طلا با يوداين کلورين ترکيب مي شود.
در اين مرحله ترکيب به تدريج مجددا شکسته مي شود و طلا آزاد مي گردد. مولوکول هاي طلا مي توانند خود را به بلورهاي فلزي ارزشمند که به صورت کريستال هستند، برسانند و در اين کريستال ها زياد شوند.
به نظر مي رسد که مواد محلول با دماي بالا نقش مهمي را در طبيعت ايفا مي کند. در دماي مناسب، طلا حل مي شود و به منطقه گرمتر به منظور کريستال شدن حرکت مي کند. اين آزمايشات نشان داد که مي توان خواستگاه اصلي اين فلز در قسمت هاي مختلف جهان را حدس زد.
