دانشمندان معتقدند وجود نوعی مولکول در کرمهای انگلی توضیح میدهد چرا عفونتهای کرمی مجموعهای از بیماریهای خودایمنی از جمله اسلکروز چندگانه، آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و لوپوس را درمان میکنند.
به گزارش ایسنا، دانشمندان دانشگاه موناش استرالیا با موفقیت پپتیدهای متعلق به کرمهای انگلی را یافتهاند که واکنش ایمنی بدن را سرکوب میکنند. محققان معتقدند این موضوع راه را برای طراحی دارویی حاوی پپتید هموار میکند که علائم بیماریهای خودایمنی را تسکین میبخشد.
بیماریهای خودایمنی زمانی رخ میدهند که سیستم ایمنی بدن واکنشی غیرنرمال به سلولها، بافتها یا حتی تمامی اندامها دارد و این امر منجر به بروز التهاب و آسیب میشود. بسیاری از مردم معتقدند بین ظهور بیماری خودایمنی و تمیزبودن فزاینده در کشورهای غربی ارتباط وجود دارد زیرا سیستم ایمنی در این جوامع دیگر در معرض طیف گستردهای از عفونتهایی که نسلهای پیشین با آنها برخورد داشتند، قرار ندارند.
تحقیق جدید میتواند جایگزین کرمدرمانی شود که در آن افراد به صورت تعمدی خود را با کرمهای انگلی آلوده میکنند تا بیماری خودایمنیشان بهبود یابد. تصور میشود کرمها دارای اثری تسکیندهنده روی سیستم ایمنی فرد میزبان هستند.
تیم تحقیقاتی به دنبال یافتن اجزای فعال مسئول اثرات تسکیندهنده کرمهای انگلی بود و با خلق کتابخانه cDNA از غدد ترشی کرم انگلی قلابدار Ancylostoma caninium، آنها پپتیدی موسوم به AcK1 را شناسایی کردند که با مسدودکردن یک کانال پتاسیم (Kv1.3)، سیستم ایمنی را تعدیل میکند.
محققان دریافتند AcK1 تا حد زیادی به پپتید ShK شباهت دارد که متعلق به یک شقایق دریایی است؛ پپتید این موجود آبزی بیماریهای خودایمنی را سرکوب کرده و هماکنون برای درمان اسکلروز چندگانه تحت آزمایشهای بالینی است. گام بعدی طراحی دارویی به شکل یک قرص با استفاده از پپتید کرم مزبور است تا سیستم ایمنی را در افراد مبتلا به بیماری خودایمنی تعدیل کند.
جزئیات این مطالعه در FASEB Journal منتشر شد.