آمار و ارقام، مهمترين ابزار ارزيابي عملکرد گذشته و مقايسه با حال و همچنين برنامه ريزي براي آينده است. نبود آمار دقيق يکي از معضلات جدي سازمان‌ها و نهادهاي مختلف است؛ در نظام سلامت نيز آمارها اهميتي دو چندان مي‌يابند.
به گزارش ايرنا،در برخي موارد مربوط به نظام سلامت، هنوز مطالعات دقيقي براي احصاء آمار انجام نشده، بطور مثال اينکه گاهي خبرنگاران در يک گزارش خبري خود مي‌خواهند بدانند چند درصد مبتلايان به يک بيماري رواني، کودکان هستند، اين آمار معلوم نيست يا شايد مسئولان مربوطه اطلاعي ندارند.
در اين بين اما بويژه در سال‌هاي اخير، وزارت بهداشت اقدام به اجراي طرح‌هاي ميداني و پيمايشي براي احصاي آمار انواع بيماري‌ها و مشکلات سلامت جامعه کرده است.
جالب است که با وجود اينکه برخي آمارها در وزارت بهداشت احصا شده، اما مسئولان ذيربط از بيان آنها خودداري مي‌کنند.
به طور مثال مطالعاتي در زمينه درآمد و سوءتغذيه سالمندان کشور انجام شده، اما مسئولان حاضر نيستند اعلام کنند که چند درصد سالمندان سوءتغذيه دارند يا چند درصد آنان هيچ درآمدي ندارند.
آمار سوءتغذيه کودکان بويژه در مناطق محروم نيز پنهان مانده و يکي از مسئولان در اين زمينه گفته بود که بيان اين مسايل دردسر آفرين است.
پنهان کاري در بيان آمار البته پيش از اين نيز در نظام سلامت وجود داشته، بطور مثال چند سال پيش مسئولان بهداشتي تا مدتي از بيان آمار مبتلايان به وبا در کشور خودداري مي‌کردند، تا اينکه به طور ناگهاني اين بيماري تبديل به يک اپيدمي گسترده شد.
برخي افراد نيز معتقدند که وزارت بهداشت، آمار دقيقي از بيماري‌هايي که ارقام رسمي آنها را اعلام مي‌کند، ندارد.
بطور مثال وزارت بهداشت آمار مبتلايان به ايدز را بيش از 27 هزار نفر اعلام مي‌کند، درحاليکه منابع ديگر آن را حدود يکصد هزار نفر مي‌دانند.
پنهان ماندن آماري مانند آمار سوءتغذيه کودکان يا سالمندان که بطور مستقيم به سلامت عده زيادي از مردم ارتباط دارد، موجب مي شود اين آمارها از دسترس همه اقشار حتي خبرنگاران که پل ارتباطي مردم و مسئولان محسوب مي‌شوند نيز پنهان بماند و خبرنگاران نتوانند پيگيري‌هاي لازم را براي رفع اين مشکل انجام دهند.
