هرچند کمبود بارش در سال آبی گذشته، موجب شد یکی از خشکترین تابستانهای اقلیم کشورمان رقم خورده و هُرم نفسهای بحران خشکسالی برای بسیاریمان دلهره آفرینی کند، کارکرد مسئولان نشان داد از این موج نگرانی، هیچ سهمی به ایشان نرسیده و حتی وعده شدت گرفتن بحران آب در سالهای پیش روی هم نتوانسته آرامششان را برهم بزند.
به گزارش «تابناک»، هنگامی که رئیس جمهور در آخرین نشست خبری خود با اصحاب رسانه، تداوم تزریق بودجه برای مصوبات استانی را در گرو شروطی چون اتمام تا پایان سال یا پایان یافتن در طول عمر دولت یازدهم خواند، هرچند به نظر میرسید نظمی خوب و شایسته بر امور حاکم شده و همه چیز قرار است به قاعده پیش برود، کسی هم گمان نمیکرد، استثناها در این نظم سازمانی نادیده گرفته شده یا اهمیتشان مغفول ماند.
شاید اگر آن روز به سراغ برخی پیمانکاران، متخصصان و کارگران شاغل در پروژههای مهار آبهای مرزی کشور میرفتیم، سادهتر میتوانستیم درباره دیده شدن یا نادیده گرفتن برخی پروژههای مهم در فهرست اولویتهای مسئولان قضاوت کنیم، به ویژه به این دلیل که میبینیم بیشتر این پروژهها در نبود بودجه به تعطیلی کشانده شده و خون به دل بسیاری کردهاند.
مدیرعامل یکی از این پروژهها در گفتوگو با «تابناک» میگوید: با توجه به آنکه چند سالی است، مهار رودخانههای مرزی و روان آبهایی که از کشور خارج میشوند، در دستور کار مسئولان قرار گرفته، چند سالی است پروژههایی در این راستا در دستور کار قرار گرفته و اجرای آنها هم آغاز شده، ولی مدتی است که نبود بودجه آنچنان مشکلاتی پیش پای این پروژهها گذارده که اغلبشان به تعطیلی رسیدهاند.
وی با تأکید بر اینکه حتی بحران آب هم نتوانسته به تزریق بودجه به این پروژهها و ازسرگیری فعالیت و تسریع در اتمام این پروژههای مهم منجر شود، میافزاید: البته دولت مدتهاست وعده تأمین اعتبار این پروژهها را داده، ولی در عمل این اتفاق رخ نداده و همین خلف وعدهها ما را به مشکلات بیشتری دچار کرده است، زیرا پس از مدتها توقف پروژه و کنار آمدن با مشکلات فراوان، در حالی که هنوز معوقاتمان را نگرفتهایم، بار دیگر کارگاه را به امید رسیدن بودجه دائر کردهایم؛ اما هنوز خبری از رسیدن بودجه نشده است!
وی در ادامه به هم ریختگی تزریق بودجه به این پروژهها را از اتفاقات رخ داده در اواخر عمر دولت گذشته دانسته و میگوید: تنها تفاوت اواخر عمر دولت گذشته با حالا این بود که آنها به کمبود بودجه اذعان داشتند و حساب ما را یکسره کردند؛ اما در دولت کنونی، هر روز وعده میدهند بودجه مصوب تا هفته آینده واریز خواهد شد، ولی این وعدهها ماههاست تکرار میشود و جز افزودن بر بدهی ما به پرسنل و از دست رفتن اعتبارمان، هیچ سودی عاید ما و این پروژهها نکرده است.
این مدیرعامل که دوست ندارد، نامی از وی برده شود، میافزاید: همه این بدقولیها در حالی رخ میدهد که آقای نوبخت و مسئولان عالی رتبه دیگر در گفتوگویهای متعدد خود با رسانهها، از تزریق بودجه این دست پروژهها سخن میگویند تا برخی پیمانکاران جزء و پرسنل پروژهها با این تصور که ما بودجههای تزریق شده را به جای بدهیهای معوق برداشته و به کارگاه تزریق نمیکنیم، اعتمادشان را از دست داده و گاه مجبور شویم در مراجع قضایی پاسخگو ایشان باشیم، حال آنکه خدا میداند از وارد آمدن آسیبهای اینچنینی به شرکتهای معتبر در این عرصه که سالها سابقه فعالیت درخشان در زمینه سدسازی دارند، هیچ کسی سود نخواهد برد.
وی در ادامه با اشاره به آغاز فصل سرما میگوید: با اینکه تا همین جای کار هم بسیار از برنامه عقبیم و این دیرکرد، ریشه در تزریق نشدن بودجه این پروژهها دارد، عجیب است که میشنویم اعتبار مورد نیاز برای این طرحهای مهم از صندوق توسعه ملی برداشت شده، ولی به دست پیمانکار نمیرسد؛ این در حالی است که فصل سرما به زودی آغاز خواهد شد و ویژگیهای جغرافیایی محل این پروژههای مرزی، اغلب مانع از تداوم فعالیت شده و به اجبار تعطیلاتی ناخواسته پیش روی کارگاههای اینچنینی است؛ یعنی اگر تزریق بودجه به زودی صورت نگیرد، میتوان گفت یکی دو ماه آینده هیچ بودجهای نخواهد توانست ازسرگیری کار را موجب شده و پروژه را پیش ببرد، مگر آنکه منتظر تغییر فصل شویم.
همه این رخدادها در حالی است که از جمله اهداف راهاندازی کارگاه ساخت این سدها، تأمین آب شرب مردم در درجه نخست و بعد هدایت مازاد آب به بخش کشاورزی است که در هر دو صورت، جلوگیری از خروج روان آبهای کشورمان را رقم خواهد زد و به نوعی از جمله طرحهای استراتژیک و ملی به شمار میآید؛ اما اشکال آنجا بروز میکند که از یک سو میبینیم بدهیهای دولت گذشته بر دوش دولت فعلی گذاشته شده و از سوی دیگر، میشنویم که شاید پایان کار این پروژهها به عمر دولت کنونی قد ندهد!
اینجاست که میتوان نتیجه گرفت یا دولتمردان آنچنان که باید در اجرای وعدههای خود مصمم نیستند که از دست رفتن زمان در پیشبرد این پروژهها نگرانشان نمیکند یا دریافت که اصولا پایان یافتن امثال این پروژهها در اولویت کاری مسئولان اجرایی کشور قرار ندارد که هر دو گزاره به یک نتیجه ختم میشوند: بحران آب آنقدر که مردم را نگران کرده، مسئولان را نترسانده است!