به گزارش خبرآنلاین؛ محمدرضا داورزني رئيس فدراسيون واليبال خوشحالترين
فرد بود. بعد از دومين برد تيم ملي از آمريكا؛ آن هم جلوي چشم سياسيون. او به
احتمال زياد به خاطر آبروداري مليپوشان در پوست خودش نميگنجيد. وقتي بعد از بازي
حجت الاسلام ابوترابيفرد نايب رئيس مجلس، نهاونديان رئيس دفتر رئيسجمهور و
محمود گودرزي وزير ورزش براي تبريك و خسته نباشيد به رختكن تيم ملي رفتند، به
يكباره غافلگير شدند؛ با گلايه سعيد معروف كاپيتان تيم ملي واليبال به سياسيون،
وقتي گفته بود: «من ميدانم شما الان حاضريد، اميدوارم دوباره نرويد تا سال ديگر.»
رئيس فدراسيون واليبال معتقد است كاپيتان تيم ملي حالا نبايد گلايه را مطرح ميكرد:
«سعيد نبايد حالا مطرح ميكرد. البته منظور او بيشتر به مجلس بود، چرا كه سال قبل
نايب رئيس مجلس بعد از درخشش تيم به رختكن آمد و قولهايي داد و رفت اما اتفاقي
نيفتاد. با اين حال من توقع نداشتم سعيد تند صحبت كند، چرا كه معتقدم بايد مطالبات
را محترمانه گفت.»
به گفته داورزني دولت به قولهايش عمل كرده است:
«دولت تا به حال به وعدههايش عمل كرده است. وزير هم هر چه قول داده، مسكوت نمانده
است. به هر حال همه ما ميدانيم دولت چه وضعيتي دارد. اين كار نه تنها جايگاه
تيم و واليبال را پايين ميآورد كه مسئولاني كه تا به حال زحمت كشيدهاند را هم
دلسرد ميكند. ما ميخواهيم مشكلات را برطرف كنيم.» او ميداند كه گلايه پاسور تيم
ملي از دولت به بدقولي بابت وعده حواله خودرو با ششمي تيم ملي در قهرماني جهان
برميگردد اما ميگويد: «ما براي گرفتن حواله خودرو مشكلي نداشتيم. فقط حوالهاي
كه ميدادند ارزشي نداشت، چرا كه بايد توجه به واليبال در حد و اندازه پيشرفتش
باشد. ما حوالهها را نخواستيم تا تبديل به احسن شود. دولت كمك كرده است و هفته
پيش مصوب شد پاداش نقدي به بچهها داده شود. شك نكنيد با صعود تيم به دور نهايي از
خجالت تيم درميآييم. فعلاً سكوت كردهايم تا بچهها اين مرحله را طي كنند.»
داورزني البته دفاع تمامقدي از كاپيتانش ميكند:
«انتظار بچهها همين توجه بود، وگرنه سعيد خوب ميداند كه شادي دل مردم ارزش دارد
اما بچهها توقع دارند كه نمايندگان مجلس و دولت هم به آنها توجه كنند تا تيم
آرامش داشته باشد، آن هم حالا كه فضاي عمومي كشور واليبالي است و همه جا حرف از
واليبال است و مردم احساس خوبي دارند. رسانهها هم نبايد جوري گلايه سعيد را
انعكاس دهند كه مردم تصور كنند واليباليستها پولكي هستند. نبايد بنويسند بچهها
دنبال پول و جايزه هستند.» با اينكه شايد دل رئيس گواهي ميدهد تيم ملي واليبال
از پس لهستان هم برميآيد اما به سختي كار هم اعتراف ميكند: «اگر نظرسنجي سايت
فدراسيون جهاني را درباره دو تيم صعودكننده به دور نهايي از گروه B را ديده باشيد،
شانس ايران و آمريكا 82 درصد است و شانس لهستان 12 درصد. شانس آمريكا و لهستان هم
8 درصد، در حالي كه لهستان امسال هدفش قهرماني ليگ جهاني است. اين آمار هم روان
لهستان را به هم ميريزد. آنها كار سختي دارند و اگر 6 امتياز دو بازي با ايران را
نگيرند، تمام و خداحافظ. همين مسئله كار بچهها را سخت ميكند.»
لهستان بعد از بازي با ايران به آمريكا ميرود تا در هفته بعد با تيم صدرنشين بازي كند. بازي سختي انتظار آنها را ميكشد. داورزني هم تأييد ميكند: «اگر تيم آنتيگا در تهران امتياز نگيرد، كار خيلي سختي در آمريكا دارد. به طور حتم آمريكا 4، 5 امتيازي در خانهاش از لهستان ميگيرد. پس لهستان چارهاي جز به آب و آتش زدن در تهران ندارد. دو بازي در تهران براي لهستانيها حكم مرگ و زندگي را دارد.» او معتقد است مليپوشان نبايد اين بازي را ساده بگيرند: «بازيكنان ما نبايد فكر كنند با برد آمريكا صعودشان به دور نهايي قطعي است. آنها فراموش نكنند لهستان در تهران انتحاري بازي ميكند. درست است كه ريسك است و خطرناك اما شايد جواب بدهد. بنابراين تيم ما هم براي پيروزي بايد بازي كند و بس.»