بیشتر ما در جمعی با چند نفر همنامیم. در اتوبوس اگر کسی اسم همراهش را صدا کند ما به اشتباه برمی‌‌گردیم، در مترو یا درمحل کار وقتی کارمندان همدیگر را به اسم کوچک صدا می‌زنند فکر می‌کنیم با ما هستند.
به گزارش جام جم، در جمع فامیل نیز این ماجرا تکرار می شود و چون بیشتر خانواده ها اسم های مشابه برای کودکان انتخاب می کنند به مرور زمان چند هم اسم پیدا می شود که برای تفکیک کردن آنها از هم باید یک ویژگی به آنها داد؛ مثل نام پدر یا مادر یا ترتیب سال تولد مثل مریم یک یا مریم کوچکه و بزرگه.
ریشه این ماجرا در سلیقه ایرانی ها برای نامگذاری است. ایرانی ها معمولا حول و حوش نام هایی خاص می چرخند و حتی اگر در خانواده این نام چند بار تکرار شده باشد باز انتخابش می کنند. این تمایل به تکرار اسامی را در پایگاه اینترنتی سازمان ثبت احوال کشور بخوبی می توان دید.
14 سال به عقب می رویم و می رسیم به سال 80. در این سال فاطمه، زهرا مریم، زینب و معصومه پرتکرارترین اسامی دخترانه بود و علی، محمد، امیرحسین مهدی و علیرضا پنج اسم پرطرفدار.
جالب این که یک سال بعد پنج اسم پرطرفدار دخترانه باز هم به ترتیب سال 80 تکرار شد و نوزادان متولد شده در این سال بیشتر با اسامی فاطمه، زهرا، مریم زینب و معصومه نامگذاری شدند. اما سال 81، اسامی پرطرفدار پسرانه کمی در جدول جابه جا شد و علی، امیرحسین، مهدی، محمد و علیرضا بارها در شناسنامه نوزادان ثبت شد.
سال 82 باز هم فاطمه، زهرا و مریم جزو سه انتخاب اول خانواده ها بود و امیرحسین، علی و مهدی باز هم اسامی پرطرفدار. سال 83 نیز بار دیگر فاطمه زهرا، مریم، امیرحسین، مهدی و علی ثبت شدند.
اما سال 84 در جمع نام های پرطرفدار دخترانه یک اسم تازه جا باز کرد و جای مریم را گرفت ؛ مبینا. به این ترتیب، فاطمه، زهرا و مبینا در رتبه اول تا سوم قرار گرفتند. در این سال برای نام های پسرانه نیز همین اتفاق رخ داد و بعد از اسامی امیرحسین و مهدی، ابوالفضل در رتبه سوم نشست.
سال 85 نیز برای اسامی دخترانه وضع شبیه سال قبل پیش رفت و در مورد نوزادان پسر، بیشتر آنها برخلاف سال 84 ابوالفضل نام گرفتند، نه امیرحسین.
سال 86 نیز بیشتر نوزادان دختر و پسر شبیه متولدان سال قبل نامگذاری شدند که البته این وضع در سال 87 اندکی تغییر کرد و نام زینب برای دخترها و امیرمحمد برای پسرها در کنار فاطمه، زهرا، ابوالفضل و امیرحسین قرار گرفت.
اما تغییر عمده در نامگذاری دختران تازه متولد شده را می توان در سال 88 دید که نام ستایش یکباره در حالتی انفجاری مورد استقبال خانواده ها قرار گرفت و بعد از فاطمه و زهرا در رتبه سوم اسامی پرطرفدار دخترانه قرار گرفت. همان زمان گفته شد سریال تلویزیونی «ستایش» عامل این نامگذاری ها بوده است. در این سال سه نام پرطرفدار پسرانه نیز اندکی تغییر کرد و امیرعلی بعد از ابوالفضل و امیرحسین در رتبه سوم ایستاد . حتی سال 89 امیرعلی گوی سبقت را از ابوالفضل ربود و در رتبه نخست نشست؛ در حالی که برای دخترها همچنان فاطمه، زهرا و ستایش در صدر گزینش ها بود.
سال 90 نیز به همین شکل گذشت تا این که سال 91 باز تغییر ذائقه ای رخ داد و بسیاری از خانواده ها ترجیح دادند برای نوزادان دخترشان نام نازنین زهرا را انتخاب کنند که بعد از فاطمه و زهرا انتخاب سوم بود.
سال 92 نیز این ترتیب برای اسم های دخترانه حفظ شد و بیشتر نوزادان پسر همچنان با اسامی امیرعلی، امیرحسین و ابوالفضل نامگذاری شدند.
با این که در سال های اخیر بسیاری از خانواده ها به سمت نام های ایرانی یا اسامی غیرایرانی کم تکرار متمایل شده اند، اما کشوری که به موضوع نگاه کنیم ذائقه ها هنوز روی خطی مشخص حرکت می کند.
از سال 80 تا 92، تعدادی از خانواده ها به اسامی حدیثه، اسما، مهلا، یگانه، آرش آرمان، شیدا، بیتا، شقایق، صبا، شیوا، پویا، سهیل، الناز، یلدا، هلیا، آرین، ماهان، کیمیا، درسا، پرهام، نگار، پریا، امیرحافظ، آیلین، سوگند، محمدیاسین، عرشیا و ... تمایل نشان داده اند (این نام ها جزو 50 اسم پرطرفدار ایرانیان است)، ولی با این حال در این 12 سال و حتی این روزها باز هم اسامی مذهبی گوی سبقت را در نامگذاری ها از بقیه نام ها ربوده اند.
باید نگاهی به خانواده هایی که ازدواج می کنند انداخت.چون در شرایط موجود آمار ازدواج پایین و زادو ولد هم محدود انهم به خانواده هایی محدود که بیشتر زمینه مذهبی دارندمتکی شده است. اگر زمینه ازدواج فراهم شود و فرزند آوری گسترش یابد حتما نامگذاری هم از این دایره محدود خارج خواهد شد. 
همون چینی ها از من و تو جلوترن ، دست بردار از خاله زنک بازی برادر من هر کی هر جور راحته بذار زندگی کنه این کار خودت یه نوع افراطه 