هرچند حضور فانی در نشست امروز هیات دولت حکایت از اصرار وی بر انجام تعهداتش و مهیا بودن برای حضور در جلسه استیضاح داشت، اما به ناگهان ورق به گونه ای برگشت که چاره ای نخواهیم داشت جز اتکا به اخبار سیاسی منتشر شده در روزهای گذشته.
به گزارش «تابناک»، در حالی که اخبار روز گذشته حکایت از کناره گیری سه تن از وزرای کابینه دولت داشت و سکوت دو وزارت خانه به نوعی بر این اخبار مهر تایید میزد، وزارت آموزش و پرورش خبر خداحافظی فانی را تکذیب میکرد تا این گونه به نظر برسد که برخلاف وزرای «فرهنگ و ارشاد اسلامی» و «ورزش و جوانان»، بحث بر سر رفتن یا ماندن فانی، هنوز به نتیجه نرسیده است.
گمانی که حضور این وزیر در غیاب جنتی و گودرزی در نشست امروز هیات دولت، تاییدش میکرد، به ویژه آنکه فانی از آمادگی خود برای حضور در مجلس در روز تعیین شده برای استیضاح خود سخن گفته بود و همگان انتظار داشتند نخستین استیضاح وزیران دولت یازدهم در مجلس دهم را در ابتدای آبان ماه شاهد باشند.
اتفاقی که دیگر رخ نخواهد داد چراکه پس از نشست هیات دولت، نامه ای غیرمنتظره از وزیر آموزش و پرورش منتشر شد که در آن، فانی با استناد به سخنان امروز رئیس جمهور در خصوص ضرورت ترمیم کابینه، نوشت:
حجت الاسلام والمسلمين جناب آقاي دكتر حسن روحاني
رئيس جمهور محترم؛
با سلام و تحيات :
پس از اطلاع از نظر جناب عالي درخصوص ضرورت ترميم كابينه كه در جلسه روز چهارشنبه 28 مهرماه 95 هيأت محترم دولت ابراز فرموديد؛ علي رغم آمادگي كامل براي حضور در جلسه استيضاح و ارائه گزارش عملكرد سه ساله وزارت آموزش و پرورش در دولت تدبير و اميد و پاسخ به سؤالات نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي، بدين وسيله آمادگي خود را براي عمل به هرگونه تصميم حضرت عالي درخصوص ادامه كار خويش نيز اعلام مي نمايم. والامراليكم
«رب ادخلني مدخل صدق واخرجني مخرج صدق واجعل لي من لدنك سلطانا نصيرا»
این نامه را از چند منظر میتوان مورد توجه قرار داد؛ نخست آنکه به نوعی تغییرات صورت گرفته در هیات دولت و خداحافظی دو وزیر دیگر با کابینه را در راستای تصمیم رئیس جمهور برای ترمیم کابینه خوانده بود، بعد آنکه بار دیگر بر آمادگی وزیر برای حضور در مجلس و دفاع از عملکرد خود در برابر نمایندگانِ خواستار عزل وی تاکید کرده بود و دست آخر آنکه خود را تسلیم رئیس جمهور خوانده بود.
رویکردی که حکایت از تلاش این وزیر برای دوری جستن از هرگونه حاشیه و پرهیز شدید وی از حاشیه سازی داشت و نشان میداد فانی شباهتی با آن دسته از وزرا که پس از عزل شدن، نقد رئیس جمهور و تصمیم وی را در دستور کار قرار میدهند و از دست های پشت پرده در جدایی خود از هیات دولت سخن به میان میآورند نیست و شباهتی با برخی وزرا که چسبیده صندلی خود هستند هم ندارد.
حاشیه هایی که بارها در دولت های قبل تر رخ داده و به ملتهب کردن فضا منجر شده و به باور برخی، طبیعیست، چراکه یکی از راه های حفظ وزرا در کانون توجهات پس از جداشدنشان از هیات دولت، تاکید بر کارآمدی خود و ممانعت دست های پنهان در انجام ماموریت های محوله است. رویکردی که برخی از وزرا در دوران حضور خود در مسند وزارت نیز به کار میگیرند و تلاش میکنند با دست یازدیدن به آن، افکار عمومی را بیشتر از آنچه متوجه عملکرد مجموعه شان است، معطوف به خود نمایند.
وزیرانی که از هر تلاشی برای مطرح کردن خود دریغ نمیورزند، ابایی از تبدیل عرصه انجام مسئولیت به عرصه تبلیغات برای خود ندارند و چه بسا آرزو میکنند رفتنشان از هیات دولت به شیوه برکناری باشد، تا بلکه به کمک آن، بیشتر در کانون توجهات قرار گرفته و اهداف سیاسی خود را پی بگیرند.
این در حالی است که میبینیم به باور بسیاری از معلمان و فرهنگیان، فانی در دوران سه ساله حضور خود در راس هرم مدیریتی وزارت آموزش و پرورش توانسته اقدامات موثری مانند افزایش حقوق معلمان یا استخدام معلمان جدید برای رفع کمبودها را به به ثمر برساند و همواره با پرهیز از فعالیت های سیاسی، تمام توجه خود و مجموعه تحت امرش را متوجه مسائل آموزش و پرورش کشور نماید.
رویکردی که نه ظاهرا مورد توجه نمایندگان مجلس قرار گرفته و نه دولت مردان، آنقدر که بی آنکه فانی استعفا داده باشد یا در نامه اش اشاره ای به این موضوع داشته باشد، ساعتی از انتشار نامه وی نگذشته خبر رسید با استعفای وی موافقت شده و جایگزین وی (جایگزین موقت، یا همان سرپرست) نیز مشخص شده است.
نمونه ای نادر از پذیرش استعفا که بیشتر برکناری است تا هرچیز دیگری. آن هم در حالی که فراکسیون سیاسی حامی دولت در مجلس از او خواسته بودند استعفا دهد. درخواستی بسیار عجیب که از جانب وزیر اجابت نشد اما آنقدر برای رئیس جمهور خوشایند جلوه کرد که بی وصول چنین درخواستی، با استعفای نانوشته فانی موافقت نماید!
اتفاقی که ابهامات آن زمانی افزون میشود که بیاندیشیم آیا تغییر وزیری که تقریبا جز حقوق معلمان و کارمندان بودجه ای در اختیار ندارد، ترمیم کابینه به حساب میآید یا جایگزینی وزرایی که نبض بسیاری از امور مرتبط با وعده های اساسی دولت یازدهم در دستشان است و به زعم بسیاری منتقدان، کارنامه قابل دفاعی ندارند؟!