اندیشکده آمریکایی نوشت: تغییر شیوه رزمی نیروهای مسلح ایران به طور اساسی محاسبات راهبردی و توازن قوا در منطقه را تغییر می‌دهد و این امر پدیده‌ای گذرا نیست.
اندیشکده «امریکن اینتر پرایز» در تحلیلی پیرامون آخرین تحولات سوریه و مواضع ایران نوشت: دامنه عملیات رزمی ایران در سوریه نشان می‌دهد که این کشور بازیگر مسلط منطقه باقی خواهد ماند و این صرف نظر از هرگونه تغییر رسمی در مواضع روسیه نسبت به حضور ایران در فعل و انفعال‌های سوریه است.
به نوشته این اندیشکده، روسیه اجرای عملیات زمینی در سوریه را به ایران واگذار کرده و خواهان جایگزین شدن نیروهای خود با نیروهای ایرانی نیست.
بر این اساس، نقطه بسیار مهم این مسئله این است که برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی سران این کشور تصمیم گرفته‌اند به توسعه نیروهای متعارف خود که می‌تواند چالشی علیه دیگر ارتش های کلاسیک منطقه باشد،تمرکز نمایند. این توازن قوا در منطقه ممکن است برای همیشه با این تصمیم تغییر یابد.
این اندیشکده می‌نویسد: ایران در حال تغییر نیروی نظامی خود به نیرویی که قادر باشد عملیات به ظاهر متعارفی را صدها مایل دور از مرزهای خود انجام دهد، است.
بر اساس این گزارش، این قابلیت که تنها تعداد انگشت شماری از کشورهای جهان آن‌را دارند، به طور اساسی محاسبات راهبردی و توازن قوا در منطقه را تغییر می‌دهد و پدیده‌ای گذرا نیست.
رهبران نظامی ایران نیروهای خود را از بین سپاه پاسداران، ارتش و بسیج با هم جایگزین کرده و به سوریه اعزام می‌کنند تا هرکدام سهمی را در این نوع عملیات و رزم داشته باشند. ایران توسعه یک نیروی مسلح متعارف با قابلیت اعمال قدرت موثر بازدارندگی را در نظر دارد.
در ادامه این مطلب آمده است: برنامه ریزان نظامی ایران هزاران نیروی خود از واحدهای مختلف نظامی را در یک عملیات 15 ماهه برای برای تحقق باز پس‌گیری شهر حلب در دسامبر 2016 و با حمایت نیروهای طرفدار «بشار اسد» رییس جمهور سوریه در این این کشور مستقر کردند. آن‌ها برای اولین بار بعد از خاتمه جنگ ایران_عراق نیروهایی که به طور سنتی متمرکز بر امور دفاعی بودند را به یک نیروی برون مرزی قادر به اجرای عملیات پایدار نظامی در خارج از کشور همسو کردند.
این اندیشکده نوشت: تداوم نبرد ترکیبی ایران در سوریه ظرفیت این کشور در اعمال قدرت در منطقه را تقویت می‌کند. روش‌ها و تاکتیک‌هایی که نیروهای مسلح ایران در سوریه توسعه داده‌اند تلاش‌های این کشور برای استقرار نیرویی مشابه با نیروهای نبرد نیابتی را در عرصه‌های دیگر تسهیل می‌نماید. تقویت نفوذ ایران در سوریه این کشور را قادر می‌سازد قابلیت‌های نبرد نیابتی خود را توسعه و گسترش داده و از آن‌ها علیه منافع آمریکا و متحدانش استفاده کند.
در انتهای این مطلب آمده است: این تحولات پیامی دال بر تغییر راهبردی بزرگ در رهبری نظامی ایران به سوی ایجاد نیرویی با مواضع هجومی‌تر در منطقه است. ایران متوجه شده که اتکا بر رزم نامتقارن برای پس زدن آمریکا یا اسرائیل کافی نیست. ارتش ایران در حال غلبه بر موانع سازمانی موجود برای رفع پاسخگویی به این نیازهای جدید است.
