نامزد انتخابات ریاست جمهوری در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مهر گفت:
مهمترین برنامه من ایجاد اشتغال در این دوره است و همه برنامه ها و تلاش
های «دولت مردم» به این امر معطوف خواهد بود.
به گزارش مهر، محمدباقر قالیباف از
نامزدان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، از
برنامه های «دولت مردم» پس از پیروزی در انتخابات سخن گفت. آنچه در ادامه
می‌خوانید گفتگوی اختصاصی خبرنگار مهر با محمد باقر قالیباف است که از
منظرتان می‌گذرد:
با سلام جناب آقای دکتر شما در بیانیه حضور
خودتان در هنگام ثبت نام در وزارت کشور از برنامه اقتصادی سخن گفتید و به
عنوان یکی از تعهدات مهم از ایجاد ۵ میلیون شغل سخن گفتید با توجه به عنوان
سال و مهمترین ضرورت فعلی جامعه کشور یعنی خروج از رکود و ایجاد اشتغال
لطفا بیشتر در باره این بخش از برنامه اقتصادی تان توضیح دهید؟
سلام
علیکم. این موضوع بخشی از برنامه کلی تحت عنوان برنامه دولت مردم است که
با توجه به شرایط موجود برای برون رفت از بحران های اقتصادی، اجتماعی و
زیست محیطی با مشورت کارشناسان و مدیران باتجربه تهیه شده است. در بخش
اقتصادی که مهمترین بخش است ما معتقدیم یک انقلاب اقتصادی برای رسیدن به
جهش اقتصادی کشور نیاز است. الان ما در مرحله رکود اقتصادی قرار داریم و
قاعدتا برای خروج از این رکود نیاز به یک برنامه ریزی دقیق داریم دولت فعلی
چندین بار با طرح بسته ضد رکود جشن عبور از رکود گرفته است اما حقیقت آن
است که ما همچنان در مرحله رکود قرار داریم و راه حل آن افزایش قدرت خرید
مردم برای تحریک بازار است تا بازار داخلی رونق بگیرد. در طرح تحرک اقتصادی
دولت مردم بطور دقیق شیوه این افزایش قدرت خرید همراه با منابع آن و
راهکارهای کنترل تورم مدنظر قرار گرفته است. در ادامه نوآوری در تولید و
حمایت از کشاورزی نیز از جمله برنامه های اقتصادی دیگر دولت مردم است از یک
طرف افزایش بهره وری و تغییر شیوه های سنتی و استفاده از نوآوری ها در این
زمینه تحولی صورت خواهد گرفت و از طرف دیگر با برنامه ویژه حمایت از
روستاییان تولید و اشتغال روستایی را رونق خواهیم داد. برنامه سوم مردمی
سازی نظام اقتصادی است این واقعیتی انکارناپذیر است که برای برون رفت از
این بحران اقتصادی باید مدل اداره بانک ها و اعطاء اعتبارات به نفع مردم
تغییر کند و نظام مالیاتی نیز به نفع 96 درصد مردم اصلاح شود و قاعدتا این
هر دو میسر نمی شود جز با اجرای دقیق و همه جانبه دولت الکترونیک دولتی که
اعمال تصمیماتش در یک اتاق شیشه ای و بصورت هوشمند صورت می گیرد و همه بانک
های اطلاعاتی اش در مسیر تحقق انقلاب اقتصادی به هم متصل و یکپارچه هستند.
اما
مهمترین برنامه من ایجاد اشتغال در این دوره است و همه برنامه ها و تلاش
های دولت مردم به این امر معطوف خواهد بود. و در انتها هم این فعالیت ها
باید به برنامه جهاد رفع بیکاری منجر شود و تعهد من در این بخش ایجاد 5
میلیون شغل در یک دوره چهار ساله است.
آقای دکتر عده ای به برخی
از وعده های شما ایراد گرفتند که برخی از این وعده ها مثل همین وعده 5
میلیون شغل به راحتی قابل تحقق نیست و به شرایط و لوازمی احتیاج دارد؟
قطعا
به شرایطی احتیاج دارد ولی ما باید این شرایط را فراهم کنیم. کسانی که به
این تعهد من خرده گرفتند تحقق 5 میلیون شغل را با توان و برنامه و تفکر
قدیمی و ۵۰ سال پیش خودشان سنجیدند که من به آنها حق می دهم که با همین
شیوه فعلی مدیریت چنین هدفی در دوره چهار ساله در دسترس نیست. اما ما داریم
از یک انقلاب اقتصادی حرف می زنیم در این مدل حتما باید در شیوه مدیریت
تجدیدنظر اساسی کرد. البته این کار هر کسی نیست. بنده بصورت خلق الساعه و
بدون سابقه و برنامه به مردم عزیزمان تعهد ندادم. کارنامه من در جایگاه های
مختلفی که خدمتگذار مردم بودم مشخص است. در شهر تهران و در اوج تحریم های
دولت و خارجی ها پیشرفت های زیرساختی شهر و اشتغال زایی فعالیت ها و سرعت
عمل در پروژه ها برای همه شهروندان تهرانی روشن است. بنابراین وقتی تعهد به
ایجاد 5 میلیون شغل می دهم می دانم که چه لوازم و مقدماتی نیاز است و
تاکنون هم هیچ تعهدی ندادم که به آن عمل نکرده باشم. تیم های کارشناسی
متعددی در این زمینه کار کردند و نهایتا در جلسات جمع بندی با توجه به
تجربه مدیریتی چند دهه طرح های مختلفی برای رفع بیکاری آماده شده است.
از چه راه هایی به این هدف خواهید رسید؟ منظورم این است سرفصل های مهم برنامه شما برای رسیدن به تعهد 5 میلیون شغل کدام است؟
ببینید
الان نرخ بیکاری رسمی ۱۲/۷ است که با احتساب یک ساعت فعالیت و بیکاری
پنهان این نرخ بیکاری بالاتر است. مهمتر از همه موج رده سنی اوایل دهه شصت و
وبویژه متولدین ۶۴ به بعد است که الان این پیک جمعیتی همه متقاضی شغل
هستند و سالانه یک میلیون و دویست هزار نفر فارغ التحصیل به جمع افراد
جویای کار اضافه می شوند. خب طبیعی است که کاهش نرخ بیکاری در این شرایط
کار بسیار سختی است اما ما باید با همه توان و البته با برنامه ریزی دقیق
فرصت های اشتغال را برای این عزیزان فراهم کنیم و تا جایی که می توانیم از
فراگیر شدن بحران بیکاری جلوگیری کنیم.
در این باره بنده برنامه
مدون و مفصلی دارم که اینجا کوتاه در حد مجال این گفتگو عرض می کنم که اولا
باید با اجرای عدالت جغرافیایی در اقصی نقاط کشور و با تجدیدنظر در مزیت
نسبی تولید و کشاورزی مناطق مختلف را به عنوان مقصد اشتغال زایی تعریف کرد و
با ایجاد جاذبه هایی روند مهاجرت را معکوس کرد که این مهم با کارگاه های
کوچک روستایی و صنایع کوچک و متوسط در حاشیه روستاها و شهرهای کوچک صورت می
گیرد.
دوم اینکه برای فارغ التحصیلان بیکار که نرخ بیکاری آنها
بسیار بیشتر از نرخ عمومی بیکاری است باید به فکر رفع انحصار ها و تسهیل
کسب و کار بود یعنی در این بخش با اعمال الگوی رقابتی کسب و کار و رفع
موانع آن صرفا وظیفه نهادهای دولتی ایجاد نکردن مانع است. 1578 مانع کسب و
کار از سوی هیات مقررات زدایی و تسهیل کسب و کار وزارت اقتصاد و امور
دارایی شناسایی شده که باید بصورت ضربتی نسبت به رفع آنها اقدام کرد.
سوم
مبارزه با قاچاق سازماندهی شده و انبوه از طریق هوشمند سازی و اجرای کد
شناسه کالا که قانون دارد ولی متاسفانه اجرا نمی شود از این راه به راحتی
می توان با قاچاق مقابله کرد که این موضوع تاثیر مستقیم و سریعی در راه
افتادن تولید داخل و اشتغال خواهد داشت.
همچنین گسترش اقتصاد دانش
بنیان و ظرفیت های جدید با حضور فعال در کسب و کارهای نوین مانند عرصه آی
تی و تکنولوژی های نوین نیز یکی از بزرگترین فرصت هایی است که دنیا از آن
اشتغال های مولد بسیار زیادی را ایجاد کرده است و دولت های ما از این فرصت
با وجود این همه جوانان با استعداد استفاده نکرده اند. به عنوان نمونه
گردش مالی فقط App نویسی در سال 2021 به 139 میلیارد دلار در جهان خواهد
رسید این در حالی است که با شرمندگی باید گفت نرخ بیکاری فارغ التحصیلان
رشته های علوم کامپیوتری ما حدود 39 درصد است. همه اذعان دارند که بیشتر
خلاقیت و استعداد را در این زمینه جوانان ایرانی دارند چنانکه دستاوردهای
مهم و با ارزشی را در جهان داشته اند و در حوزه تجاری سازی هم در دنیا حرف
اول را می زنند اما نه در کشور ما ! واقعا چرا باید این استعدادها به خارج
پناه ببرند. قطعا اگر ما با مدیریت صحیح بستر را در داخل فراهم کنیم این
اتفاق نخواهد افتاد.
از سوی دیگر صنایع پایین دستی نفت و پتروشیمی
ظرفیت اشتغال زایی زیادی دارد و همچنین احیای پروژه های عمران و مسکن و
بازگشت به کار در حوزه تولید نیز به همین ترتیب بستر خوبی برای رونق اشتغال
است
همچنین در برنامه اقتصادی دولت مردم چند طرح مشخص بصورت پروژه
ای در سطح ملی برای اشتغال زایی وجود دارد که توضیح مبسوط آن را در وقتی
دیگر ارائه خواهم کرد. که البته همه این فعالیت ها به مرور در این چهار سال
باعث کاهش نرخ بیکاری می شود و نهایتا به هدف 5 میلیون شغل دست خواهیم
یافت و از منظر افراد جویای کار هم تا زمانی که مشغول به کار نشده اند، در
پی ثبت در سامانه ملی کار براساس مهارتها و شرایط افراد و ضوابط و
دستورالعملهای مشخص، مبلغی را ماهیانه به عنوان کارانه دریافت خواهند کرد.
آقای دکتر این مبلغ کارانه شامل افرادی است که از کار بیکار شده اند؟ یعنی همان بیمه بیکاری است؟
خیر،
افراد جویای کار بالای 18 سال که به کاری اشتغال نداشته و یا قبلا کار
داشته و الان بیکار شده اند، مشمول طرح کارانه قرار می گیرند و بعد از ثبت
نام در سامانه ملی کارانه و تایید اولویت بر اساس مهارتها و شرایط آنها ،
مبلغ 250 هزار تومان به عنوان کارانه بصورت ماهیانه دریافت می کنند تا
زمانی که در جایی مشغول به کار شوند. در بیمه بیکاری افراد شاغل که از کار
بیکار می شوند، فقط مشمول بیمه بیکاری قرار می گیرند، اما در این طرح همه
افراد، چه کسانی که مثلا از کار اخراج شدند یا بیکار شدند و کسانی که بالای
18 سال هستند اما هنوز کار پیدا نکردند مشمول این طرح هستند البته با
احراز شرایط و اولویت های این سامانه.
می دانیم شما این روزها حسابی گرفتار هستید، ممنون از اینکه این وقت کوتاه را در اختیار ما قرار دادید.
من هم از شما تشکر می کنم.
اینا فقط حرفه. اشتغال فقط با رو نق تولید صورت می گیره و تولید هم به بازار فروش احتیاج داره. وقتی همه مرزها رو می بندین و خارج از محدوده جغرافیایی ایران رو به حساب نمیارین .چه بازاری دیگه وجود داره؟ پ به این نتیجه می رسیم که رونق اقتصادی در گو ایجاد رابطه و همکاری با کشورهای سطح اول جهان (نه درجه 4 و پنجی که خودشون هم محتاجند)هست و در نتیجه کار روحانی در ایجاد رابطه سیاسی و تنش زدایی از اون درست بوده. هرچند مخالفان داخلی مشکلاتی پیش آوردند که نتیجه لازم حاصل نشده تا الان 
حرف حرف حرف حرف