به همت سازمان بسیج شهرداری تهران در شبهای ماه مبارک رمضان در نقاط مختلفی از شهر تهران ضیافت افطاری ساده ای در خیابان برای روزه داران تهرانی تدارک دیده میشود.
افطازی دادن ساده نون و پنیر و چایی و سبزیه
دیگه برنج و آش دادن مال اعیوناست
صدبار گفتم بازم میگم این مردم کوچه خیابون همینو دارن که توی خونشون بخورن کاش اینا رو میبردن محله های پایین شهر تهران که بخدا با چشم خودم دیدم نون خشک کپکی ناهار و شامشونه
124000 پيامبر مجددا بيان و تبليغ انسانيت كنن باز هنوز عده اي درست نميشن ممي دونم چرا؟ الان همين افطاري را مثلا حتي تشريفاتي تر كاخ سفيد بده و يا مثلا مردم پاريس بدن ، يك عده كم هويت ميگن به به ببين همدلي را ، ببين چقدر اين كارها زيباست اما همون كار ها را ما ها انجام ميديم يكسره نق و قر و ايراد گرفتن. اه اه بخدا ديگه حالم داره از بعضي ها بهم ميخوره.
نمونه بارزتر اين خود كم بيني و ايراد گرفتن در مثالي ديگر : رفته بودين ميهماني ، خانه بغلي خيلي مجلل و لوكس بود يجورايي مثل كاخ بود ، يكي از اقوام ما گفت بيا ، مملكت هركي هر كيه ديگه ، يك افغاني صاحب اين خانه مجلل است. من بهش گفتم خدا وكيلي اگر همين افغاني همين خانه لوكس و مجلل را تو المان داشت ميگفتي به به ببين دموكراسي واقعي و تجارت ازاد و باز گذاشت پيشرفت براي هركس همينه ديگه !!! چرا بعضي از ما ها يك كاري را كه تو مملكتمون انجام ميشه داراي نقص ميدونن و اگر عين همون كار را مثلا تو كشور غربي انجام بشه خوب ميدونن ؟