سند استراتژی امنیت ملی آمریکا در سال 2002 سخن از استفاده از نیروی نظامی پیشگیرانه برای رفع کردن تهدید‌ها علیه امنیت ملی آمریکا می کند؛ آنچه به عنوان «جنگ پیشگیرانه / Preventive war» شناخته می‌شود و در واقع حمله به یک دولت یا گروه دارای قدرت نظامی و نابودی توان آفندی است که ممکن است علیه آمریکا استفاده شود. پیش از این تنها «جنگ پیشدستانه / Preemptive war» وجود داشت که به منزله حمله به دولت یا گروهی بود که حمله قریب الوقوع را برنامه‌ریزی کرده‌اند و با این حمله، آرایش رزمی و توان آفندی دشمن نابود می‌شد اما جنگ پیشگیرانه با پیش بینی و نیت خوانی نسبت به اهداف میان مدت و بلند مدت دشمن گره خورده که ممکن است بر پایه تحلیل نظامی و امنیتی اشتباه استوار باشد. در این ویدیو دو استاد دانشگاه و یک نفر عضو اندیشکده هوور در این مورد به تضارب آراء می پردازند. در ابتدا به تعریف جنگ پیش گیرانه و تفاوتش با جنگ پیش دستانه می پردازند. یکی از آنها ان ماری اسلاتر رئیس دانشکده وودرو ویلسون دانشگاه پرینستون و دیگری استفون استدسون استاد استنفورد و ویکتور هنسون عضو اندیشکده هوور است. در این ویدیو که مربوط به موسسه هوور است، می بینید که ادعای پوچ به دنبال بودن ایران برای سلاح هسته ای تکرار می شود که پس از گذشت این همه سال هنوز اثبات نشده و بی پایه است. خارج از این ادعا، تفاوت طرز فکر بین دو استاد دانشگاه و عضو اندیشکده در این ویدیو بسیار جالب است. دو استاد دانشگاه از این دفاع می کنند که برای استفاده از نیروی نظامی باید تصمیم دسته جمعی گرفته شود و سازمان ملل وارد شود در حالیکه عضو موسسه هوور از حمله پیشگیرانه دفاع می کند. دو استاد دانشگاه می گویند در صورت مجوز استفاده از نیروی نظامی پیشگیرانه کشور ها به یکدیگر حمله می کنند و کشورها از یکدیگر می ترسند. او می گوید ایران پس از حمله آمریکا به عراق برنامه هسته‌ای اش را تعجیل داد. دو استاد دانشگاه جنگ عراق که بزرگترین مثال جنگ پیشگیرانه است، غیرقانونی و نامشروع می دانند، در حالی که هنسون آن را مشروع می‌داند. با این وجود هر سه از حمله رژیم غاصب صهیونیستی در 1981 به عراق دفاع می‌کنند با این که آنرا غیرقانونی می‌نامند ولی می‌گویند از لحاظ سیاسی مشروع است. این ویدیو را با زیرنویس فارسی در «تابناک» می‌بینید.
