طعنه و زخم زبان، دستمزد جانبازي كه برای امرار معاش روی ویلچر، دستفروشی می کند!

هنوز کوچه و خیابان های شهر و روستاهاي ايران، محل عبور و مرور جانبازانی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس، بخشی از جان خود را فدای ملت ایران کردند؛ از جان گذشتگانی كه اكنون حال و روز بسياري از آنها به دليل سالخوردگي و بی توجهی اصلاً رضايت بخش نيست. مثل «بهارعلی عباسی» جانباز 45 درصدي که براي گذران امور زندگي، ناچار است در خيابان هاي شهر تهران دستفروشي کرده و زخم زبان رهگذران را تحمل كند.
کد خبر: ۷۱۴۱۹۰
|
۳۰ تير ۱۳۹۶ - ۱۲:۰۰ 21 July 2017
|
16003 بازدید
|
هنوز کوچه و خیابان های شهر و روستاهاي ايران، محل عبور و مرور جانبازانی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس، بخشی از جان خود را فدای ملت ایران کردند؛ از جان گذشتگانی كه اكنون حال و روز بسياري از آنها به دليل سالخوردگي و بی توجهی اصلاً رضايت بخش نيست. مثل «بهارعلی عباسی» جانباز 45 درصدي که براي گذران امور زندگي، ناچار است در خيابان هاي شهر تهران دستفروشي کرده و زخم زبان رهگذران را تحمل كند.

به گزارش «تابناک»؛ هر چه از زمان وقوع جنگ تحمیلی می گذرد، جانبازان و ایثارگران این جنگ سالخورده تر می شوند و کهولت سن، شرایط زندگی را برای آنها سخت تر مي كند. در این شرایط، نه تنها این افراد نبايد از چرخه حمایت های ملی و دولتی حذف شوند، بلکه نیاز است دامنه این حمایت ها به ویژه در بخش درمانی و تأمين نیازهای ضروری زندگی مثل مسکن براي آنها افزایش یابد؛ موضوعي كه البته هم اينك شرايط خوبي ندارد.

پس از پايان دوران دفاع مقدس، نهادهاي متعددي وظيفه پيگيري مشكلات و مسائل جانبازان، خانواده شهدا و ساير رزمندگان را بر عهده گرفتند كه در ادامه وظايف همه اين نهادها در بنياد شهيد و امور ايثارگران خلاصه شد؛ بنيادي كه رسالت اصلي اش پيگيري به روز و دقيق مشكلات مرتبط با خانواده شهدا و مسائل زندگي جانبازان و ايثارگران است.

جدا از مشكلات و مسائلي كه براي خانواده شهدا مطرح است و اين بنياد رسالت رسيدگي به آنها را دارد، موضوع مهم ديگر، پيگيري به روز مشكلات جانبازان كشور به گونه اي است كه اين افراد به ويژه در شرايطي كه وارد دوران كهولت سن مي شوند، با حداقل مشكلات درماني و معيشتي رو به رو شوند.

بنا بر آمار موجود در سراسر كشور، چيزي حدود 500 هزار جانباز زندگي مي كنند كه همين آمار بالا به خوبي گوياي حجم بالاي كار و هزينه سنگيني است كه به اين بخش بايد اختصاص يابد.

مروري بر وضعيت كنوني جانبازان و شرايط مالي و رفاهي خانواده بسياري از جانبازان كشور، به ويژه آنهايي که در سن سالخوردگي و به دليل درصد بالاي جانبازي، عملاً‌ فرصت فعاليت اقتصادي زيادي ندارند، چندان اميدوار كننده نيست.

در شرايطي كه همه مردم ايران آرامش و امنيت كنوني كشور را مديون رشادت هاي رزمندگان و جانبازان و شهداي هشت سال دفاع مقدس هستند، بررسي ها نشان مي دهد، بسياري از حاضران در جبهه هاي نبرد عليه رژيم بعث عراق، هم اينك خودشان آرامش و امنيت مالي و رفاهي قابل قبولي ندارند.

«بهارعلي عباسي»، جانباز 45 درصد ساكن جنوب شرق تهران، يكي از اين افراد است كه اين روزها ويدئويي از او در حال دستفروشي در ميدان تجريش تهران دست به دست مي شود؛ ويدئويي كه «علي قنبرلو»، عكاس روزنامه همشهري براي اولين بار تهيه و در فضاي مجازي منتشر كرد.

اين جانباز شصت ساله به رغم پنج سال حضور داوطلبانه در جبهه و شركت در بسياري از عمليات جنگي آن دوران، اين روزها حال و روز خوبي از نظر گذران امورات زندگي ندارد و به ناچار براي تأمين معاش خانواده دستفروشي مي كند.

وي كه از ناحيه دو پا دچار مصدوميت شديد است و بناچار براي تردد از ويلچر استفاده مي كند، در مورد جزئيات زندگي خود به خبرنگار «تابناك» گفت: بنده متولد سال 1337 هستم و اكنون در حالي شصت ساله مي شوم كه با داشتن شش فرزند، هنوز خانه اي از خود ندارم و مجبورم در خانه اجاره اي زندگي كنم.

عباسي ادامه داد: حدود پنج سال در جبهه بودم و در بسياري از عمليات مهم جنگي در قالب لشكر حضرت رسول (ص) شركت كردم و در نهايت در عمليات والفجر 8 مجروح و جانباز شدم.

وي كه هم اينك 45 درصد درجه جانبازي دارد و برادر بزرگترش، «مراد علي عباسي» نيز در سال هاي دفاع مقدس به شهادت رسيد، در مورد وضعيت جسماني كنوني خود افزود: جدا از مجروحيت پا و اينكه بايد از ويلچر استفاده كنم، مشكلات تنفسي من نيز روز به روز بدتر مي شود و بايد بناچار از كپسول اكسيژن همراه استفاده كنم.
 
دست فروشي و شنيدن زخم زبان، دستمزد جانبازي كه 5 سال در جبهه حضور داشت 
اين جانباز هشت سال دفاع مقدس كه هم اينك در مناطق مختلف تهران و روي ويلچر دستفروشي مي كند، در اين باره گفت: من یک پسر و پنج دختر دم بخت دارم و با اينكه در جنوبي ترين نقطه تهران (شهرك مسعوديه) خانه اجاره كرده ام، ماهيانه چيزي حدود 2 ميليون بايد براي قبض آب، برق، گاز و اجاره خانه بپردازم و به همين دلیل، كمك هزينه ماهيانه اي که بنياد امور ايثارگران به من مي دهد، براي اداره زندگي كفايت نمي كند؛ بنابراین، ناچارم با وجود شرايط سختي كه دارم، به خيابان هاي مختلف تهران بيايم و دست فروشي كنم.

اين جانباز تهراني در مورد شرايط سختي كه دارد، اضافه كرد: وقتي دستفروشي مي كنم، بسياري از رهگذران با حالت تمسخر از كنار من رد مي شوند و يا حرف هاي بد مي زنند كه من را بسيار ناراحت مي كند. از طرفي هم وقتي براي اجاره خانه مي روم صاحبخانه ها مي گويند، شما جانبازان شرايط روحي رواني خوبي نداريد و با اين بهانه از اجاره دادن خانه به ما امتناع مي كنند.

شرايط زندگي اين جانباز شصت ساله تهراني كه به آن اشاره شد، مورد عجيب و استثنايي كه تنها يك مورد از آن در كشور وجود داشته باشد، نيست و هزاران تن از جانبازان سراسر كشور با مشكلات مشابه دست و پنجه نرم مي كنند.

امثال اين جانباز سرفراز كه در دوران جنگ با به نمايش گذاشتن غيرت و شرف ملي خود، نقش مؤثري در توقف پيش روي هاي دشمن بازي كردند و اكنون در دوران كهولت سن و سالخوردگي هستند، كم نيست و در اين شرايط آنها بيش از پيش به حمايت هاي ملي و دولتي نيازمندند.

اميد است با افزايش توجه و حمايت ها مشكلات و سختي هاي زندگي اين گروه از شهروندان ايراني در نقاط مختلف كشور كاهش يابد و ديگر شاهد اين نباشيم كه يك جانباز 45 درصد براي گذران امور زندگي آن هم با ويلچر و دستگاه اكسيژن در خيابان هاي شهر زخم زبان بشنود.

اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۳
در انتظار بررسی: ۲۹
انتشار یافته: ۶۳
منصور
|
Turkey
|
۱۲:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
خاک برسر ما که لایق اینها نشدیم
پاسخ ها
فرزند شهید
| Germany |
۰۹:۳۹ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
داداش شهید هم درجه بندی داره پدر من که تو بمباران شهید شده درجه 3 محسوب میشه یعنی از نظر حقوق خیلی درجه پایین ..حدود یک تومن .ولی اونایی که عضو بسیج و سپاه بودن دریافتی 4 5 میلیون دارن بخدا انصاف نیست
محمد
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۲:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
خیلی ها جنگ رفتن . ولی عده اندکی چون این امر رو تکلیف میدونستن بعد از تموم شدن جنگ ، به زندگی عادیشون برگشتن و قضیه رو بوسیدن و گذاشتن کنار و هیچ منتی هم روی بقیه ندارند. اینه که راحت میتونن زندگی کنن. بدون سوء استفاده از بیت المال و تظاهر
پاسخ ها
علی
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۸:۲۱ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
این منت نیست دوست عزیز زمانی که ببعضی ها دوران جنگ در تهران قایم شده بودندو می رفتند شمال جوج می زدند با نوشابه. یا خانواده هایشان را از کشور خارج کرده و ساکن اروپا و آمریکا می شدند این عزیزان جان برکف شهادتین را خوانده و از خانواده خداحافظی کرده و به جبهه رفتند چون می دانستند احتمال شهادتشان بسیار زیاد است...
نامور
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۲:۳۴ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
اصلا خودتونو ناراحت نکنید. دعا کنید تن مدیران نجومی بگیر سالم باشه
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۲:۵۷ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
جز افسوس چه باید گفت به جای این که برای فرزندان این عزیزان سهمیه دانشگاه در نظر بگیرن باید به وضع معیشتی شون رسسیدگی بشه...
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۱۰ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
چطور میشه کمک کرد؟
رضا
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۱۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
درود بر این جانبازان بی ادعا . دولت جمهوری اسلامی موظف است که زندگی بهتری این انسانهای والا ایجاد کند .
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
این تومار شما مربوط به کسانی است که پروندهٔ جان بازی گرفته اند ،اما خیلی ها هستند که در بمب باران شهر های پشت جبه ،دچار آسیب شده اند ،واگر چه زخم ترکش ،بمب ،وراکت ،وموشک ،به ظاهر خوب شده اما آسیب جدی ،به جسم وارد گردیده که اکنون در زمان پیری خود را نشان میدهد ،مثلادخود من که هم موج انفجار به مغزم آسیب وارد کرده ،وهم محل ترکش که دو مهرهٔ انتهایی کمرم بوده اکنون باعث شده توانایی جسمیم را از دست بدهم ،، چون من نه عضو بسیج بودم ،ونه پرسنل سپاه ،ویا ارتش ،تنها چیزی که نسیب من شد به اصطلاح درمان مجانی ، مرخصی پزشکی ،، وحدود دوماه استفاده از مرخصی استحقاق در بین مرخصی های پزشکی ،که بحمد الله چون من در سن جوانی بودم در مدت سه ،چهار ماهی خوب شدم ،ونود در صد توانم را باز یافتم ،و باتوجه به ،ایثار ،رزمندگان ،مخصوصا اقوام ،وفامیل ،و همشهری ها ،وهم ولایتیها ،من شرمنده بودم که ادعای جانبازی کنم ،چون من در یک اتفاق ،بمباران داخل شهر کرمانشاه ،آسیب دیدم ،که نه من جانبازم ،ونه ایثارگر ،اما یک آسیب دیده از جنگ تحمیلی هستم ،که از هیچ امتیازی هم برخوردار نیستم ،؟ که این مسأله باعث ،درد ،ورنج من است ،که اکنون توان پرداخت هزینهٔ ویزیت پزشک ،وداروهای ضد درد را ندارم ،وتوان انجام کاری را هم ندارم ،،،؟ ایکاش وزارت بهداشت ودرمان یک امتیاز پزشکی میداد ،که با دفترچهٔ بیمه ،وبیمهٔ تکمیلی ،میشد ،این هزینه ها پرداخت شود ؟ ،،،،
پاسخ ها
حمیدخان
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۸:۴۵ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۱
طومار صحیح است
سلیمان آزادی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۲۵ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
من جانبازم این کشور در جنگ با دشمن جسم مرا گرفته ومرا جزء معلولین کرده . درتمام دنیا خدماتی برای این معلولین انجام می دهند. ما نیاز به اجرای قوانین سازمان ملل را خواهانیم که انجام دهید. ضمنا کسانیکه برای معلولان اهانت کنند بدانند که به ناموس خودشان اهانت کردند. چون اینها بخاطر ناموس آنها معلول جنگ شده اند.
یک جانبازجنگ تحمیلی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۲۶ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
بسیاری ازادارات یک مکانی درشهرهای دیگربرای اسکان کارمندان دارندآیاجانبازان ومعلولین هم دارند،بایدبخودم بگم باباچی میگی؟،جانبازتوخرجش مونده،توازاسکان میگی!!!!.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۲۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۳۰
اون موقع تو جبهه فرم استخدام در سپاه میدادند، ما بسیجی ها قبول نمی کردیم که استخدام بشیم. می گفتیم همه که نباید عضو سپاه باشن. ما در لباس بسیج خدمت میکنیم. بعد از جنگ سپاهی ها به نون و نوا رسیدن ولی ما بسیجی ها که تازه وارد جامعه شدیم و دنبال کار و کاسبی رفتیم از کسانی که حتی اعتقادی به انقلاب هم نداشتن عقب افتادیم چون اونا تو ادارات و جاهای دیگه پارتی داشتن و استخدام میشدن ولی به من رزمنده اون شغل رو نمیدادن. انقلاب ایران اگر از حالت اسلامی خارج بشه، اگر شکست بخوره، یا حتی اگر قلب ماهیت پیدا کنه و فقط اسمی ازش بمونه و ماهیتا فرقی با سایر رژیم های دنیا نداشته باشه دلیلش همین بی توجهی و کم توجهی به نیروهای وفادار و میدان دادن به کسانی است که هیچ اعتقادی به اسلام و انقلاب ندارند هست. الآن هم اگر واقعا میخوان از اضمحلال جامعه جلوگیری کنن باید سازمان بسیج متولی نیروهای رزمنده و جانباز بشه و براشون شرایط وام گرفتن و اشتغال و تولید رو در قالب طرحهای مقاومت اقتصادی پیاده کنن. در غیر این صورت بحث مقاومت اقتصادی صرفا به سخره گرفتن نیروهای دلسوز و سرکار گذاشتن مردم است.
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # انتخابات آمریکا # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟