عکس یادگاری گرفتن با حادثه تروریستی مجلس زشت و ناپسند است؟ پاسخ به این پرسش کار چندان دشواری به نظر نمیرسد، مگر اینکه تصاویر روز گذشته مجلس شورای اسلامی را مرور کنیم!
به گزارش «تابناک»؛ اشتیاق وصف ناشدنی برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عکس گرفتن با فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حاشیه مراسم تحلیف، یادآور برخی تصاویر تلخی بود که بارها و بارها در حاشیه اتفاقات مختلف در کشورمان دیده شده و موجبات تأثر بسیاری را فراهم آورده است.
از جمله این اتفاقات، حادثه دلخراش و مهیب فروریختن قدیمی ترین برج تهران، پلاسکو بود؛ رویدادی شوک برانگیز که بسیاری از هموطنانمان در حاشیه آن فرصت مناسبی برای انداختن عکس سلفی یافته بودند و آنقدر بر این امر اصرار داشتند که راه تردد خودروهای امدادی به محل حادثه بسته شده بود.
تصویری بسیار عجیب که حتی با استقرار نیروهای انتظامی در محل حادثه و محصور کردن محل حادثه و خیابان منتهی با آن هم نتوانست به کنجکاوی لگام گسیخته برخی مان به مشاهده محل این فاجعه از نزدیک و مطلع شدن از فرجام افراد مفقود شده در اثر فروریختن پلاسکو پایان دهد و تا برچیده شدن تمامی آوار آن سازه در ده روز و بازگشایی معابر ادامه داشت.
انبوه مردمانی که برای دیدن پلاسکو به محل حادثه سرکشی میکردند و پلیس مجبور بود برای جلوگیری از نزدیک شدنشان به محل عملیات جستوجو و آواربرداری، حضور پررنگ و مدام داشته باشد و حتی ساز و کاری ویژه برای حضور افراد مرتبط تدارک دیده و برای خبرنگاران نیز کارت ویژه عکسدار، آن هم با اعمال محدودیت های خاص صادر کند.
رویدادی که چه بسا نقل آن برای آنهایی که در دیگر نقاط جهان زندگی میکنند، بهت آور و باور ناپذیر باشد؛ اما برای ما ایرانیان، آنقدر طبیعی است که نیاز به اثبات ندارد. شاید از این روی که بارها در حاشیه اتفاقات دیگر نیز موارد مشابهش را دیدهایم. چه حادثه از نوع بلایای طبیعی مانند سیل و توفان باشد و چه از جنس حوادث غیرطبیعی مانند حمله تروریستی!
این مورد آخر زمانی بروز کرد که عده ای تروریست روانه مجلس شورای اسلامی شده و با تیراندازی به افرادی که در مسیرشان قرار داشتند، جان چندین تن از هموطنانمان را ربودند؛ اما نتوانستند مانع از گرد هم آمدن افراد کنجکاو موبایل به دست در اطراف ساختمان مجلس شده و مانع از ثبت تصاویر و فیلم های اختصاصی ایشان از حادثه تروریستی رخ داده شوند.
اشتیاقی عجیب و به ظاهر مهار ناپذیر که هر بار با نکوهش بسیاری مان مواجه میشوند اما کافی است تا رویدادی ویژه در مجاورتمان رقم بخورد تا شاهد تکرارش باشیم و حتی خودمان در بطنش قرار بگیریم. چه حادثه، از نوع زد و خورد دو شهروند باشد و چه از جنس حضور افراد سرشناس در کشورمان. افرادی مانند موگرینی که بارها و بارها نام و تصویرش را در رسانه ملی و روزنامه ها دیدهایم و با دیدنش از نزدیک، گویی مسخ میشویم.
این را تصاویری نشان میدهد که شماری از نمایندگان مجلس در حاشیه مراسم روز گذشته خانه ملت خلق کردند؛ نمایندگانی که ظاهرا تیم دست اندرکار برگزاری مراسم تحلیف از اشتیاقشان به قرار گرفتن در کنار امثال موگرینی و ثبت این لحظات در قاب تصاویر کامل آگاه بودند که کوشیدند با مسدود کردن راه ایشان برای دسترسی به این میهمانان، از رخ دادن این لحظات پیشگیری کنند اما چندان موفق نبودند.
عدم موفقیت ایشان را میشود به وضوح در تصاویر خلق شده از حضور برخی نمایندگان ذوق زده در یک قاب با موگرینی متعجب دریافت که بارها در ساعات اخیر در شبکه های اجتماعی دست به دست میشود و رهاوردش برای بسیاری مان، تکان دادن سر به تأسف است؛ نه به این دلیل که نمایندگان را تافته جدا بافته از خودمان و جامعه مان میدانیم، بلکه از این روی که نمیدانیم وقتی نمایندگان این چنین برای گرفتن عکس یادگاری با موگرینی سر و دست میشکنند، چگونه میتوان از دیگران انتظار داشت در صورت بروز حوادثی نادرتر از حضور مشاهیر جهان (مثل فروپاشی یک سازه)، برای رسیدن به صف اول حادثه و گرفتن عکس سلفی و یادگاری تلاش نکنند؟!