«یا اُستئوآرتریت / Osteoarthritis» بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده میشود. به این بیماری، ورم مفاصل و استخوانها و آماس مفصلی استخوانی هم گفته میشود. آرتروز یک بیماری تخریبی پیشرونده در غضروف مفاصل است ولی علیرغم نامگذاری آن، یک بیماری التهابی نیست (بر خلاف روماتیسم مفصلی) چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه میباشد. آرتروز بیماری مَفصلی است که ابتدا غضروف مفصل را درگیر مینماید. غضروف بافتی لغزنده است که انتهاهای استخوانها را در یک مفصل میپوشاند. استخوانها داشتن حرکتی آسان بر روی یکدیگر را مدیون غضروفهای سالم هستند. وظیفه دیگر غضروفها جذب تکانهها در طی حرکات فیزیکی میباشد. در بیماری آرتروز غضروفها نازک شده و بتدریج در برخی نواحی از بین میرود که باعث میشود استخوانهای زیر غضروفها به همدیگر ساییده شوند. نهایتاً درد، التهاب و کاهش حرکت در مفصل به وجود آید. به مرور زمان مفصل شکل طبیعی خودش را از دست میدهد و زوائدی استخوانی در لبههای آن ایجاد میگردد که خود باعث درد و ناراحتی بیشتر میشود. برعکس سایر التهابهای مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز تنها مفاصل را درگیر مینماید و به سایر اندامها کاری ندارد. روماتیسم مفصلی افراد جوانتر را مبتلا میکند و ممکن است علاوه بر درگیری مفصل فرد احساس مریضی، خستگی و یا تب نماید. آرتروز روماتیسمی یا آرتریت روماتوئید تفاوت هایی با آرتوروز دارد. التهاب مفصل یا آرتریت (arthritis) اصطلاحی جامع برای توصیف انواع التهاب مفصلی است. مهمترین علائم آرتریت شامل درد و سفتی مفاصل است که عموما با بالا رفتن سن تشدید میشود. همچنین شایعترین انواع آرتریت شامل آرتروز یا استئوآتریت (Osteoarthritis) و روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis) هستند. آرتروز یک عارضه حاد شونده و ناشی از فرسایش است در حالی که آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک بیماری خودایمنی محسوب میشود و اگرچه در نهایت هر دو به التهاب مفصلی منجر میشوند اما عامل بوجود آورنده آنها متفاوت است. در این ویدیو با درمان های تازه این بیماری آشنا میشوید.