تاریخ ایرلند و استقلال آن تاریخ پر فراز و نشیبی است؛ پر از درگیری‌های داخلی و خارجی و انقلاب و خیانت. پس از حدود دو سال جنگ داخلی بین انگلستان و ایرلند از 1922 نهایتا معاهده انگلیسی - ایرلندی امضا شد که اجازه می‌داد یک کشور ایرلندی آزاد بین مجموعه‌ای از کشورها به نام امپراتوری بریتانیا تشکیل شود. همچنین اجازه می‌داد که ایرلند شمالی اختیار این را داشته باشد که جزی از این کشور مستقل نشود که آن‌ها هم از این حق استفاده کردند. بین نیروهای ارتش جمهوری‌خواه ایرلند گروهی با این معاهده مخالف بودند و خواهان تشکیل جمهوری کاملا مستقل که سرتاسر ایرلند را در بر می‌گرفت بودند. این نیروها به فرماندهی روری اوکانل ساختمان چهار دادگاه که مقر دادگاه‌های اصلی ایرلند است تصرف کرده و قصد داشتند با ایجاد تنش با نیروهای بریتانیایی که هنوز دوبلین را تخلیه نکرده بودند وارد جنگ شده از این رو با ایجاد اتحاد دوباره بین دو بخش نیروهای ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بر علیه یک دشمن مشترک معاهده را نقض و جنگ را از سر بگیرند. اما نیروهای دولت موقت با حمله به این ساختمان و پس گرفتن آن که یک هفته به طول انجامید از این اقدام اجتناب کردند و جنگ داخلی ایرلند بین این دو دیدگاه شکل گرفت که نهایتا با حمایت بریتانیا از ملی‌گرایان ایرلندی موافق معاهده و پیروزی آن‌هابه اتمام رسید.
