صنعت مبل‌سازی در کشور در حال حاضر بیش از ۷۰ هزار کارگاه کوچک و بزرگ تولیدی را به خود اختصاص داده و ازجمله صنایعی است که از گستردگی زیادی با امکانات بالفعل و بالقوه برخوردار است.
به گزارش
تجارت‌نیوز، این صنعت با گردش مالی سالیانه ۶۰ هزار میلیارد تومان و پوشش کسب‌وکارهای مرتبط از پارچه و رنگ گرفته تا خراطی و منبت‌کاری و اشتغال ۸ درصد کشور، جزء معدود صنایع پربازده به شمار می‌رود. در دوره‌های مختلف زمانی افراد بسیاری وارد این صنعت شده و کسبوکار خود را رونق بخشیده‌اند. صنعت مبلمان به دلیل پتانسیل و ماهیت هنری خود می‌تواند یکی از مهم‌ترین کالاهای صادراتی و استراتژیک کشور باشد.
به همین دلیل در دسته کسب‌وکارهای سود ده با درآمد مناسب قرار دارد. شاید کم نباشند افرادی که وارد این حرفه شده و پس از مدتی شکست را تجربه کرده‌اند اما بسیارند کسانی که با ورود به صنعت مبلمان به بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان این محصولات تبدیل‌شده و صاحب ثروت‌های بسیاری شده‌اند.
راه‌اندازی یک کارگاه متوسط و مناسب مبل‌سازی بدون شک نیاز به ملزومات فراوانی دارد که برای تأمین آن سرمایه اولیه را می‌طلبد. آن‌چنان‌که به نظر می‌رسد کارگاه مبل‌سازی پرهزینه نیست؛ و با توجه به میزان سرمایه اولیه می‌توان در کوتاه‌مدت شاهد بازگشت سرمایه بود؛ اما با توجه به پر ریسک بودن این کسبوکار باید بررسی‌ها و تحلیل‌های اولیه به‌صورت مناسب انجام شود تا تجربه بسیاری از شکست‌خوردگان قبلی تکرار نشود.
سرمایه اولیه: بررسی میزان سرمایه اولیه برای راه‌اندازی کسبوکار؟ این سرمایه در چه بخش‌هایی هزینه می‌شود؟ تجهیزات موردنیاز این کسبوکار چه میزان از سرمایه را از آن خود می‌کنند؟بدون شک راه‌اندازی یک کارگاه متوسط مبل‌سازی به نسبت بسیاری از کسب‌وکارها پرهزینه است اما تقسیم‌بندی سرمایه می‌تواند به الگوی موفقیت تبدیل شود. به این صورت که در برخی موارد پرهزینه صرفه‌جویی و یا بهینه‌سازی کرد.
یکی از این موارد تهیه مکان برای کارگاه است. اصولا کارگاه‌های مبل‌سازی در حاشیه شهرها و به‌دوراز هیاهوی شهری است. با توجه به این موضوع باید گفت که مشتریان به‌صورت مستقیم نمی‌توانند محصولات تولیدشده را مشاهده و برای خرید آن اقدام کنند. این در حالی است که یک کارگاه مبل‌سازی تنها وظیفه تولید را بر عهده دارد و نیاز نیست مشتریان به‌صورت مستقیم از کالاها بازدید کنند.
در یک کارگاه محصول فقط تولید می‌شود پس برای بالا رفتن میزان سفارش‌ها باید محصولاتی که به نمایشگاه‌ها و فروشگاه‌های مبلمان ارسال می‌شود دارای وجه تمایز و مزیت رقابتی باشند. در این صورت است که کارگاه در مسیر موفقیت قدم برمی‌دارد.
در حال حاضر حوالی محدوده خاوران در شهر تهران، شهریار، شهرک‌های حاشیه‌ای استان البرز مهم‌ترین کارگاه‌های تولید مبل را در دل خود جای‌داده‌اند و البته محدوده آزادگان به سمت احمدآباد مستوفی هم بخش مهمی از کارگاه‌های مبل‌سازی را پذیرایی می‌کند. با توجه به موقعیت مکانی این مناطق هزینه اجاره، رهن و خرید ملک به نسبت مراکز صنعتی و شهری مناسب‌تر است. برای راه‌اندازی یک کارگاه مبل‌سازی به‌صورت متوسط به یک ملک ۱۰۰ متری نیاز است که در محدوده‌های یادشده می‌توان آن را با ۵۰ میلیون ودیعه و ماهیانه ۲ تا ۵ میلیون اجاره (بسته به موقعیت صنعتی و دسترسی محلی متغیر است) در اختیار گرفت.
البته برخی کارگاه‌ها در شهرهای دورتر مانند قم (مرکز مبل چرمی) ملایر (پایتخت مبل سلطنتی جهان) و … قرار دارد که این کارگاه‌ها ازنظر موقعیت جغرافیایی هزینه‌های بالایی ندارد؛ اما یک کارگاه در هر نقطه از کشور که بنا شود نیاز به ملزومات ویژه‌ای دارد.
تمرکز بر سودهای کوتاه‌مدت و عدم توجه به کیفیت محصول و رضایت مشتریان از سوی برخی از تولیدکنندگان داخلی، سبب شده تا تمایل مشتریان به کالای داخلی کاهش‌یافته و به سمت محصولات خارجی گرایش پیدا کنند که این امر زمینه‌ساز ورود کالای خارجی به بازارهای داخلی شده است.
مهم‌ترین ابزارآلات و وسایل موردنیاز یک کارگاه مبل‌سازی عبارت‌اند از دستگاه تزریق فوم انتگرال به قیمت ۲۵ میلیون تومان، دستگاه تزریق فوم سرد مبلی یخچالی به قیمت دو تا سه میلیون تومان، دستگاه لمینت ابر به قیمت چهارتا چهار و نیم میلیون، سوراخ‌کن یک تا یک و نیم میلیون تومان، رول بر (قابلیت برش و رول کردن از یک میل به بالا) به قیمت دو تا سه میلیون تومان، دستگاه لمینت حرارتی به قیمت یک و نیم تا دو میلیون تومان، بالش پرکن با گیره نگه‌دارنده سه تا سه و نیم میلیون تومان، دستگاه‌های برش چوب ده تا ۱۱ میلیون تومان، دستگاه‌های معرق‌کاری ۸ تا ۹ میلیون تومان، پمپ رنگ دو میلیون تومان، تجهیزات کارگاهی مانند میز، جعبه‌ابزار و … حدود چهار میلیون تومان و …
بررسی ملزومات و تجهیزات موردنیاز کارگاه نشان می‌دهد که به‌جز هزینه اجاره ملک حدود ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه برای خرید ملزومات و مواد اولیه کارگاه موردنیاز است. بدون شک تهیه این میزان سرمایه برای هرکسی ممکن نبوده و به همین دلیل مشارکت یک اصل مهم و اساسی در میان فعالان صنفی مبلمان است. با توجه به میزان سرمایه اولیه موردنیاز باید بررسی کرد که این سرمایه پس از ورود به این صنعت با چه ریسک‌ها و چالش‌هایی روبه‌رو است.
چالش‌ها و ریسک‌ها: کسبوکار با چه چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌رو است؟ صاحب کسبوکار چه ریسک‌هایی را باید به جان بخرد؟ این ریسک‌ها چگونه برطرف می‌شود؟با توجه به اینکه صنعت مبلمان ۸درصد از اشتغال کشور را به خود اختصاص می‌دهد اما میزان شکست‌خوردگان این صنعت بسیار بالا است و افراد بسیاری نتوانسته‌اند با ریسک‌های این صنعت مقابله و آن را برطرف سازند. شاید مهم‌ترین دلیل این امر عدم شناخت فعالان بازار از ریسک‌ها و چالش‌های صنعت قبل از ورد به این کسبوکار باشد. وجود هزینه‌های زیاد تولید در صنعت مبلمان باعث می‌شود تولیدکنندگان این صنعت قدرت برابری با خارجی‌ها را از دست بدهند.
به‌علاوه اینکه تولیدکنندگان مبلمان با ماشین‌آلات روز دنیا کار می‌کنند درحالی‌که ضعف ما در مواد اولیه، خدمات پس از فروش ماشین‌آلات وارداتی و همچنین یراق‌آلات و «ام‌دی‌اف» است که باید برطرف شود. این موضوع باعث شده که با توجه به وجود ظرفیت‌های زیاد در صنعت مبلمان ایران، متاسفانه این صنعت چه در داخل و چه در بازارهای جهانی ناشناخته بماند. در مقابل، جای آن واردات بگیرد.
تامین مواد اولیه باکیفیت و وجود تعرفه بالا، ناآگاهی از بازارهای هدف، کمبود نقدینگی و ساختار سنتی از مهم‌ترین مشکلات تولید و صادرات صنایع چوبی و مبلمان در کشور است. همچنین بسیاری از تولیدکنندگان مجبورند محصولات تولیدشده خود را به‌صورت اقساط و یا قرضی به دارندگان فروشگاه‌های مبل ارائه کنند و در صورت فروش دستمزد پرداخت می‌شود.
همچنین بسیاری از نمونه‌های داخلی باکیفیت به‌صورت کپی از طریق کشورهای همسایه به‌خصوص در نوع پارچه و طرح به بازار ارائه می‌شود که مشتریان در مسیر اشتباه وارد می‌کند.
تمرکز بر سودهای کوتاه‌مدت و عدم توجه به کیفیت محصول و رضایت مشتریان از سوی برخی از تولیدکنندگان داخلی، سبب شده تا تمایل مشتریان به کالای داخلی کاهش‌یافته و به سمت محصولات خارجی گرایش پیدا کنند که این امر زمینه‌ساز ورود کالای خارجی به بازارهای داخلی شده است.
با توجه به فصلی بودن درآمد این کسبوکار در برخی از ماه‌های سال مانند دی و بهمن که اوج آمادگی برای خرید عید به شمار می‌رود، میزان کارگران در کارگاه‌ها تا دو برابر هم افزایش پیدا می‌کند.
یکی از چالش‌های مهم و اصلی صنعت مبلمان در کشور پیشروی کشورهایی مانند ترکیه در بازارهای جهانی است که هنر دستان هنرمندانی مانند مبلمان منبت‌کاری شده ملایر که از چوب ناب گردوی همدان ساخته می‌شود را در بازارهای جهانی به خطر می‌اندازد.
با توجه به پیشرفت فناوری در کشورهای همسایه محصولات داخلی با مشکل نبود نوآوری روبه‌رو هستند که کیفیت آن‌ها زیر سؤال می‌رود. برای برطرف کردن این چالش‌های می‌توان از ایده تولید مشترک استفاده کرد. کشور ایتالیا را می‌توان مهد دکوراسیون جهان نام گذاشت اگر تولیدکنندگان داخلی توانایی تولید مشترک با شرکت‌های ایتالیایی و یا ترکی را داشته باشند رونق بازارهای جهانی به دست می‌آید.
همان‌طور که گفته شد مبلمان در کشور حدود ۸ درصد از بار اشتغال‌زایی را به دوش می‌کشد حال باید بررسی کرد این ۸ درصد چگونه و از چه طریقی موفق به اشتغال‌زایی شده است.
میزان اشتغال‌زایی این کسبوکار چقدر است؟ این کسبوکار برای چند نفر و چگونه اشتغال‌زایی می‌کند؟ حاشیه سود آن چقدر است؟هر کارگاه مبل‌سازی برای قرار گرفتن در دسته کارگاه‌های سود ده باید حدود ۱۰۰ دست در سال تولید داشته باشد. برای تولید این میزان از محصولات نیاز به حدود ۱۰ کارگر ساده، ۵رویه‌کوب، ۲خیاط، ۳ منبت‌کار، ۳تا ۴ رنگ‌کار، ۲ تا ۳برشکار و … نیاز است که به‌صورت متوسط حدود ۳۰ نفر به‌صورت مستقیم در یک کارگاه مشغول به فعالیت می‌شوند. از سوی دیگر یک راننده وانت همیشه به‌عنوان مسئول مستقیم توزیع محصولات در استخدام کارگاه است.
با توجه به فصلی بودن درآمد این کسبوکار در برخی از ماه‌های سال مانند دی و بهمن که اوج آمادگی برای خرید عید به شمار می‌رود، میزان کارگران در کارگاه‌ها تا دو برابر هم افزایش پیدا می‌کند؛ اما در سه‌ماهه فصل بهار تقریبا بازاری راکد به وجود می‌آید.
یک کارگاه موفق مبل‌سازی می‌تواند سالیانه ۲۰۰ میلیون تومان سود داشته باشد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد بازگشت سرمایه این کسبوکار پس از یک سال با رعایت راه‌های جلوگیری از بحران و ریسک می‌تواند یک‌ساله ممکن شود و پس از یک سال نه‌تنها کارگاه به سوددهی می‌رسد ممکن است بیش از ۲۰ تا ۲۵ درصد سود برای تولیدکننده داشته باشد.
با توجه به اینکه مبل در دست محصولات لاکچری قرار می‌گیرد مصرف‌کنندگان هزینه‌های قابل‌توجهی را برای خرید آن پرداخت می‌کنند تولیدکنندگان هم می‌توانند با ایجاد یک ارزش‌افزوده ساده در قیمت و مزیت رقابتی محصول نقش قابل‌توجهی را ایفا کنند. اگر یک کارگاه سالیانه ۱۰۰ سفارش داشته باشد و با توجه به اینکه منظور از یک کارگاه متوسط کارگاهی است که محصولات آن از ۸ میلیون‌تا ۱۵ میلیون قیمت‌گذاری می‌شود می‌توان گفت که ۸۰۰ تا ۹۰۰ میلیون فروش سالیانه یک کارگاه است که ۷۵ درصد آن را هزینه‌های تأمین مواد اولیه، اجاره، خرید و بازیابی دستگاه‌ها، حقوق و دستمزد، مالیات و … تشکیل می‌دهد.
با یک حساب سرانگشتی می‌توان گفت که یک کارگاه موفق مبل‌سازی می‌تواند سالیانه ۲۰۰ میلیون تومان سود داشته باشد. البته کارگاه‌هایی هم وجود دارند که مبل‌های ارزان‌قیمت با رنج قیمتی ۱ تا ۳ میلیون تومان تولید می‌کنند که در ماه نهایتا ۲ تا ۳ میلیون تومان درآمد داشته و بیشتر بر روی کالاهای بی‌کیفیت و دست چندم تمرکز دارند با توجه به میزان مشتریان این کالاها نمی‌توان این کارگاه‌ها را در دسته تولیدکنندگان سود ده و موفق قرارداد. این کارگاه بیشتر عمری کمتر از ده سال داشته و با کوچک‌ترین تغییر در بازار دچار بحران می‌شوند.
فقط پزشکی. فقط.