به رغم آنکه فضای مجازی سرعت انتشار اطلاعات را به اعلی درجه رسانده است، هنوز میتوان شاهد اتفاقاتی بود که هیچ یک از مسئولان از آن با خبر نشدهاند!
به گزارش «تابناک»؛ چند روزی است فیلمی در فضای مجازی منتشر شده و دست به دست میشود که روایت متفاوتی از خودکشی دو دختر نوجوان اصفهانی در 29 مهرماه در اختیار میگذارد اما به رغم تکان دهنده بودن، هیچ واکنش رسمی را موجب نشده است.
آن گونه که در فیلم میتوان دید (به رغم اینکه فیلم بازتاب بسیار وسیعی در جامعه، شبکه های اجتماعی و فضای مجازی داشته، «تابناک» به دلایل فراوان از بازنشر آن معذور است)، دو دختر نوجوان در حالی آخرین گام ها را به سوی خودکشی برمیدارند که نه نشانه ای از ترس و اضطراب در ایشان به چشم میخورد و نه حتی ناامیدی.
وضعیتی که اگر بگوییم میتواند این رویداد غم انگیز را، به نمونهای نادر در جهان تبدیل کند، بیراه نگفتهایم؛ اما به قدر یک خبر معمولی هم مورد توجه مسئولان کشورمان قرار نگرفته است؛ حتی به اندازه اخباری که بعضا شایعه بودنشان، واضح و مبرهن است، ولی برخی مسئولان زحمت تکذیب آن را عهده دار میشوند!
شرایطی عجیب که با توجه به سیطره شدید دنیای مجازی در زندگی هایمان، نمیتوان آن را ناشی از بی اطلاعی مسئولان از این رویداد دانست که به ندید گرفتن این فیلم و واقعیت هایی که برملا میکند شباهت بیشتری دارد؛ واقعیت هایی از جنس به سخره گرفته شدن مرگ توسط برخی از نوجوانان کشور!
نکته ای که موجب شده بسیاری از کاربران فضای مجازی از دیدن این فیلم بر خود بلرزند و در هضم ماجرا ابراز عجز کنند. از این روی که میبینند دو دختر نوجوان با خنده و در حالی که دوربین تلفن همراهشان را رو به خود گرفتهاند، از مرگ خود در چند دقیقه آتی خبر میدهند و حین حرف زدن، آنقدر راحت و خودمانی هستند که از بیان شوخی های زشت و زننده نیز ابایی ندارند.
دختران نوجوانی که هر دو به داشتن دوست جنس مخالف (بخوانید دوست پسر!) مقر هستند، برای اعضای خانواده شان پس از خود ابراز نگرانی و آرزوی خوشبختی میکنند، به ظاهر درگیر افسردگی و بیماری های شایعِ مشابه نیستند و حتی چندان تعمقی در خصوص پس از مرگ نکردهاند؛ تنها عزمشان را بر خودکشی جزم و برای رقم زدن آن، برنامه ریزی کردهاند و بس!
دخترانی که نوجوان هستند و همین شاخص سن و سالشان نشان میدهد چه نهادها و ارگان هایی در رسیدن آنها به این نقطه نقش ایفا کردهاند (چه نقش مثبت و چه منفی، چه از منظر کوتاهی و قصور و چه از دید سوق دادن ایشان به مسیر ناصحیح) اما این نکته واضح موجب نشده که این نهادها از شنیدن خبر خودکشی شان شوکه شده و بکوشند با انتشار اطلاعیه هایی، از پیگیری ماجرا برای پیشگیری از تکرار آن در آینده خبر دهند.
نوجوانانی که دختر هستند و بر اساس این شاخص میتوان دریافت که چه سهمی از قصور متوجه نهادهایی است که نتوانستهاند روحیات ایشان را درک کرده و به تناسب حال و احوالشان، برایشان برنامه تدارک دیده و مسیرشان را از این مرگ دلخراش دور کنند؛ اما این هم سبب نشده که هیچ واکنشی را شاهد باشیم.
آینده سازانی که قرار است فردای ایران به دستشان رقم بخورد، ولی اگر مسیرشان به پل و سقوط از آن هم برسد، فقدانشان هیچ کس را وادار به واکنش نمیکند. حتی دانشگاهیان که برای تولید مقاله وظیفه دارند و اشتیاق نشان میدهند و گاه شاکی هستند که مسئولان ایشان و دانششان را ندید میگیرند!
هموطنانی که چند روزی است برای ندیدنشان در انتهای مسیر طولانی خودکشی، مسئولان به رقابت مشغول شدهاند اما کافی بود در اینستاگرام حرکت عجیب و غریبی از خود به نمایش بگذارند تا ردزنی شان به صدر اخبار برسد و اظهار نظر در خصوص چرایی کشیده شدنشان به مسیرهای ناصواب، میان مسئولان فراگیر شود؛ درست مثل ما و شمایی که از دیدن این فیلم شوک زدهایم اما شوکه شدنمان را کسی ندیده و نمیبیند!