در آستانه سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر از پوستر این رویداد رونمایی شد و شگفتی صاحب نظران را در پی داشت و این پرسش را پیش آورد که وقتی حرمت رویدادی با این سطح اهمیت توسط متولیانش حفظ نمیشود، چگونه میتوان انتظار داشت شاهد برگزاری جشنواره تئاتر فجر در شان تئاتر ایران باشیم؟
به گزارش «تابناک»؛ طرح پوستری که در فضای مجازی درباره جشنواره تئاتر فجر دست به دست میشد، آنچنان عجیب و غیرحرفهای بود که اغلب ناظران شوخی یک طراحِ صاحب طبع با این رویداد مهم تلقی میکردند اما وقتی دیروز مشخص شد این طرح و طرح دیگری که ساختار مشابه این طرح دارد، پوسترهای رسمی سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر است، اسباب شگفتی رقم خورد، چرا که این طرح هیچ نسبتی با مفهوم این رویداد نداشت.
طرح پوستر جشنواره تئاتر فجر برای این دوره، در اصل یکی از ایموجیهای مشهور است که در قالبی بزرگتر بر پیکره پوستر این رویداد نقش بسته است. روز گذشته همزمان با رونمایی از این پوستر، نقدهای فراوانی در حضور مسئولین این رویداد درباره اینکه این پوستر در شان جشنواره تئاتر فجر نیست، مطرح شد اما اگر تصور میکنید منتهی به تغییر نظر آنها و قول جبران این آبروریزی شد، سخت در اشتباهید.
فیلی زاده در توجیه این طرح گفته است: «در ستاد جشنواره تئاتر فجر جلساتی حرفه ای برگزار کردیم و به این ایده اجرایی رسیدیم. این طراحی جزو نگاه و تجربه من است و یکی از شروطم این بود که طرح پوستر باید ساده باشد. شعار جشنواره گفتمان جامعه تئاتری است و بر اساس حال امروز جامعه ما که گفتگوها در فضای مجازی شکل می گیرد، پوستر جشنواره تئاتر فجر را طراحی کردم.»
شاید اگر این طرح متعلق به جشنواره بازیهای رایانهای و یا هر رویدادی شبیه به این بود، قابل پذیرش بود اما در رویدادی چون جشنواره تئاتر فجر، باید ذرهای ارتباط بصری میان پوستر و تئاتر وجود داشته باشد و در عین حال وزن پوستر در حد وزن گروهها و اساتید تئاتری باشد. اینکه تصور کرد هر طرح آوانگاردی که هیچ ربطی به تئاتر ندارد را به واسطه ارتباط با مسئولان جشنواره میتوان طرح پوستر جشنواره قرار داد، نتیجهاش چنین بیحرمتیهایی به جشنواره فجر است.
خلاقیت و اصالت هر روز در هنر ایران دور از دسترس تر می شود. شاید یکی از دلایل این محدودیت برای دسترسی به نگاه های نو، دایره بسته ای است که معمولاً زمام امور خرد را نیز به دست می گیرند و امور خردی نظیر طراحی پوستر رویدادهایی چون جشنواره تئاتر فجر نیز در همین گردونهها دست به دست میشود. بدین ترتیب یا پوستر جشنوارهها با طرحی ضعیف و مضحک شبیه آنچه اکنون شاهدش هستیم، رونمایی میشود و یا همچون برخی دورههای پیشین ایده یا کل طرح کپی از آب در میآید.
در دورههای اخیر به جز دوره سی و چهارم جشنواره تئاتر فجر که پوستر از خلاقیت و ساختار قابل قبولی برخوردار بود، ایده یا طرح پوستر یا کپی بود و یا انقدر بد پیاده شده بود که اسباب تمسخر را فراهم آورده بود. وقتی هزاران طراح پوستر هیچ راهی برای ورود به چنین فضایی و ارائه طرحشان و در نهایت قضاوت عمومی برای انتخاب پوستر مجموعه جشنوارههای فجر نمیبینند، مشخص است که پوستر جشنوارههای فجر از تئاتر تا فیلم، یک به یک بدتر میشود.
جشنواره تئاتر فجر در حالی مسیر برگزاری را طی میکند که اساساً عموم مردم همچون جشنواره موسیقی فجر از برگزاریاش بیخبرند و با سیاست گذاری که درباره جشنواره فیلم فجر نیز شاهدش هستیم، به زودی کمترین اثری از شور و هیجانی که این مجموعه رویداد در دی و بهمن ماه به وجود میآورد، مشهود نخواهد بود.