طرح ادغام یک صندوق ورشکسته در صندوق ورشکسته‌تر کشوری!

به گزارش «تابناک»؛ از جمله نسخه‌هایی که برای نجات صندوق‌ها از برخی مشکلات تجویز می‌شود، تلاش برای ادغام صندوق‌های کوچکتر با یکدیگر و ساختن صندوقی است که کمتر دچار تنش می‌شود یا دست کم احتمالا ابتلای آن به تنش‌ها و نوسان‌ها کمتر است؛ نسخه‌ای جهانی که در کشورمان هم در دستور کار قرار گرفته، ولی حیف که یک نکته اساسی در این میان، فراموش شده است!

صحبت درباره طرحی است که در مجلس در دستور کار نمایندگان قرار گرفته و بر اساس آن قرار است صندوق بازنشستگی فولاد به صندوق بازنشستگی کشوری پیوند بخورد. دو صندوق بازنشستگی در زیر مجموعه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که تا همین یکی دو دهه پیش، کسی فکرش را نمی‌کرد روزی راهشان به هم برسد، اما حالا به قدری اوضاعشان وخیم است که گویی مسئولان می خواهند با ادغامشان در یکدیگر، دست کم آمار را بهبود داده و از شمار صندوق‌های رو به سقوط بکاهند!

اتفاقی که البته مبنای قانونی بزرگتری هم دارد؛ اما برخی ملاحظات مهم در آن دیده نشده است. منظور از مبنای قانونی، پیوستن صندوق بازنشستگی فولاد به وزارت رفاه در سال ۱۳۹۱ (پیرو قانون ساختار رفاه و ‏تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۸۳) است که منظور از آن، تجمیع صندوق‌های پرشمار و کوچک بازنشستگی در یک وزارت خانه و به صرفه کردن خدمات و هزینه‌های این صندوق‌های پراکنده با شکل گیری یک صندوق بزرگ بوده است.

اتفاقی که پیشتر در ادغام چند صندوق دیگر با صندوق بازنشستگی کشوری رخ داده و احتمالا تا رساندن صندوق‌های بازنشستگی به شمار انگشتان یک دست ادامه خواهد یافت. صندوق‌هایی که در حال حاضر «تأمین اجتماعی»، «بازنشستگی کشوری» و «تأمین اجتماعی نیرو‌های مسلح» سه عضو بزرگ و بسیار سرشناس شان هستند و جز اینها، چهارده صندوق دیگر هم به فعالیت مشغولند که بازنشستگی فولاد، تنها یکی از آنهاست.

اما اشکال کار کجاست و چرا بر خلاف نسخه جهانی ادغام صندوق‌های کوچک به صندوق‌های بزرگ تر ـ اتفاقی که در مجلس شورای اسلامی در دست بررسی و تکوین است ـ نگران کننده به نظر می‌رسد و حتی ترسناک است؟ پاسخ این پرسش را می‌شود با یک کنکاش ساده و جست‌وجو در اخبار دریافت؛ از کنکاش در وضعیت سازمان بازنشستگی کشوری گرفته تا اخباری که حکایت از مشکلات پرشمار بازنشستگان فولاد دارد.

توضیح درباره صندوق بازنشستگی کشوری همین بس که این مجموعه به رغم انبوه امکانات و سرمایه‌هایی که در دست دارد، از شرکت‌های بزرگ و مشهور گرفته تا هلدینگ‌هایی که در عرصه‌های مختلف به سرمایه گذاری مشغولند، مدت زیادی است ورشکسته شده و تنها به بودجه دولت زنده مانده است؛ بودجه‌ای که در سال ۹۷ به ۲۲ هزار میلیارد تومان رسیده تا این صندوق بتواند حقوقِ اندک مستمری بگیرانش را بپردازد!

این در حالی است که اوضاع در صندوق بازنشستگی فولاد به جهاتی وخیم‌تر است، آنقدر که حقوق مهر را اواخر آبان واریز می‌کنند، حقوق آبان را اواخر آذر و.... حال و روز ناخوش صندوقی که سال ۱۳۵۴ تأسیس شده و در نتیجه تصمیمات پرشمار و هزینه آفرین مسئولان، به ویژه در دهه اخیر، به سمت سقوط رهنمون شده است؛ تصمیماتی از جمله بازنشستگی پیش از موعد کارکنان، یا اعطای امتیازات بی قاعده به بازنشستگان و بی توجهی به سرمایه صندوق یا امتیازات دیگری که مسئولان به بازنشستگان اعطا کرده و به ظاهر ایشان را خرسند کرده اند، ولی چون پشتوانه نداشته، به زیان صندوق و بازنشستگان تمام شده است.

وضعیتی که ظاهرا جبران آن نیز قرار است به جیب بیت المال و بودجه سالانه کشور گره بخورد و طرح ادغام صندوق بازنشستگی فولاد به صندوق بازنشستگی کشور بر همین اساس در دستور کار قرار گرفته است. طرح ادغام دو صندوق ورشکسته و ورشکسته‌تر (!) با هم و گره زدن حیات و مماتشان به بودجه کشور و از جیب عموم ایرانیان!