پس از بحث و جدلهای زیاد پیرامون احتمال محرومیت کشتی ایران در صورت حضور نیافتن کشتیگیران ایران مقابل رقبای رژیم صهیونیستی و فشارهایی که از این بابت به فدراسیون کشتی و شخص رسول خادم وارد شد، او استعفای خود را از ریاست فدراسیون کشتی اعلام کرد.
به گزارش «تابناک»؛ رسول خادم به تازگی گفته بود، اگر قرار است عدم رویارویی با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس اصل باشد، چرا باید زمین و آسمان را به هم دوخت و هر آنچه داشت، هزینه کرد تا بتوان با توجیه چرایی موضوع عدم رویارویی با نماینده رژیم اشغالگر قدس، برای نهادهای بین المللی که به لطف ارسال فوری تمامی اخبار از داخل کشور، مستنداتی بیش از ما در اختیار دارند، از تعلیق گریخت؟!
در متن استعفای خادم که در سایت فدراسیون کشتی منتشر شده، آمده است؛
...زمان "رفتن" فرا رسیده...گفتنش هم برای من آسان نیست، اما باید پذیرفت.
در انتخابات فدراسیون کشتی برای بار دوم شرکت کردم تا بتوانم یک دوره دیگر برای کشتی کشورم کار کنم؛ اما گویا نمی شود.
من برای "کشتی" آمده ام، نمی خواهم برای ماندگاری "خودم" کار کنم...اگر می خواستم برای "خودم " کار کنم، هیچ گاه به "کشتی " برنمی گشتم. اشتباه برداشت نشود، این کلام من از سر "تقوا" و "فروتنی " نیست....بنده سال هاست که در مصاف با ناسازگاری های روزگار، اهل "وادادن" و قهر و آشتی نیستم.
اما افکار " قناس" من دارد برای کشتی پرهزینه می شود...حتما ناتوان تر از آن هستم که "باری" از دوش کشتی بردارم، ولی نمی توانم به کشتی "دروغ" بگویم.... دروغ بگویم تا "بمانم"....
کشتی به اندازه کافی "تنها" و "مظلوم" هست....
چه باید کرد، گاهی بهترین شیوه "ایستادن"، "نایستادن" است.....
گذر زمان بسیاری از سوال ها را پاسخ خواهد داد...
از همه مردم عزیز و علاقه مند به ورزش ملی کشور، کشتی که در مدت مسئولیت اینجانب در فدراسیون کشتی ایران، ناتوانی های این حقیر را تحمل کردند و با عشق و ایمان به این رشته ورزشی کهن و باستانی، سازمان مدیریت کشتی کشور را حمایت کردند، سپاسگزارم.
از همه پیشکسوتان بزرگ کشتی، رؤسای محترم هیأت کشتی استان ها و شهرستان ها، جامعه مربیان و داوران کشتی کشور، قهرمانان ملی کشورمان در تمامی رده های سنی، بانوان کشتی گیر و مربی و داور، همه مدیران و کارکنان سازمان مدیریت کشتی کشور، از صدا و سیما، جامعه رسانه ای کشتی و همه منتقدان عزیزی که دلسوز عزت کشتی ایران هستند، سپاسگزارم.
از اعضای محترم مجمع عمومی فدراسیون کشتی، برای این رفتن زودهنگام، پوزش می خواهم؛ چاره ای نیست.
آرزو داشته و دارم، کشتی به عنوان ورزش ملی کشور، قهرمانان المپیک و جهانی داشته باشد، که مردم بیش از مدال آنها، به شخصیتشان احترام بگذارند.
آرزو داشته و دارم، کشتی نه به عنوان یک رشته ورزشی، بلکه به عنوان یک فرهنگ در تاریخ مناسبات اجتماعی در ایران، همواره در کنار مردم بماند و وسوسه های مادی، قهرمانان ملی آنها را از دردواره های جامعه جدا نکند.
و آخر اینکه، کشتی این ورزش درد، رنج و زجر، بخشی از وجود من است و بخشی از قلب من... .
گفتنی است، رسول خادم چندی پیش در گفت وگویی بیان داشته بود: ورزش برای ورزش مردم ما یک سرگرمی نیست. مردم ما علیرغم داشتن تمامی مشکلات اقتصادی و تنگناهای مختلف نتایج قهرمانان ملی را با حساسیت ویژه ای دنبال میکنند و قهرمانان ورزشی نقطه امید مردم ایران هستند که طبقات متوسط و پایین جامعه دلخوشیشان دنبال کردن نتایج قهرمانان ملی است؛ بنابراین در چنین شرایطی لازم است، برنامههای اجرایی و استراتژیها در مورد این موضوع بازنگری شود.
رئیس فدراسیون کشتی با اشاره به این که ما مرجعی به نام شورای امنیت ملی در کشور داریم که درباره مسائل کلان کشور تصمیم گیری میکند، گفته بود: از جمله موضوعات مهمی که رجال سیاسی کشور در آن اتفاق نظر دارند و سالهاست که این موضوع را دنبال میکنند، بحث لزوم خودداری ورزشکاران ایران از رویارویی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی است، چون با این کار میخواهیم نشان دهیم، آنها را به رسمیت نمی شناسیم، اما موضوع دیگر این بحث در بعد بینالمللی آن است که نهادهای بینالمللی ورزش معتقدند این یک تصمیم سیاسی است و ارتباطی با ورزش ندارد.
خادم تصریح کرده بود: اگر قرار است سیاست عدم رویارویی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی کماکان دنبال شود، نباید تمامی بار این مسئولیت سنگین بر دوش مربی و ورزشکار قرار گیرد و به نوعی برخورد کنیم که هنگامی که ورزشکار ما با نماینده رژیم صهیونیستی هم گروه میشود مربی و ورزشکار را در حالت انفعال قرار دهیم. بحث تعلیق و محرومیت ورزش ایران در این باره بسیار جدی است و باید راهکار اساسی در این زمینه اندیشیده شود.
از سوی دیگر بی توجهی به این موضوع میتواند مسائل و تبعات اجتماعی مختلفی را در کشور ایجاد کند که خوشایند ورزش ما و فراتر از آن کشور نیست. وقتی آن اتفاقات برای علیرضا کریمی رخ داد، او و مربیانش مورد اتهامات مختلف قرار گرفتند که با آن بحث تصمیم گیری رجال سیاسی ما در شورای عالی امنیت ملی متناقض است.