همه کشورهای اسلامی رمضان را جشن می‌گیرند، به جز تلویزیون و دستگاه‌های دولتی ایران!

با وجود آنکه یک سوم از ماه رمضان گذشته، هنوز اثری از شادی و سرور در شبکه‌های تلویزیونی نیست و در کنار آن، در سطح شهرهای بزرگ نیز عمدتاً فضای شادی مشاهده نمی‌شود. بدین شکل ظاهراً سنت اسلامی شادی در ماه رمضان در ایران به کلی به فراموشی سپرده شده و مسئولین در مقابل برنامه مفصلی که برای سایر ایام مذهبی دارند، برای ماه خدا هیچ برنامه‌ای ندارند و این فرصت مغتنم برای شادی عمومی را نادیده می‌گیرند.

به گزارش «تابناک»؛ اگر در ایام ماه مبارک رمضان به کشورهای اسلامی و عربی سری بزنید و پس از اذان مغرب و افطار حال و هوای تلویزیون و شهرهایشان را مشاهده کنید، درمی‌یابید که شادی و سرور فوق العاده‌ای برقرار است و همه مردم از اینکه در مهمانی خداوند متعال حضور دارند، خرسند هستند. سنت شادی در ماه رمضان البته نه مختص کشورهای عربی است و نه مختص امروز و دیروز است و تقریباً در کل بلاد اسلامی این سنت تاکنون پابرجا بوده که اساساً با اسلام نیز در تطابق است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) می‌فرمایند: «مَنْ‏ سَرَّ مُؤْمِناً فَقَدْ سَرَّنِی وَ مَنْ سَرَّنِی فَقَدْ سَرَّ اللَّه / هرکس مومنی را شاد کند مرا شاد کرده و هرکس مرا شاد کند خداوند را شاد کرده است» و بدین سان می‌توان دریافت که ادخال سرور در چارچوب اسلام امری پذیرفته شده است و آنچه در اغلب کشورهای اسلامی در ماه رمضان رخ می‌دهد با قواعد اسلام در تطابق بوده و نمی‌توان سنت رسول الله را سلیقه‌ای گسترش داد و صرفاً برای غم و اندوه تأکید کرد.

تلویزیون در صف اول نقدهاست؛ مجموعه‌ای که در سال‌های پیشین سریال‌‌های کمدی متعددی را در کنداکتور داشت، ولی به مرور شمار این سریال‌ها کاهش یافت و در رمضان 1439 اساساً سریال کمدی قابل تاملی از تلویزیون پخش نمی‌شود. این وضعیت باعث شده تا طیف قابل توجهی از مردم، بازپخش سریال «پایتخت» که نوروز پخش شده بود را تماشا کنند و دور از انتظار نیست که این سریال به عنوان پربیننده ترین سریال تلویزیون در ایام ماه رمضان مورد توجه قرار گیرد و پربیننده ترین برنامه تلویزیون در طول این ماه شود!

بنابراین نقد اصلی متوجه رسانه ملی است که هر سال از سهم خود در گسترش شادی عمومی کاسته و امسال ماه رمضان را آنچنان پشت سر می‌گذارد که انگار تمامی روزهای پیش از شب‌های احیا، یک دورخیز برای این شب‌هاست و نمی‌توان این ایام که با مناسبت‌های فرخنده‌ای چون میلاد امام حسن مجتبی (ع) نیز مصادف می‌شود را با شادی گذراند. طبیعتاً رویه‌ای که صداوسیما در پیش می‌گیرد، اثری وضعی بر دیگر بخش‌های کشور می‌گذارد و سایر بخش‌ها را در طراحی و پیاده سازی برنامه‌های شاد در ماه رمضان محتاط‌تر می‌نماید.

در سال‌های گذشته در ماه مبارک، شاهد مجموعه جشن‌های گسترده در برخی از شهرها به ویژه در تهران بودیم که این اتفاق نیز امسال کاهش محسوسی داشته است. به جز فضای کلی کشور که به نقش صداوسیما در ترسیم آن اشاره شد، یکی از دلایل افزایش احتیاط دستگاه‌ها در طراحی و پیاده سازی برنامه‌های شاد برای این ایام، تبعات چنین برنامه‌هایی است که می‌تواند دامن مدیران را بگیرد.

بسیار بعید است در یک مراسم عزاداری اتفاقی رخ دهد که دامن برگزارکنندگان و حامیانش را بگیرد؛ اما واقعیت آن است که در مراسم شادی این اتفاق که یک حرکت موزون خارج از کنترل برگزارکنندگان، کار را برای مدیران به نقاط باریک بکشاند، کاملاً قابل پیش بینی است! از این منظر نباید تعجب کرد که مدیران دستگاه‌های دولتی و شهرداری‌ها نیز گام کوچکی در برگزاری برنامه‌های شاد برای ماه رمضان برندارند و جشن رمضان را به فراموشی نسپارند.

انتظار می‌رود، با تدبیر مسئولین ارشد کشور، شاهد تغییر جدی فضای ماه رمضان باشیم و این ماه آنچنان با شادی گره بخورد که حتی غیرمعتقدین نیز چشم انتظار فرارسیدن این ایام الله برای بهره مندی شادی مشروعی باشند که در فضای این ماه رقم می‌خورد. پیش از مسئولین اما باید از خودمان شروع کنیم و روزه داری را بهانه‌ای برای لبخند نزدن و شادی نکردن نپنداریم و شب تا سحر را در کنار ذکر خدا، به همراه خداوند با فرح و شادی پشت سر بگذاریم.