همزمان با محکومیت پزشک معالج عباس کیارستمی، کارگردان مطرح سینمای ایران به مجازات سنگین تذکر کتبی و درج در پرونده پزشکی، شرایط برای دیگر چهرهها نیز دشوار شده و برخی بیمارستانها اساساً حاضر به پذیرش چهرهها نیستند، چون اگر خطای پزشکی برای یک سلبریتی رخ دهد، هزینه چنین اشتباهی برای آن مجموعه درمانی به مراتب بیش از کشته شدن یک بیمار معمولی بر اثر خطای پزشکی است.
به گزارش «تابناک»؛ سازمان نظام پزشكی به عنوان صنف پزشکان، دیروز حکم قطعی محکومیت پزشک معالج عباس کیارستمی، هنرمند کشورمان را تأیید کرد که بر اساس این حکم، دکتر احمد میر تذکر کتبی دریافت کرد و این تذکر در پرونده نظام پزشکی او درج شد. همچنین برای این پزشک تا سه سال عدم سوءپیشینه انتظامی صادر نمیشود و به این ترتیب، او نمیتواند مسئولیت فنی مراکز درمانی را در این دوره بر عهده بگیرد و مؤسس مرکزی درمانی باشد.
این حکم طبیعتاً بسیار سبکتر از آنچه انتظار میرفت، بود و تصور میشد اگر خطای پزشک معالج کیارستمی فقط در همین حد خلاصه میشد که در میان روند درمان بیمارش، او را رها کرده و به سفر توریستی رفته، این پزشک دست کم برای دوره طولانی از طبابت محروم و هزینه قابل توجهی برای او به لحاظ حیثیت حرفهای در نظر گرفته میشد که سایر پزشکان در برخورد با بیمار، رفتار بسیار محتاطانهتری در پیش بگیرند اما در نهایت چنین اتفاقی نیفتاد و پزشکان به همصنفشان پشت نکردند!
عباس كيارستمي از اسفند سال 1394 تا اوايل ارديبهشت 1395 با چالشهای فراوانی مواجه شد. ظاهراً در جریان بررسی وضعیت روده کیارستمی، روده پاره شده و در ادامه همین ماجرا منجر به عملهای دیگری میشود و سرانجام کیارستمی پس از این عملها به دلیل شدت عفونت وضعیت حادی پیدا میکند و در هشتم تير 1395 در حالی که احتمال مرگ او میرفت، به صورت فوق العاده به پاریس منتقل شد و همان جا در 76 سالگی فوت کرد.
این اتفاق منجر به اعتراض شدید جامعه هنری نسبت به رویه موجود شد و حتی کار به درگیری میان بخشی از هنرمندان و گروهی از پزشکان کشید و حتی عدهای از هنرمندان مقابل بیمارستان جم در اعتراض به عدم پاسخگویی و وقایع رخ داده، تجمع کردند. این تنش به مرور کاهش یافت؛ اما اکنون مشخص شده که در پس پرده، پزشکان تصمیم گرفتهاند در مواجهه با سلبریتیهایی که وضعیت حاد پزشکی دارند، دست به تیغ نبرند تا اگر خطای پزشکی رخ داد، هزینهای در سطح پزشک معالج کیارستمی نیز پرداخت نکنند!
این موضوع پس از تصادف مهدی فخیم زاده علنی شد و سید حامد حسینی تهیه کننده فیلم مشت آخر گفت: «معضل بزرگی که تاکنون در مورد آن صحبتی نکرده ام، مسأله پذیرش مهدی فخیم زاده در بیمارستانهاست. متأسفانه بعد از مشکلاتی که برای پرونده یکی از هنرمندان مشهور پیش آمد، بیمارستان ها آدم های مشهور را دیگر نمی پذیرند و می گویند به همان بیمارستانی برود که در ابتدا اورژانس تحویل داده است. من برای پذیرش مهدی فخیم زاده در تهران با چهار بیمارستان مذاکره کردم و در آخر با قلدری و داشتن چندین آشنا توانستم وی را در بیمارستان ایرانمهر بستری کنم. حتی مشکل از این هم بزرگتر است و بیمارستان اولی که فخیم زاده در آن بستری بود هر لحظه می خواست تا ما سریع تر وی را از آنجا ببریم.
این تهیه کننده حاشیه ها و درگیری های بوجود آمده بین پزشکان و هنرمندان را دلیلی بر اتفاقات اخیر خواند و افزود: «پذیرش بازیگران و هنرمندان توسط بیمارستان ها این روزها به تهدیدی بزرگ تبدیل شده است. البته نمی خواهم یک طرفه قضاوت کنم. واقعیت امر اینکه جامعه هنری طی سالیان اخیر برخورد و رفتار مناسبی با جامعه پزشکان نداشته اند. افراد فرهیخته و با اخلاق در جامعه پزشکی بسیار زیاد هستند و حال می گویند اگر کسی اشتباهی را انجام داد نباید به همه پزشکان تعمیم داده شود. به همین خاطر ترجیح می دهند برای جلوگیری از حواشی، بیمار هنرمند را قبول نکنند... آن شب اگر من با جدیت تلاش نمی کردم مهدی فخیم زاده را در هیچ جا بستری نمی کردند. البته باز هم می گویند آن قدر فشار بر جامعه پزشکی بالاست که گاه حق دارند از پذیرش هنرمندان بترسند.»
این رویه یک پیغام مشخص با خود دارد و آن اینکه برخی تیغ به دستان ساکن بیمارستانها که از عنوان پزشک استفاده میکنند، با توجه به هزینه بالایی که نظام پزشکی برای آنها به واسطه خطای پزشکی در نظر میگیرد و اینکه ممکن است در پرونده شان یک تذکر درج شود، ترجیح میدهند اساساً سراغ سلبریتیها نروند و اگر چهره مشهوری با وضعیت حاد به آنها مراجعه کرد، بکوشند او به بیمارستان دیگری منتقل شود! وقتی هزینه درمان یک چهره مشهور با یک شهروند عادی تفاوتی ندارد و فقط هزینه خطای پزشکیشان متفاوت است، چرا باید یک چهره مشهور را درمان کرد و زیر بار یک تذکر کتبی رفت؟!
انتظار میرود وزارت بهداشت و درمان به عنوان نهاد ناظر حاکمیتی در حوزه درمان به ماجرای فخیم زاده ورود کند و از این پس شاهد تکرار چنین اتفاقی نباشیم. هنرمندان گناهی مرتکب نشدهاند که قصور در مرگشان بیش از شهروندان عادی مورد توجه و اعتراض افکارعمومی قرار میگیرد و پزشک درمانگر آنها، در صورت خطای پزشکی باید پاسخگو باشد.