بیستمین جشن خانه سینما در شرایطی برگزار نخواهد شد و مراسم اصلی اهدای جوایز برپا نمیشود که عنوان شده این جشن در راستای همراهی با شرایط اقتصادی سخت مردم است؛ رویدادی که میتوانست به شیوه دیگری پیگیری شود. مدیریت خانه سینما میتوانست با رایزنی کاهش قیمت بلیت سینما در سال جاری و تثبیت قیمت بلیت در سال آینده، کمک و همراهی ملموسی با مردمی داشته باشد که شاید در دوران کنونی توان تماشای خانوادگی فیلمها در پردیسهای سینمایی را نداشته باشند.
به گزارش «تابناک»؛ جشن خانه سینما برای بیستمین دوره با ریاست علی نصیریان در حال برگزاری است. امروز منوچهر شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما در نشست خبری این رویداد از عدم برگزاری مراسم این جشن خبر داد و تأکید کرد، صرفاً داوریها در این دوره انجام و نتایج برترینهای جشن بیستم اعلام خواهد شد. شاهسواری انگیزه چنین کاری را نیز همراهی با شرایط دشوار مردم در این دوران خواند.
مدیرعامل خانه سینما در این زمینه تأکید کرد: «آنچه اعلام میکنم شاید با فضای کنونی جامعه به نوعی همپیمانی است. به هر حال از زوایای گوناگون تعرضات اقتصادی و فرهنگی وارد میشود و ما باید سهم خود را ادا کنیم. ایام پرغصه و پرقصهای را میگذرانیم و به اتکای آن راز عمیق تاریخ ما که میهن دوستی را در خود دارد؛ امسال براساس سیاست چند سال خود که میگوید سینمای ایران قابل تفکیک نیست و رو به مردم ایران دارد، تصمیم گرفتیم جشن سینما را با داوری خوب به قوت اجرا کنیم اما از مراسم بزرگ و هزینه اضافی خودداری میکنیم.»
شاهسواری این رویکرد را در راستای حفظ چهره عمومی سینماگران خواند و احتمالاً او و همکارانش پیش بینی کرده بودند که همان بازخورد اندک مثبت به این جشن نیز در این دوره عیان نخواهد شد و از قضا مردم با خشم نسبت به این جشن موضع خواهند گرفت. او در این زمینه به صراحت گفت: «چنین تصمیمی برای ما سخت بود، چون قرار بود یک روز خوش داشته باشیم ولی این یک تصمیم جمعی بود... ما در برخی موارد چارهای جز سکوت نداریم و نمیتوانیم حیثیت همکاران خود را در ویترین رسانهای بگذاریم. ما میبایست کار کنیم چون فضای خانه سینما فضای کار است.»
پیش از این نیز ابتدا سیروان خسروی به دلیل مشابهی کنسرت موسیقیاش را لغو کرد و در ادامه همایون شجریان برگزاری دور تازه کنسرت-تئاتر سی را با عنوان همین دلایلی که درباره جشن خانه سینما مطرح شد، لغو کرد؛ هرچند درباره همه این لغوها حرف و حدیثهای دیگری نیز مطرح بود. هرچند این اقدامات به لحاظ روانی میتواند تأثیراتی داشته باشد، در عمل کمکی به مردم نمیکند و تأثیر ملموسی در زندگی مردم ندارد.
اینکه هنرمند در مقابل شرایط سخت، تنها به بیعملی روی بیاورد و به یک رشته نقد در فضای مجازی بزند، تأثیر عمیقی در فضای عمومی ندارد. هنرمند از ابزاری برخوردار است که اتفاقاً در شرایط سخت میتواند همراه مردم باشد. در جریان جنگ مصر با اسرائیل که روزگار سختی برای مردم مصر بود، یکی از خوانندگان مشهور مصر، نه تنها در فضاهای عمومی اجراهایی داشت، بلکه حتی به جبهه جنگ رفت و برای سربازان اجرا کرد تا قوت قلبی برای مردم مصر باشد و به همین دلیل، نه تنها محبوب ترین خواننده مصر بلکه یکی از محبوبترین خوانندگان جهان عرب شد.
در این مقطع انتظار میرود هنرمندان نیز اقدامات مشابهی انجام دهند و دست کم شاهد یک کنسرت با قیمت نیم بها از سوی خوانندگان مردمی باشیم. در خصوص جشن خانه سینما نیز ای کاش به جای لغو جشن خانه سینما، بلیت سینماها ارزان میشد و مدیریت خانه سینما یک اجماع برای کاهش قیمت بلیت سینما و بازگرداندن قیمتها دست کم به سطح قیمت سال 1396 را در دستور کار قرار میداد و این سطح قیمت در سال 1398 نیز حفظ میشد.
بسیاری از مردم توان سینما رفتن به صورت خانوادگی را حتی در میانه هفته نیز ندارند و این یک کاهش قیمت بلیت سینما، می توانست کمک و همراهی واقعی با مردم باشد. بازیگران نیز میتوانند با کاهش میزان دستمزدی که طلب میکنند، تهیه کنندگان را در تولید محصول ارزان تر و در نهایت کاهش بلیت سینما کمک کنند. مردم در این دوران سخت به چنین حمایتهای واقعی احتیاج دارند، وگرنه هزینه عدم برگزاری جشن خانه سینما به جیب مردم ایران سرازیر نمیشود و در نهایت هزینه سایر امور خانه سینما میشود.