«خالکوبی یا تتو / Tattoo» به عمل ایجاد نقوش دائمی یا با ماندگاری طولانی بر روی پوست گفته می‌شود. این عمل پدیده‌ای جهانگیر است. خالکوبی در ایران بیشتر نزد زنان، پهلوانان و اوباش جاهل مرسوم بوده‌است. آینوها، مردم بومی ژاپن، بطور سنتی بر روی صورت خود خالکوبی می‌کنند. امروزه خالکوبی بر روی صورت در میان آمازیغها در شمال آفریقا، مائوریهای نیوزیلند و آتایال‌های تایوان نیز شایع است. خالکوبی بویژه در اقوام پولینزی، و برخی گروه‌های قومی در تایوان، فیلیپین، برنئو، جزایر منتاوی، آفریقا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، آمریکای مرکزی، اروپا، ژاپن، کامبوج، نیوزیلند و میکرونزی شایع است. خالکوبی به دلیل شکستن سد دفاعی پوست می‌تواند سلامتی فرد را تهدید کند، از جمله بیماری‌های عفونی و بروز حساسیت. اگر وسایل خالکوبی به خوبی ضد عفونی نشوند ممکن است باعث انتقال بیماری‌هایی همچون ایدز شود. اکنون خالکوبی در ایران نیز فراگیر شده و یک خالکوبی ممکن است میلیون‌ها تومان هزینه در بر داشته باشد. تصاویری از مردانی می‌بینید که ادعا می‌کنند هشت میلیون تومان برای خالکوبی هزینه کرده‌اند؛ ادعایی که دور از واقعیت نیست.
