آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر، با آن پوستین سرد نمناکش
باغ بی برگی
روز و شب تنهاست
با سکوت پاک غمناکش
ساز او باران، سرودش باد
جامه اش شولای عریانی ست
ور جز اینش جامه ای باید
بافته بس شعله ی زر تار ِ پودش باد .
گو بروید، یا نروید، هر چه در هر جا که خواهد،
یا نمی خواهد
باغبان و رهگذاری نیست .
باغ نومیدان،
چشم در راه بهاری نیست .
گر ز چشمش پرتو ِ گرمی نمی تابد
ور به رویش برگ ِ لبخندی نمی روید؛
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست ؟
داستان از میوه های سر به گردونسای اینک خفته در تابوت ِ
پست ِ خاک می گوید .
باغ بی برگی
خنده اش خونی ست اشک آمیز .
جاودان بر اسب ِ یال افشان ِ زردش می چمد در آن
پادشاه فصلها ...
پاییز
«باغ من» یکی از اشعار مشهور مهدی اخوان ثالث است که پرویز مشکاتیان برای اجرای گروه عارف و شهرام ناظری برای آنها موسیقی ساخت. این شعر اخوان ثالث توصیفی غم انگیز از پاییز است اما در واقع اشاره به وطن دارد و باغ استعاره از وطن است و بی‌برگی استعاره از بی‌نوایی است... . اجرای شهرام ناظری بر روی موسیقی مشکاتیان را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.
