چندی پیش ویدیویی در فضای مجازی منتشر شد که در آن یک کوزه سفالی با ساختار متفاوت از کوزه‌های دیگر نشان داده می‌شد و ادعا شده بود که این کوزه متعلق به شهر سوخته است و ساختاری شگفت‌انگیز و منحصر‌به‌فرد دارد اما روح الله شیرازی، مدیر پایگاه میراث جهانی شهر سوخته وجود چنین سفال‌هایی در محدوه فرهنگی شهر سوخته را رد کرد. فارغ از اصالت تاریخی کوزه‌ای که در ویدیو نشان داده می‌شود، این مدل کوزه‌ها یکی از آثار باستانی ایران محسوب می‌شوند. ساختار خاص این کوزه این روزها برای بسیار تعجب برانگیز است، کافی است بدانید که نمونه‌ای از این کوزه‌های وجود دارد که به سه هزار سال پیش برمی‌گردد. تکنیک و تفکر ساخت پشت این کوزه ها در سه هزار سال پیش اهمیت بسیاری دارد. کوزه‌های دو جداره‌ای که از یک سر پر از آب می شوند و از سوی دیگر آبریز دارند. نمونه ای از این کوزه خاص که این روزها باعث تعجب کاربران فضای مجازی شده در موزه ملی ایران نگهداری می شود. قوری سفالی که ساختاری شبیه به کوزه معروف این روزها دارد از محوطه کلورز شهرستان رودبار کشف شده است. قدمت این اثر به حدود 850-550 پیش از میلاد می رسد و با شماره موزه 9617 در موزه ملی ایران ثبت است. این کوزه خاص را می توانید در یکی از ویترین های موزه دوران باستان موزه ملی ایران مشاهده کنید. مدیر پایگاه میراث فرهنگی شهر سوخته نیز پیش از این به میزان گفته بود: «براساس فرم آبریز این کوزه متعلق به عصر آهن است و احتمالا مربوط به فلات مرکزی ایران، گورستان‌های اطراف تهران و شمال کشور باشد.» حالا مرد سفال‌گری در کاروانسرای شاه‌عباسی فرسفج شهرستان تویسرکان حضور دارد که این کوزه را خود می‌سازد. او می‌گوید: «فیلم این کوزه را در تلگرام دیدم و بعد از هفت، هشت ساعت فکر کردن ابتدا آن را در ذهنم ساختم و بعد به کارگاه رفته شروع به ساخت آن با گل کردم.» این استاد سفال‌گر درباره اینکه آیا ساخت این کوزه را به دیگران نیز آموزش می‌دهد؛ گفت: به هرکس که بخواهد یاد می‌دهم ولی شرط آن این است که یک‌سالی شاگردی‌ام را بکند.
